ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 420
บทที่ 420
“ผมไม่ได้บ้า!” เซียวฉางเฉียนรีบกล่าว “ที่รับปากกับแม่เป็นเพียงกลยุทธ์ในการชะลอเวลา พวกเรารีบใช้เงินก้อนนี้ให้เร็วที่สุด เพื่อที่แม่จะได้ไม่ต้องมาคิดถึงเงินก้อนนี้อีกต่อไป ทางที่ดีที่สุดคือวันนี้พวกเราสามารถซื้อบ้านได้!”
เฉียนหงเย่นถามอย่างประหลาดใจว่า “จะไปซื้อตอนนี้เลยหรือ?”
“ใช่!” เซียวฉางเฉียนกล่าว “แม่คิดว่าผมมีเงินอยู่10ล้าน? งั้นเราก็เอาเงิน10ล้านไปซื้อบ้าน แล้วก็เอาสัญญาซื้อบ้านให้แม่ดู บอกเธอว่าเราเอาเงินไปซื้อบ้านแล้ว เธอจะพูดอะไรได้อีก?”
ทันใดนั้นเฉียนหงเย่นก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า “โอเค ฉางเฉียน คุณนี่แน่จริงๆ! ไป! พวกเราไปดูบ้านเดี๋ยวนี้เลย!”
ตระกูลเซียวตกที่นั่งลำบากอีกครั้ง ส่วนเวลานี้ตระกูลเว่ยมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วจินหลิง
เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นในตระกูลเว่ย ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนถอนหายใจกับเรื่องนี้ พวกเขาตระหนักว่าตราบใดที่คุณแข็งแกร่งไม่พอ ก็จะกลายเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่งได้ทุกเมื่อ!
บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อถือเป็นบริษัทผลิตยาที่ใหญ่ในเจียงหนาน เว่ยหย่งเจิ้งและเว่ยฉางหมิงเคยมีหน้ามีตาในสังคมเป็นอย่างมาก
แต่ตอนนี้? แค่พริบตาเดียว สองคนนั้นก็ถูกส่งตัวไปภูเขาฉางไบ กลายเป็นคนชนชั้นต่ำ อยู่ด้วยความลำบากยากเข็ญ ต้องไปขุดโสมและไม่สามารถออกจากภูเขาฉางไบได้ตลอดชีวิต ไม่มีอะไรทุกข์ใจมากไปกว่านี้อีกแล้ว!
ส่วนลูกนอกสมรสอย่างเว่ยเลี่ยง ซึ่งเป็นคนที่ไม่มีใครสนใจ และแทบไม่มีตัวตนในตระกูลเว่ย ได้กลายเป็นผู้นำตระกูลเว่ย และกลายเป็นประธานบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ นี่เป็นเรื่องที่ทำให้คนรู้สึกประหลาดใจจริงๆ
แต่ว่า เรื่องประหลาดใจก็ส่วนเรื่องประหลาดใจ ทุกคนรู้ดีว่า เว่ยเลี่ยงคนเดียวสืบทอดกิจการทั้งหมดตระกูลเว่ย นี่เป็นจังหวะที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่าท่านหงห้า ตระกูลหวัง ตระกูลฉิน และแม้แต่ตระกูลซ่ง ล้วนอยู่เบื้องหลังในการช่วยเหลือให้เว่ยเลี่ยงได้เป็นประธาน
นี่ก็พิสูจน์ให้เห็นว่า เว่ยเลี่ยงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวเหล่านั้นแน่นอน อำนาจพื้นฐานที่พึงมีของเว่ยเลี่ยงในตระกูลเว่ย จะมีมากยิ่งขึ้นไปอีก
ก่อนหน้านั้น คนที่เคยรังแกเว่ยเลี่ยงมีมากมายในเมืองจินหลิง
เขายิ้มและปฏิบัติต่อทุกคนที่เคยดูถูกเขา ด้วยรอยยิ้ม และความสุภาพ
เพราะเขาปฏิบัติตามคำสั่งของเย่เฉินเสมอ และเขาจะไม่มีวันเป็นคนประเภทที่ตนเองเกลียดที่สุด!
ความอัปยศ การถูกกดขี่ที่เคยได้รับก่อนหน้านั้นทั้งหมด คือบททดสอบจากฟ้า หากไม่ใช่เพราะประสบการณ์เหล่านั้น ตนเองจะโชคดีอย่างนี้ได้อย่างไร ได้รับการสนับสนุนจากอาจารย์เย่ให้ดำรงตำแหน่งสูง?
ฉะนั้น เขาไม่กล้าเหลวไหล ไม่กล้าเหลวไหลแม้สักนิด
เขาแค่อยากเป็นคนดี เป็นคนถ่อมตน จะบริหารบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อให้ดีที่สุด ขณะเดียวกันก็ทำให้อาจารย์เย่พอใจ และยังสามารถมีโอกาส ตอบแทนบุญคุณของเขามากขึ้น
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...