สิ่งนี้ทำให้ทั่วทั้งวิลล่าตระกูลเฟ่ยวุ่นวายไปหมด เฟ่ยซานไห่ที่อยู่ในห้องไอซียูเองก็ตกใจจนตัวสั่นด้วยความกลัว เมื่อมองดูความมืดรอบๆ ตัวเขา เขาก็ถามอย่างตื่นตระหนกทันที “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ๆถึงได้ไฟดับ? เรามีอุปกรณ์จ่ายไฟหลายตัวไม่ใช่หรือไง?”
เฟ่ยเสวปิงเองก็ตื่นตระหนกสุดขีดและโพล่งออกมา: "พ่อ วิลล่าตระกูลเฟ่ยของพวกเรามีทางเดินไฟฟ้าสามทาง อีกทั้งเรายังใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อพาตัวผู้มีความสามารถด้านพลังงานจากหัวเซี่ยมาเพื่อสร้างระบบจ่ายไฟที่ไม่มีทางดับ ไฟทั้งสามสายนี้ล้วนมาจากบริษัทจ่ายไฟที่ต่างกัน หากแหล่งจ่ายไฟของบริษัทใดบริษัทหนึ่งหรือสองบริษัทเกิดปัญหา ก็ล้วนไม่มีกระทบต่อการใช้ไฟฟ้าตามปกติของเรา..."
พูดไป เฟ่ยเสวปิงก็เอ่ยอีกว่า "นอกจากนี้...ในเวลานั้นคุณปู่ยังขอให้ผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นสร้างแบตเตอรี่สำรองที่มีความจุขนาดใหญ่และเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเอาไว้ที่ใต้ดินของวิลล่า ในกรณีเกิดสถานการณ์ร้ายแรง เมื่อทางเดินไฟฟ้าทั้งสามสายล้มเหลวแบตเตอรี่ของเราก็จะสามารถสลับมาใช้งานแทนได้อย่างราบรื่นและให้พลังงานกับเราต่อ นอกจากนี้เครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลที่ฝังอยู่ใต้ดินก็จะเริ่มทำงานทันทีเช่นกัน ด้วยปริมาณน้ำมันดีเซลสำรองของเรา ต่อให้ไฟดับไปหนึ่งปี เราก็ยังสามารถรับมือได้ และไม่ควรเกิดสถานการณ์ไฟดับอย่างสมบูรณ์แบบนี้... "
เฟ่ยซานไห่พูดด้วยความลนลาน “สิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นได้เกิดขึ้นแล้ว อย่างนั้นนี่ก็หมายความว่ามาตรการสำรองทั้งหมดที่นายพูดมานั้นเกิดปัญหาขึ้นแล้ว!"
"ไม่มีทาง!" เฟ่ยเสวปิงโพล่งออกมา "พวกเรามีทีมวิศวกรมากกว่า 30 คนที่รับผิดชอบในการบำรุงรักษาอุปกรณ์เหล่านี้โดยเฉพาะ จะเกิดปัญหาทั้งหมดขึ้นในครั้งเดียวได้ยังไง?"
เฟ่ยซานไห่โพล่งออกมา: "ยังต้องถามอีกหรือไง? จะต้องเป็นคนแซ่เย่ที่ลงมือแล้วแน่! ต้องเป็นเขาแน่!"
“นี่ก็เป็นไปไม่ได้...” เฟ่ยเสวปิงโพล่งออกมา "พ่ออาจจะพูดได้ว่าเขาตัดสายจ่ายไฟของเราจากภายนอก แต่แบตเตอรี่สำรอง และเครื่องกำเนิดไฟฟ้าของเราล้วนเหมือนกับที่พักฉุกเฉินที่ถูกสร้างไว้ใต้ดินทั้งหมด หากไม่มีแบบแปลนของเรา ต่อให้พวกเขาขุดลงไปที่พื้นสามฟุตก็หาไม่เจอ และต่อให้พวกเขาจะหาตำแหน่งของแบตเตอรี่สำรองและเครื่องกำเนิดไฟฟ้าได้ ก็เกรงว่าพวกเขาจะไม่สามารถเข้าไปได้...”
ทันทีที่เขาพูดจบ ไฟทั้งหมดก็สว่างขึ้นอีกครั้ง
เฟ่ยเสวปิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและโพล่งออกมา: "มีไฟแล้ว คาดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับระบบ"
เมื่อเฟ่ยซานไห่ได้ยินเรื่องนี้ ในใจก็ตะลึงและหวาดกลัวเช่นกัน เขารีบพูดว่า “เร็วเข้า! ให้บอดี้การ์ดเข้ามา! ปกป้องฉันอย่างใกล้ชิด!”
ขณะที่พูดอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงเข้มทุ้มดังมาจากภายนอก “ฉันชื่อว่านพั่วจวินประมุขสำนักว่านหลง! ยอดฝีมือชั้นแนวหน้าของสำนักว่านหลงวันนี้ล้วนอยู่ที่นี่หมดแล้ว ถ้าบอดี้การ์ดอย่างพวกนายไม่อยากตายก็รีบวางปืนลงซะทันที จากนั้นยกมือขึ้นเพื่อมอบตัว!”
“ขอแค่ยอมจำนน ฉันว่านพั่วจวินใช้ชื่อเสียงมารับประกันว่าจะไม่ทำอะไรพวกนาย!”
“แต่ถ้าพวกนายคนไหนกล้าเป็นศัตรูกับสำนักว่านหลงและทำตัวต่อต้าน ฉันไม่เพียงแต่จะเด็ดหัวของมัน แต่หลังจากวันนี้ไปฉันยังจะทำให้ครอบครัวของมันต้องอยู่อย่างเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...