ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4199
เย่เฉินเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “เฟ่ยซานไห่ บนตัวนายมีบาปอย่างน้อยห้าประการ ความเย่อหยิ่งเป็นเพียงหนึ่งในนั้น ส่วนอีกสี่ประการที่เหลือ นายรู้รึเปล่า?”
เฟ่ยซานไห่พูดด้วยความกลัว "คุณเย่...ผม...ผมทำไปตามหน้าที่ ทำอะไรอย่างสุขุมรอบคอบ เป็นเพราะอยู่ในตำแหน่งที่สูงส่ง ดังนั้นจึงเย่อหยิ่งไปบ้างจริงๆ แต่เหตุใดถึงได้มีบาปเจ็ดประการกัน...."
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาว่า “นายคิดว่าตัวเองสูงส่ง ดูถูกผู้อื่น นี่คือความเย่อหยิ่ง!”
เฟ่ยซานไห่พยักหน้าอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า "ใช่ใช่ใช่...คุณเย่พูดถูก!"
จากนั้นเสียงของเย่เฉินก็ขึ้นอีกระดับและพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียดว่า "นายโลภในอำนาจ แสวงหากำไรด้วยวิธีการที่ไร้ยางอาย!"
ทันทีที่เย่เฉินเอ่ยแบบนี้ หัวใจของเฟ่ยซานไห่ก็กระตุกทันที เขาไม่คาดคิดว่า เย่เฉินจะพูดถึงเรื่องที่ตนแสวงหาอำนาจและผลกำไร ในใจของเขาอดคิดไม่ได้ว่า “หรือว่าเย่เฉินคนนี้....มาหาฉันที่นี่ก็เพราะเรื่องที่ฉันแย่งตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลมาจากพ่อ?!”
ในขณะที่เขาอยู่ในภาวะตื่นตระหนก เย่เฉินก็กล่าวต่อว่า "นายในฐานะรัฐมนตรี ทำเรื่องพวกนี้ถือเป็นความไม่ซื่อสัตย์!"
“นายในฐานะลูกผู้ชาย บีบบังคับขับไล่พ่อของตน ถือเป็นการอกตัญญู!”
เมื่อเย่เฉินพูดแบบนี้ สีหน้าของเฟ่ยซานไห่ก็หน้าซีดขาว
ในเวลานี้ ในใจของเขาก็คิดได้แน่แล้วว่า เย่เฉินจะต้องมาเพราะเรื่องพ่อของเขาแน่ และนี่คือการมาเพื่อชำระบัญชีกับตัวเอง....
และในตอนนี้ เย่เฉินก็มองที่เขาและถามอย่างเย็นชาว่า "เฟ่ยซานไห่ ฉันจะบอกความจริงกับนาย ครั้งนี้ที่ฉันมาสหรัฐอเมริกาไม่ใช่เพราะบาปทั้งสี่ของนาย แต่เป็นเพราะบาปประการที่ห้าของนาย! ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง นายรู้ไหมว่าบาปประการที่ห้าของนายคืออะไร?”
“อย่างไรก็ตาม คุณเองก็ได้ตัดหูของเขาไปอย่างไร้ความปรานีแล้ว ผมเชื่อว่าตอนนี้เขาได้บทเรียนสำหรับความคิดโง่ๆ ของเขาแล้ว อีกทั้งผมก็เชื่อว่า สองวันนี้เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานมากมายภายใต้การควบคุมของคุณ...”
“ดังนั้น... ทำไมคุณถึงต้องจับเขาไว้ไม่ปล่อยเพียงแค่เพราะเรื่องที่เขายังทำไม่สำเร็จล่ะ...ถ้าคุณยินดีจะปล่อยเขากลับมา ผมยินดีที่จะให้เงินหมื่นล้านกับคุณหนูกู้เพื่อเป็นการค่าปลอบขวัญให้กับเธอ...”
เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ เขาก็เยาะเย้ยและกล่าวว่า "ฉันเข้าใจแล้ว ความหมายของนายก็คือ เขายังไม่ได้ทำอันตรายใด ๆ กับคุณหนูกู้เลย นายคิดว่าความผิดของเขาไม่ถึงขั้นต้องตาย ใช่ไหม?”
เฟ่ยซานไห่พยักหน้าติดๆ "ผม...ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ... ไม่ว่าคุณจะโกรธมากแค่ไหน คุณก็ควรจะให้โอกาสคนหนุ่มสาวได้มีโอกาสกลับตัวใหม่เสมอ..."
การแสดงออกของเย่เฉินเยียบเย็นลงเรื่อยๆ เขาถามเสียงเคร่งว่า "ฉันถามนาย ถ้าฉันให้โอกาสเขา แล้วผู้หญิงไร้เดียงสาที่ถูกหลานชายของนายฆ่าตายไปพวกนั้นจะทำยังไง? หรือว่าพวกเธอไม่สมควรมีใครสักคนมาทวงความยุติธรรมให้เธอหรือไง?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...