ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4189

เฟ่ยเข่อซินระงับความกังวลใจของตนและพูดอย่างจริงจังว่า "คุณตา ฉันเชื่อว่าคุณเย่ไม่ใช่คนแบบนั้นอย่างแน่นอน!"

เฟ่ยเจี้ยนจงเอ่ยถาม "แล้วทำไมเขาไม่ส่งเราไปยังซีเรียล่ะ? เห็นชัดๆว่าเขาจัดการเรื่องนี้ให้เราแล้ว แต่ยังไม่ทันที่เราจะไปถึงซีเรีย เขากลับส่งเครื่องบินอีกลำมารับพวกเราไปที่นิวยอร์ก..."

เฟ่ยเข่อซินส่ายหัวและเอ่ยเสียงเบา "หนูเองก็ไม่รู้ว่าทำไมคุณเย่ถึงทำแบบนี้ แต่หนูเชื่อว่าคุณเย่จะไม่มีวันทำร้ายเราแน่"

หลังจากนั้น เธอมองไปที่เฟ่ยเจี้ยนจงและพูดอย่างหนักแน่น "คุณปู่ พวกเราถูกต้อนให้จนมุมมาเป็นเวลานานแล้ว คุณเย่เป็นผู้ช่วยชีวิตเราแถมยังปกป้องเรามาโดยตลอด ดังนั้นพวกเราจะต้องเชื่อใจในการเตรียมการทั้งหมดที่เขาทำอย่างไม่มีเงื่อนไข"

เฟ่ยเจี้ยนจงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถอนหายใจเบาๆ และพูดด้วยเสียงเบาว่า “พวกเรากลับมาจากต่างประเทศ อย่างนั้นเราก็จะต้องลงจอดในอาคารผู้โดยสารระหว่างประเทศแน่ หลังจากลงจอดแล้ว เราต้องผ่านด่านศุลกากรก่อน คุณลุงใหญ่ของเธอคงเตรียมการเอาไว้หมดแล้ว ทันทีที่เราผ่านด่านศุลกากรไป เขาก็จะได้รับข่าวนี้ทันที”

พูดไป เฟ่ยเจี้ยนจงก็เอ่ยต่ออีกว่า "พวกเราตระกูลเฟ่ยแข็งแกร่งขนาดไหนในนิวยอร์ก ไม่ต้องให้ฉันบอกเธอเองก็รู้ ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่าคุณเย่ต้องการทำอะไร แต่ฉันก็กังวลจริงๆ ว่าเขาจะมองการณ์ผิดพลาดไป...”

"ไม่มีทาง!" เฟ่ยเข่อซินพูดโดยไม่ลังเล “ด้วยความสามารถของคุณเย่ ทุกสิ่งที่ทำล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา คุณปู่ สิ่งที่เราต้องทำในตอนนี้คือทำตามคำแนะนำ หากเครื่องบินลงจอดที่นิวยอร์กจริงๆ อย่างนั้นคุณหนูซูจะต้องได้รับคำสั่งจากคุณเย่ให้มีแผนการต่อไปแน่ ไม่แน่ บางทีนี่อาจเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเรา "

เฟ่ยเจี้ยนจงดูงุนงงและถามเธอว่า "เข้าถ้ำเสือ จะมีโอกาสดีอะไรกัน... "

เฟ่ยเข่อซินส่ายหัวแล้วพูดว่า “หนูเองก็ไม่รู้ บางทีอาจเป็น 'ไม่เข้าถ้ำเสือไม่ได้ลูกเสือ' ก็ได้?

เครื่องบินบินไปด้วยความเร็วอย่างมาก

สิบนาทีต่อมาก็มองเห็นแนวชายฝั่งได้ชัดเจน

ในเวลานี้ เครื่องบินได้เริ่มลดระดับลง