ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4183

โดยทั่วไปแล้ว สีเช่นสีเขียวจักรพรรดินี้แต่เดิมก็หายากอย่างยิ่ง อีกทั้งหยกจักรพรรดิ หากคิดจะหาสักชิ้นที่สามารถทำเป็นกำไลได้ อีกทั้งยังต้องเป็นสีเขียวเต็มวง ไม่มีรอยร้าว รอยแตก และรอยขีดข่วน ความน่าจะเป็นที่จะพบชิ้นหยกแบบนี้นั้นมีแค่ไม่ถึง 1 ในพันล้าน

กำไลข้อมือของนายหญิงใหญ่นั้นเป็นหยกจักรพรรดิเนื้อแก้วอย่างแท้จริง อีกทั้งยังสืบทอดมาจากราชวังในสมัยราชวงศ์ชิง มันถูกสืบทอดมาอย่างมีระเบียบและมีมูลค่าเกินหลายร้อยล้านเหรียญมาเป็นเวลานาน

ในบรรดาผู้เล่นหยก นี่ก็คือกำไลข้อมือมูลค่า 5 พันล้านหยวนที่มีอยู่ในตำนานเท่านั้น

แม้ว่ากู้ชิวอี๋จะไม่เข้าใจหยก แต่เธอก็สามารถคาดเดามูลค่าของกำไลข้อมือนี้ได้เพียงแค่ดูสี ดังนั้นเธอจึงรีบเอ่ยปฏิเสธ "คุณยาย หนูจะเอาของของคุณได้ยังไงกัน..."

นายหญิงใหญ่พูดอย่างจริงจังว่า “เด็กดี หนูเป็นคู่หมั้นของเฉินเอ๋อ อีกทั้งนี่เป็นครั้งแรกที่มายังบ้านของเรา ตามกฎของเรา ของของขวัญในการพบหน้ากันจะขาดไม่ได้! นี่ก็คือของขวัญพบหน้าหนูในฐานะฉันที่เป็นคุณยายให้กับหลานสะใภ้ในอนาคตอย่างหนู!”

อานฉีซานซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่งก็รีบพูดขึ้นเช่นกันว่า “ของขวัญพบหน้ายังไงก็ต้องให้! โฉงชิว นายไปหาใบรับรองทรัพย์สินของ บ้านซื่อเหอเยี่ยนซอยยาเอ๋อร์ในเย่นจิงมา และโอนบ้านนั้นให้คุณหนูกู้!”

อานโฉงชิวพยักหน้าอย่างเร่งรีบ

ในเวลานี้อานฉีซานพูดกับกู้ชิวอี๋ว่า "คุณหนูกู้ ซื่อเหอเยี่ยนซอยยาเอ๋อร์ของฉันนั้นมีสามทางเข้าสามทางออก ทับหลังและเสาของทุกหลังทำจากไม้หนานมู่สีทอง คฤหาสน์นั้น เป็นจวนของผู้ว่าราชการจังหวัดในสมัยราชวงศ์ชิง และถูกคนซื้อเป็นทรัพย์สินส่วนตัวในสมัยสาธารณรัฐจีน เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ฉันใช้เงิน 30 ล้านดอลลาร์เพื่อซื้อมันจากชายชราชาวจีนโพ้นทะเลที่ ตอนนี้แค่เพียงไม้หนานมู่สีทองด้านใน ก็มีมูลค่านับพันล้านแล้ว!”