ในความเห็นของเฟย่ซานไห่ ตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลเฟ่ยคือสิ่งที่เขาแสวงหามาตลอดทั้งชีวิต หลังจากทำงานอย่างหนักมาหลายปีในที่สุดเขาก็บรรลุความปรารถนาของตนแล้ว ดังนั้นต่อให้ตายเขาก็ไม่ยอมปล่อยมันไป
เมื่อเห็นว่าพ่อของตนมีทีท่าสู้เอาเป็นเอาตาย เฟ่ยเสวี่ยปินก็รีบพูดว่า “พ่อ! ทำไมเราไม่ติดต่อหลี่ญ่าหลินโดยตรงล่ะ! บอกเบาะแสการลักพาตัวฮ่าวหยางกับเขา ให้เขาไปจัดการกับคนแซ่เย่นั่น!”
เมื่อเฟ่ยซานไห่ได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้ “ถ้าเราบอกหลี่ญ่าหลินไปทันทีในตอนเที่ยง และให้หลี่ญ่าหลินไปจัดการกับเขา พวกเราก็คงจะสบายใจได้แล้วจริงๆ...”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เฟ่ยซานไห่ก็ด่าอย่างโกรธเคือง "แต่ว่า...ไอ้สารเลวแซ่เย่นั่นมันวางแผนไว้หมดแล้ว!"
เฟ่ยเสวปิงแปลกใจเล็กน้อยและถามว่า "พ่อ หรือว่าเจ้าคนแซ่เย่นั่นไม่กลัวเราโทรแจ้งตำรวจหรือไงกัน? ต่อให้เขาเก่งมากแค่ไหน ก็คงต้านทานตำรวจทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาไม่ได้หรอกมั้ง?"
เฟ่ยซานไห่พูดอย่างเศร้าใจ “แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการต่อสู้กับตำรวจ ดังนั้นเขาเลยไม่ต้องการให้เราโทรหาตำรวจ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่เขาทำให้เราสองคนเมาจนหมดสติไปในตอนเที่ยง นี่ก็เพื่อที่เขาจะซื้อเวลาให้ตัวเอง ตอนนี้คุณท่านใหญ่เองก็กลับมาแล้ว พวกเราจะไปแจ้งตำรวจได้ยังไงกัน? เกิดตำรวจมา และคุณท่านใหญ่ก็กลับมาเช่นกัน อย่างนั้นพวกเราจะยังสามารถฆ่าคุณท่านใหญ่ต่อหน้าตำรวจได้หรือไง? ถึงเวลานั้นคุณท่านใหญ่ก็จะสามารถก้าวเข้ามาในบ้านตระกูลเฟ่ยได้อย่างผ่าเผยแล้ว?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเสวปิงก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาว่า "พ่อ! คุณหมายถึง...เจ้าคนแซ่เย่นั่น รู้ตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้วว่าคุณท่านใหญ่กำลังจะกลับมางั้นหรือ?"
"ใช่!" เฟ่ยซานไห่กล่าวอย่างหนักแน่น: "ฉันคิดว่าเขาไม่ได้รู้เพียงแค่นั้นด้วย และอาจเป็นไปได้ว่าที่ผ่านมาช่วงนี้คุณท่านใหญ่จะอยู่ในมือของเขามาตลอด! และเป็นเขาที่ให้คุณท่านใหญ่กลับมาในเวลานี้!"
เฟ่ยเสวปิงในใจเกิดเสียงร้องดังขึ้นก่อนจะโพล่งออกมา "อย่างนั้น ... ก็หมายความว่า เจ้าคนแซ่เย่นั่นจับตาดูเรามาเป็นเวลานานแล้ว?!
"ใช่!" เฟ่ยซานไห่กล่าวอย่างเคร่งขรึม "จะต้องเป็นอย่างนั้นแน่!"
หากเป็นแบบนั้น หนามตำใจของเขาก็จะถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น
เฟ่ยเสวจิ้น ออกคำสั่งในทันที เมื่อบอดี้การ์ด 136 คนได้ยินเรื่องเงินรางวัลใหญ่ ก็ล้วนตื่นเต้นเพิ่งขึ้นทันใด!
ตามที่เฟ่ยซานไห่คาดการณ์ไว้ ค่าหัวหลายร้อยล้านนี้ ทำให้เหล่าบอดี้การ์ดเริ่มถูมือไปมาทันที พวกเขาล้วนรอโอกาสที่จะเปิดฉากฆ่าทันทีที่มันมาถึง!
ในเวลานี้เอง จู่ๆ ตระกูลเฟ่ยก็มืดมิด ไฟทุกดวงดับลงในพริบตา รวมทั้งอุปกรณ์ไฟฟ้าทั้งหมดก็ดับลงเนื่องจากไฟฟ้าขัดข้อง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...