ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4204

สรุปบท บทที่ 4204 คุณคิดว่ายังไง?: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 4204 คุณคิดว่ายังไง? จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 4204 คุณคิดว่ายังไง? คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

“ฉัน?”

เฟ่ยเข่อซินไม่เคยคิดเลยว่า เย่เฉินจะปล่อยให้เธอแสดงความคิดเห็นออกมาในเวลานี้

เธอรู้ดีถึงสถานะของตนในตระกูลเฟ่ย อย่าว่าแต่เรื่องไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับเฟ่ยซานไห่ เฟ่ยเสวปิง แม้แต่เฟ่ยฮ่าวหยางเธอก็ยังเทียบไม่ได้

แม้ว่าคุณปู่จะชอบเธอ แต่เมื่อเป็นเรื่องของความอาวุโส เธอก็ทำได้เพียงยืนอยู่ข้างหลังอย่างเงียบๆ

ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้ที่เธออยู่ที่นี่แต่กลับไม่เห็นพ่อแม่ของตน เธอก็พอจะสามารถเดาได้แล้วว่าลุงใหญ่เฟ่ยซานไห่จะต้องขับไล่พ่อแม่ของเธอออกจากตระกูลเฟ่ยไปแล้ว และในเวลานี้ เธอที่อยู่ตรงนี้ไม่มีความมั่นใจใดเหลืออยู่เลย

เย่เฉินเห็นว่าเธอรู้สึกกังวลอยู่บ้างจึงเอ่ยปากออกมา “คุณหนูเฟ่ย ถ้าคุณมีความคิดใด ๆ ก็พูดออกมา อย่ากลัวว่าจะไปทำให้ใครไม่พอใจ ผมจะเป็นคนตัดสินใจแทนคุณเอง!”

เฟ่ยเข่อซินเม้มริมฝีปาก ในใจรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น

เมื่อเย่เฉินบอกว่าจะตัดสินให้เธอ ดังนั้นเธอจึงเรียกความกล้าหาญออกมาทันทีและพูดเสียงดังว่า “คุณเย่ ฉันคิดว่าทางออกที่ดีที่สุดตอนนี้คือด้านหนึ่งปล่อยให้เฟ่ยฮ่าวหยางชดใช้ในสิ่งที่เขาทำลงไปทั้งหมด!”

เมื่อเฟ่ยเสวปิงและภรรยาของเขาได้ยินดังนี้พวกเขาก็ระเบิดออกมาทันที ภรรยาของเขาชี้ไปที่เฟ่ยเข่อซินและด่าอย่างโกรธเคือง "เฟ่ยเข่อซิน แกมันเป็นน้าเล็กไร้หัวใจ ไม่ว่าจะพูดยังไงฮ่าวหยางก็เป็นหลานชายของแก แกถึงกับใจแข็งปล่อยให้เขาไปตาย?”

เฟ่ยเสวปิงก็กัดฟันและด่าว่า: "เฟ่ยเข่อซินเอ๋ยเฟ่ยเข่อซิน เธอมันจิตใจเหมือนอสรพิษจริงๆ! เธอคิดว่าเป็นพวกเราที่ขับไล่พ่อแม่ของเธอ และคิดจะใช้โอกาสนี้เพื่อล้างแค้นให้ตัวเองใช่ไหม?"

เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยในเวลานี้ และพูดกับว่านพั่วจวินว่า "พั่วจวิน สองคนนี้เจี๊ยวจ๊าวน่ารำคาญจริงๆ ตบปาก!"

ว่านพั่วจวินไม่พูดพร่ำ เขาเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ตบเฟ่ยเสวปิงจนกระเด็นถอยหลัง แล้วตบหน้าภรรยาของเขาไปทีหนึ่งจนอีกฝ่ายตัวหมุนและเป็นลมไปในที่นั้นทันที

ในเวลานี้ เย่เฉินมองไปที่เฟ่ยเข่อซินและกล่าวว่า "คุณเอ่ยต่อไปเถอะ"

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าและพูดต่อ "อีกด้านหนึ่ง พวกเราควรเปิดเผยการกระทำทั้งหมดของเขาต่อสาธารณชน อย่าได้ปกปิดไว้เป็นอันขาด!"

แต่เดิมเขาคิดว่า เฟ่ยเข่อซินจงใจเล่นเกมตัดส่วนน้อยเพื่อรักษาส่วนมากเพื่อแลกกับความโปรดปรานจากเย่เฉิน

อีกทั้งเขายังถึงกับรู้สึกว่า เฟ่ยเข่อซินอาจต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อยึดตำแหน่งผู้นำตระกูลเฟ่ยไปอีกด้วย

เรื่องนี้ทำให้ในใจของเขาโกรธเคืองเฟ่ยเข่อซินมากขึ้นหลายส่วน

เดิมทีเขาต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อฟื้นคืนอำนาจ แต่ไม่คาดคิดเลยว่า หลานสาวที่ตนไว้ใจมากที่สุดจะกระโดดออกมาเพื่อแย่งตำแหน่งของตนในเวลาแบบนี้

เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เฟ่ยเข่อซิน นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความโมโหและการตั้งคำถาม

เฟ่ยเข่อซินเพิ่งเคยเห็นปู่ของตนมองมาที่ตนแบบนี้เป็นครั้งแรก เธอตกตะลึงไป จากนั้นก็เข้าใจเหตุผลที่สายตาของปู่เป็นแบบนั้น

“ดูเหมือน... คุณปู่คงเข้าใจฉันผิดแล้ว...”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน