เขาเองก็ไม่กล้าพูดว่าจะส่งมอบเรื่องทั้งหมดนี้ให้เป็นไปตามการพิจารณาคดีอย่างยุติธรรมทางกฎหมาย แม้ว่าการพิจารณาคดีอย่างยุติธรรมจะช่วยรักษาชีวิตของเฟ่ยฮ่าวหยางได้ แต่มันก็ต้องมาพร้อมกับการเปิดเผยการกระทำทั้งหมดของเขาอย่างสมบูรณ์
ในเวลานั้นชื่อเสียงของตระกูลเฟ่ยก็จะตกต่ำลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และกลายเป็นเป้าหมายของทุกคนในสหรัฐอเมริกา
ดังนั้นสำหรับเฟ่ยซานไห่ ไม่ว่าเขาจะเลือกทางไหน ล้วนมีราคาที่ต้องจ่ายอันไม่อาจรับไหวอยู่...
เมื่อเห็นว่าเขาลังเล เย่เฉินก็พูดอย่างเย็นชา “ในเมื่อพูดไม่ได้ ก็ไม่ต้องพูด”
ทันใดนั้นเขาก็มองไปที่เฟ่ยเจี้ยนจงและถามอย่างเย็นชาว่า "คุณคือผู้นำตระกูลเฟ่ยคนก่อนหน้า และถือว่าผ่านประสบการณ์มามากมายเช่นกัน ผมขอถามคุณ เรื่องนี้ควรจัดการอย่างไร?"
ในเวลานี้ เฟ่ยเจี้ยนจงเองก็อยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ความคิดของเขาและเฟ่ยซานไห่แทบจะไม่ต่างกัน
เฟ่ยฮ่าวหยางไม่อาจถูกฆ่าได้และก็ไม่สามารถลงโทษสถานเบาได้เช่นกัน อีกทั้งยังไม่สามารถเผยแพร่สู่สาธารณะได้ด้วย
เขาให้คุณค่าของชื่อเสียงตระกูลเฟ่ยมากกว่าใครๆทั้งนั้น นั่นเพราะท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลนี้ก็ถูกสร้างขึ้นมาโดยเขา ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความพยายามอุตสาหะของเขา
ดังนั้น หลังจากคิดดูแล้ว เขาก็พูดได้เพียงว่า "คุณเย่ ตระกูลของผมโชคร้ายจริงๆ ที่ให้กำเนิดสัตว์เดรัจฉานแบบนี้ออกมา...ผมยินดีจะจ่ายเงินหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์เพื่อชดใช้ให้ครอบครัวของเหยื่อทั้งหมด ส่วนเจ้าสัตว์เดรัจฉานนั่น ผมจะให้อาจารย์หยวนหักมือและขาของเขาด้วยตัวเอง จากนั้นก็ขังเขาไว้ที่บ้านตลอดชีวิต เลี้ยงเขาเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง ให้เขาไม่ได้ออกจากบ้านตระกูลเฟ่ยแม้แต่ก้าวเพียงครึ่งก้าว...”
เย่เฉินเย้ยหยัน “ทำไม คุณยังต้องการให้เขาเหลือทางรอดชีวิต?”
เมื่อเห็นสีหน้าเยาะเย้ยของเย่เฉิน เฟ่ยเจี้ยนจงก็ตื่นตระหนกทันที!
เฟ่ยซานไห่เองก็มองออกถึงความตั้งใจของเย่เฉินแล้วเช่นกัน
เขารู้ว่าเย่เฉินจะไม่ปล่อยให้เฟยฮ่าวหยางรอดไปได้แน่ อีกทั้งยังได้ตัดสินใจที่จะฆ่าเขานานแล้ว เหตุผลที่เขาถามคนตระกูลเฟ่ยขึ้นมาก็เพื่อตอกย้ำเท่านั้น!
ในเวลานี้ความมั่นคงของตระกูลเฟ่ยกำลังเป็นปัญหา หากคิดจะหาทางรอดชีวิตให้ฮ่าวหยาง ก็ช่างไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!
ดังนั้นเขาจึงรีบพูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพว่า "คุณเย่ ผมคิดว่า..."
“ไม่ต้องคิดแล้ว!” เย่เฉินไม่รอให้เขาพูดจบก็ขัดจังหวะคำพูดของเขาโดยตรง จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชาว่า “แต่ละคนมีโอกาสที่จะแสดงความคิดเห็นแค่ครั้งเดียวเท่านั้น และความคิดเห็นของคุณก็ถูกแสดงออกมาแล้ว”
หลังจากนั้นเขามองไปที่เฟ่ยเข่อซินและถามเสียงเรียบ "คุณหนูเฟ่ย คุณคิดอย่างไร?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...