ด้วยเหตุนี้ เขาจึงค่อยตัดสินใจว่าไม่ว่าอย่างไรก็จะลองใช้ยาช่วยหัวใจนี้ดู
นั่นเพราะ นี่คือความหวังสุดท้ายของพ่อแล้ว
นายหญิงใหญ่ไม่คาดคิดว่าลูกชายของเธอจะหยาบคายกับหงเทียนซือแบบนี้ แต่ว่า เมื่อเธอคิดว่ากู้ชิวอี๋เป็นคู่หมั้นของหลานชายเธอ เธอก็รู้สึกว่า หญิงสาวที่ดีแบบนี้ไม่น่าจะพูดจาไร้สาระ
เมื่อเห็นว่าอานโฉงชิวเอายาเข้าปากสามีของเธอ เธอก็ไม่ได้พูดอะไร
ในใจของเธอ ไม่ว่ายานี้จะได้ผลหรือไม่ก็ตาม เธอก็จะไม่ต่อว่าลูกชายหรือกู้ชิวอี๋
ทุกคนในครอบครัวนี้ ต่างก็ปรารถนาที่จะให้บ้านนี้ดีขึ้นไป แม้แต่กู้ชิวอี๋ที่พบกันเป็นครั้งแรกก็ยังมีจิตใจหวังดีต่อตระกูลอาน ดังนั้น ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร เธอก็ล้วนสามารถยอมรับมันได้
ในขณะนี้ ในใจของคนส่วนใหญ่ต่างก็ได้ละทิ้งการดิ้นรนพยายามไปแล้ว
มีเพียงแค่กู้ชิวอี๋และอานโฉงชิวเท่านั้นที่กังวลอย่างที่สุด
หงเทียนซือด้านหนึ่งถอนหายใจ อีกด้านหนึ่งยังคงหลับตาและท่องบทสวดเนื้อหาเกี่ยวกับพระพุทธเจ้าไปนับไม่ถ้วน
ในเวลานี้ ยาช่วยหัวใจได้ละลายอย่างรวดเร็วในปากของอานฉี่ซาน และผลของยาก็เริ่มแพร่กระจายไปในร่างกายของเขา
แต่ในเวลานี้เอง หัวใจของเขาก็เต้นอ่อนลงสุดขีด จนในที่สุดมันก็หยุดลงอย่างสมบูรณ์
บนเครื่องมือตรวจสอบ คอลัมน์ ECG กลายเป็นเส้นตรงทันที และเครื่องก็ส่งสัญญาณเตือนดังเสียดหูขึ้นมา
ในเวลานี้ ความหวังทั้งหมดของตระกูลอานก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์
นายหญิงใหญ่อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาเต็มหน้า
แม้แต่อานโฉงชิวเองก็หมดหวังลงอย่างสมบูรณ์และก้มศีรษะด้วยความเจ็บปวด
หงเทียนซือขยับริมฝีปากแล้วเปลี่ยนการทำสมาธิเป็นการอ่านออกเสียงและพูดด้วยเสียงสูงว่า “เมื่อเวลามาถึง พระผู้มีพระภาคเจ้า ปกปักทั่วสิบหล้า! สำแดงอภินิหารเพื่อโปรดสรรพสิ่งและนำทางไม่ให้หลงทิศ! สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนอวิชชา ราวกับผู้หลงทาง! อาทิตย์! จันทรา!"
มีหลายกรณีที่แม้ว่าหัวใจจะหยุดเต้นไปแล้ว แต่มันก็สามารถกลับมาเต้นได้อีกครั้งผ่านการปั๊มหัวใจและการช็อกไฟฟ้าด้วยเครื่อง AED
แน่นอนว่า เมื่อภาวะหัวใจหยุดเต้นเกินขีดจำกัดเวลาไป มันก็จะนำไปสู่ความตายของอวัยวะและสมอง หากเป็นแบบนั้นแม้แต่เหล่าทวยเทพก็ไม่สามารถช่วยชีวิตพวกเขาได้
เหล่าแพทย์เองก็ล้มเลิกความคิดเรื่องการช่วยเหลือและวางมือบนหน้าอกและก้มศีรษะอย่างเงียบ ๆ
ทั่วทั้งห้องผู้ป่วย เหลือเพียงเสียงสะอื้นที่เจ็บปวดของคนในตระกูลอานและเสียงร้องบาดหูจากจอมอนิเตอร์อันยาวนาน
ดังนั้น เมื่อคนในตระกูลอานและกู้ชิวอี๋กำลังเศร้าโศกอยู่นั้น แถบยาวบนหน้าจอมอนิเตอร์ที่เดิมทีเป็นเส้นยาวก็เกิดความผันผวนที่แทบจะมองไม่เห็นออกมา!
อย่างไรก็ตาม เส้นความผันผวนนี้มองยากอย่างยิ่งจึงทำให้ไม่มีใครมองเห็นมัน
แต่ต่อมา หลังจากเกิดความผันผวนนั้น ECG ก็แสดงความผันผวนที่มากขึ้นมาอีกครั้ง!
ในเวลานั้นเอง เสียงเตือนดังยาวจากหน้าจอมอนิเตอร์ก็หยุดลงกะทันหัน...

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...