ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4201
"ภาระ?!" เฟ่ยเจี้ยนจงชี้ไปที่เขาด้วยความโกรธและถามว่า "ฉันทำงานหนักไปทั้งหมดก็เพื่อตระกูลเฟ่ย ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเฟ่ย!ล้วนเป็นฉันที่หามันมา! ตอนนี้ฉันแก่แล้ว ต้องการใช้เงินบางส่วนเพื่อซื้อชีวิตของฉันต่อไป แต่แกที่เป็นลูกชายกลับไม่ชอบใจ?!”
เฟ่ยซานไห่อธิบายด้วยความตื่นตระหนก "พ่อ...ฉันไม่ได้ไม่ชอบใจ...ผมก็แค่...แค่ไม่อยากให้คุณถูกใครหลอก... คุณบอกว่าคุณต้องการซื้อยาอายุวัฒนะอะไรนั่น...แค่ฟังก็รู้แล้วว่ามันคือเรื่องโกหก ทำไมมันถึงได้มีราคามากขนาดนั้น..."
“บ้าหรือไง!” เฟ่ยเจี้ยนจงกัดฟันแน่นและด่าว่า "เฟ่ยซานไห่ แกรู้ไหมว่าใครเป็นเจ้าของยาอายุวัฒนะนั่น? เขาคือคุณเย่!"
เมื่อเฟ่ยซานไห่ได้ยินดังนี้ เขาก็แตกตื่นจนขวัญหนีดีฝ่อ!
เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่า ยาอายุวัฒนะนั่นจะเป็นของเย่เฉิน!
นี่ไม่เท่ากับตนกำลังด่าเย่เฉินอยู่หรือไง?
เมื่อคิดได้ดังนี้ เขารีบคุกเข่าลงกับพื้นและตบหน้าตัวเองอย่างบ้าคลั่ง พร้อมพูดกับเย่เฉินว่า "ขอโทษครับคุณเย่ ผมไม่รู้ว่ายาอายุวัฒนะเป็นของคุณ...ถ้าผมรู้ว่าเป็นคุณล่ะก็ ผมจะต้องให้พ่อจ่ายเงินไปโดยไม่ต้องพูดอะไรแน่...”
เย่เฉินมองเขาอย่างเย็นชา "ไม่ต้องพูด ตบต่อไป!"
เฟ่ยซานไห่ไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระอีก และได้แต่ต้องตบหน้าตัวเองอย่างไม่หยุด
เฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู่ด้านหนึ่งเยาะเย้ยอยู่ในใจและแอบคิดว่า "ได้ลูกทรพีครั้งนี้ทำให้เย่เฉินขุ่นเคืองสุดๆแล้ว หากเป็นแบบนี้ ตระกูลเฟ่ยจะต้องกลับมาอยู่ในมือของฉันอย่างแน่นอน!"
ในเวลานี้ แก้มของเฟ่ยซานไห่ถูกตัวเขาเองตบจนบวมเป่งเป็นสีดำม่วง แต่เย่เฉินก็ยังไม่ได้บอกให้เขาหยุด เขาทำได้แค่มองเฟ่ยเจี้ยนจงและเอ่ยอ้อนวอน "พ่อ...คุณได้โปรดขอความเมตตาจากคุณเย่ให้สักครั้งเถอะ..."
ในใจของเฟ่ยเจี้ยนจงกระตุกไป
เดิมเขาคิดว่า วันนี้เย่เฉินจะช่วยให้เขาได้ตำแหน่งผู้นำตระกูลเฟ่ยกลับมาอย่างแน่นอน แต่ไม่คาดคิดเลยว่า การที่เขาดันโอ้อวดความฉลาดออกมาอย่างไม่ทันระวัง จะกลายเป็นการยกหินกระแทกเท้าใส่ตัวเองโดยบังเอิญ
ดังนั้นเขาจึงรีบพูดด้วยความหวาดกลัวว่า "คุณเย่ คุณพูดถูก เป็นผมที่หุนหันเกินไป"
หลังจากพูดจบ เขาก็เสริมอย่างรวดเร็วว่า “คุณเย่ ถ้าลูกหลานในตระกูลเฟ่ยของผมทำอะไรผิดหรือทำให้คุณขุ่นเคืองตรงไหน คุณก็สามารถลงโทษพวกเขาได้เต็มที่! ถ้าเป็นลูกชายของผมทำผิด ผมที่เป็นพ่อก็มีความผิดที่ไม่สั่งสอนเขาด้วย หากเป็นหลานของผมทำผิด เขาในฐานะพ่อและผมในฐานะปู่ก็มีความผิดฐานไม่สั่งสอนเช่นกัน ทั้งตระกูลเฟ่ย ใครทำอะไรผิด ผมก็ล้วนมีความผิดที่ต้องรับผิดชอบ! ผมยินดีรับโทษ!"
เมื่อเย่เฉินได้ยินสิ่งนี้ เขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและกล่าวว่า “ดี! ในเมื่อคุณพูดแบบนี้ อย่างนั้นผมจะให้พวกคุณดูอะไรสักหน่อย หลังจากดูแล้ว ผมอยากฟังความคิดเห็นของคุณ ว่าคุณจะจัดการยังไง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...