ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4205
เมื่อคิดได้แบบนี้ เฟ่ยเข่อซินก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "คุณปู่ ตระกูลเฟ่ยตอนนี้ไม่มีทางเลือกแล้ว เฟ่ยฮ่าวหยางก่อให้เกิดเรื่องใหญ่โตมากขนาดนี้ ไม่ใช่ความตายของเขาจะสามารถแก้ปัญหาได้ ตระกูลเฟ่ยของเราจะต้องมีความรับผิดชอบที่เพียงพอ อีกทั้งเรายังต้องเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะ เพื่อขอโทษเหยื่อและสาธารณชน ในขณะเดียวกันเราต้องจ่ายเงินชดเชยมหาศาลให้กับครอบครัวของเหยื่ออย่างแข็งขันเพื่อแลกกับการให้อภัยจากประชาชน..."
เฟ่ยเสวปิงซึ่งถูกว่านพั่วจวินตบจนกระเด็นไปโพล่งออกมาว่า "ในเมื่อต้องการเปิดเผยต่อสาธารณะ อย่างนั้นก็ควรส่งฮ่าวหยางให้แผนกตุลาการและให้ศาลรัฐบาลกลางตัดสินคดีอาชญากรรมของเขา!"
เฟ่ยซานไห่เองก็ได้สติกลับมาและโพล่งออกมาว่า “ถูกต้อง! เฟ่ยเข่อซิน! เธอมันจิตใจโหดเหี้ยมจริงๆ! ไม่เพียงแต่ต้องการชีวิตของหลานชายตัวเองเท่านั้น แต่ยังคิดจะลากตระกูลเฟ่ยไปสู่ขุมนรกด้วย! ถ้าเกิดเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะอย่างที่เธอพูดจริง ๆ อย่างนั้นทำไมเธอต้องให้ฮ่าวหยางหลานชายของฉันชดใช้ด้วยชีวิตด้วย? ส่งเขาให้ทางการ อย่างมากเขาก็แค่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตและไม่มีทางต้องทัณฑ์บน!”
เฟ่ยเข่อซินถามกลับ "พวกคุณเคยคิดบ้างไหมว่าวิธีนี้เป็นไปได้จริง ทำไมคุณเย่ถึงไม่ส่งวิดีโอเหล่านี้ให้ตำรวจสหรัฐฯ โดยตรง? ทำไมจะต้องมาถึงบ้านตระกูลเฟ่ย แล้วให้พวกเราพูดวิธีแก้ปัญหาออกมา?"
ผู้คนต่างตกตะลึงกับคำพูดของเธอ
โดยเฉพาะเฟ่ยเจี้ยนจง ที่ได้สติกลับมาแจ่มชัดทันที
คำพูดของเฟ่ยเข่อซิน ทำให้เขาตระหนักถึงกุญแจสำคัญของปัญหา
เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ "ทำไมฉันจึงไม่นึกไปถึงขั้นนี้กัน...ในเมื่อเย่เฉินมาถึงประตู ย่อมแสดงได้ว่าเขาไม่พอใจกับการแก้ปัญหาด้วยวิธีธรรมดาอย่างแน่นอน..."
“ในเวลานี้ ถ้ายังคิดจะพึ่งพาระบบตุลาการของสหรัฐฯ เพื่อรักษาชีวิตของฮ่าวหยาง อย่างนั้นก็พูดได้เพียงว่าพวกเราที่เหลือยังไม่ได้ค้นพบกุญแจสำคัญของเรื่องนี้!”
“เป็นเพราะความแข็งแกร่งและบารมีของตระกูลเฟ่ยที่ช่วยให้เขาปกปิดความชั่วช้าของตัวเองได้ และปล่อยให้เขาก่ออาชญากรรมครั้งแล้วครั้งเล่าขึ้นอีก แต่ก็ยังหลบรอดไปได้เช่นเดียวกัน!”
“ดังนั้น จากมุมมองนี้ ตระกูลเฟ่ยไม่อาจผลักความรับผิดชอบนี้ไปได้! ทุกคนในตระกูลเฟ่ย ล้วนแต่ต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้!
“และนี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไม ในเวลานี้ สิ่งที่เราต้องทำจริงๆ คือการมองตรงไปที่ความผิดพลาดของตัวเรา! และต้องเป็นฝ่ายริเริ่มในการเปิดเผยข้อมูลทั้งหมดนี้ให้สาธารณชนทราบทั้งหมด!”
“นอกจากนี้ พวกเรายังต้องขอโทษอย่างจริงใจและชดเชยอย่างแข็งขันด้วย! หากเราสามารถแลกมาด้วยการให้อภัยของผู้คนได้ อย่างนั้นก็ถือว่าเราโชคดี แต่ถ้าผู้คนยังไม่ยินดีให้อภัย พวกเราก็ทำได้เพียงแบกรับผลที่ตามมาทั้งหมดด้วยตัวเอง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...