“ฉัน?”
เฟ่ยเข่อซินไม่เคยคิดเลยว่า เย่เฉินจะปล่อยให้เธอแสดงความคิดเห็นออกมาในเวลานี้
เธอรู้ดีถึงสถานะของตนในตระกูลเฟ่ย อย่าว่าแต่เรื่องไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับเฟ่ยซานไห่ เฟ่ยเสวปิง แม้แต่เฟ่ยฮ่าวหยางเธอก็ยังเทียบไม่ได้
แม้ว่าคุณปู่จะชอบเธอ แต่เมื่อเป็นเรื่องของความอาวุโส เธอก็ทำได้เพียงยืนอยู่ข้างหลังอย่างเงียบๆ
ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้ที่เธออยู่ที่นี่แต่กลับไม่เห็นพ่อแม่ของตน เธอก็พอจะสามารถเดาได้แล้วว่าลุงใหญ่เฟ่ยซานไห่จะต้องขับไล่พ่อแม่ของเธอออกจากตระกูลเฟ่ยไปแล้ว และในเวลานี้ เธอที่อยู่ตรงนี้ไม่มีความมั่นใจใดเหลืออยู่เลย
เย่เฉินเห็นว่าเธอรู้สึกกังวลอยู่บ้างจึงเอ่ยปากออกมา “คุณหนูเฟ่ย ถ้าคุณมีความคิดใด ๆ ก็พูดออกมา อย่ากลัวว่าจะไปทำให้ใครไม่พอใจ ผมจะเป็นคนตัดสินใจแทนคุณเอง!”
เฟ่ยเข่อซินเม้มริมฝีปาก ในใจรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น
เมื่อเย่เฉินบอกว่าจะตัดสินให้เธอ ดังนั้นเธอจึงเรียกความกล้าหาญออกมาทันทีและพูดเสียงดังว่า “คุณเย่ ฉันคิดว่าทางออกที่ดีที่สุดตอนนี้คือด้านหนึ่งปล่อยให้เฟ่ยฮ่าวหยางชดใช้ในสิ่งที่เขาทำลงไปทั้งหมด!”
เมื่อเฟ่ยเสวปิงและภรรยาของเขาได้ยินดังนี้พวกเขาก็ระเบิดออกมาทันที ภรรยาของเขาชี้ไปที่เฟ่ยเข่อซินและด่าอย่างโกรธเคือง "เฟ่ยเข่อซิน แกมันเป็นน้าเล็กไร้หัวใจ ไม่ว่าจะพูดยังไงฮ่าวหยางก็เป็นหลานชายของแก แกถึงกับใจแข็งปล่อยให้เขาไปตาย?”
เฟ่ยเสวปิงก็กัดฟันและด่าว่า: "เฟ่ยเข่อซินเอ๋ยเฟ่ยเข่อซิน เธอมันจิตใจเหมือนอสรพิษจริงๆ! เธอคิดว่าเป็นพวกเราที่ขับไล่พ่อแม่ของเธอ และคิดจะใช้โอกาสนี้เพื่อล้างแค้นให้ตัวเองใช่ไหม?"
เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยในเวลานี้ และพูดกับว่านพั่วจวินว่า "พั่วจวิน สองคนนี้เจี๊ยวจ๊าวน่ารำคาญจริงๆ ตบปาก!"
ว่านพั่วจวินไม่พูดพร่ำ เขาเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ตบเฟ่ยเสวปิงจนกระเด็นถอยหลัง แล้วตบหน้าภรรยาของเขาไปทีหนึ่งจนอีกฝ่ายตัวหมุนและเป็นลมไปในที่นั้นทันที
ในเวลานี้ เย่เฉินมองไปที่เฟ่ยเข่อซินและกล่าวว่า "คุณเอ่ยต่อไปเถอะ"
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าและพูดต่อ "อีกด้านหนึ่ง พวกเราควรเปิดเผยการกระทำทั้งหมดของเขาต่อสาธารณชน อย่าได้ปกปิดไว้เป็นอันขาด!"
แต่เดิมเขาคิดว่า เฟ่ยเข่อซินจงใจเล่นเกมตัดส่วนน้อยเพื่อรักษาส่วนมากเพื่อแลกกับความโปรดปรานจากเย่เฉิน
อีกทั้งเขายังถึงกับรู้สึกว่า เฟ่ยเข่อซินอาจต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อยึดตำแหน่งผู้นำตระกูลเฟ่ยไปอีกด้วย
เรื่องนี้ทำให้ในใจของเขาโกรธเคืองเฟ่ยเข่อซินมากขึ้นหลายส่วน
เดิมทีเขาต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อฟื้นคืนอำนาจ แต่ไม่คาดคิดเลยว่า หลานสาวที่ตนไว้ใจมากที่สุดจะกระโดดออกมาเพื่อแย่งตำแหน่งของตนในเวลาแบบนี้
เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เฟ่ยเข่อซิน นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความโมโหและการตั้งคำถาม
เฟ่ยเข่อซินเพิ่งเคยเห็นปู่ของตนมองมาที่ตนแบบนี้เป็นครั้งแรก เธอตกตะลึงไป จากนั้นก็เข้าใจเหตุผลที่สายตาของปู่เป็นแบบนั้น
“ดูเหมือน... คุณปู่คงเข้าใจฉันผิดแล้ว...”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...