ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4214
คำพูดของเย่เฉินทำให้เฟ่ยเข่อซินตกใจ
ที่ผ่านมาเธออยู่บนทะเลมาตลอด ดังนั้นจึงไม่มีโอกาสได้ติดต่อกับพ่อแม่ของเธอ
ครั้งนี้ที่เธอกลับมา เธอก็ไม่ได้เจอพ่อแม่และพี่น้องของเธอในตระกูลเฟ่ย
ดังนั้นเธอจึงพอจะสรุปได้ว่า ลุงใหญ่ของเธอได้ขับไล่ครอบครัวของเธอออกจากตระกูลเฟ่ยไปแล้วหลังจากยึดอำนาจจากคุณปู่ไป
ในตระกูลใหญ่ สิ่งแรกที่ผู้นำคนใหม่ควรทำหลังจากเข้ารับตำแหน่งคือการกดขี่พี่น้องที่สามารถคุกคามตน หรือพี่น้องที่ตนไม่ชอบขี้หน้ามาตลอดได้ ในขณะเดียวกันก็จะปล่อยให้พี่น้องที่ภักดีหลายคนมาเป็นมือขวาของเขา หลังจากที่นั่งในตำแหน่งได้อย่างมั่นคงแล้ว เขาก็จะขับไล่พี่น้องที่ภักดีเหล่านี้ออกไป ด้วยวิธีนี้ โดยพื้นฐานแล้วถือเป็นการตัดภัยคุกคามออกไปจนหมด อีกทั้งพี่น้องที่ถูกขับไล่ออกจากตระกูลไปก็จะกลายมาเป็นญาติกัน
หากเฟ่ยเข่อซินไม่ได้เป็นผู้นำตระกูลนี้ ไม่ว่าใครจะเป็นผู้สืบทอด ครอบครัวของเฟ่ยเข่อซินก็ล้วนไม่สามารถกลับมาตระกูลเฟ่ยได้อีกแล้ว
พวกเขาได้แต่ต้องนำทรัพย์สินจำนวนเล็กน้อยมาตั้งธุรกิจของตนในภายนอก จากนั้นพวกเขาก็กลายเป็นญาติของตระกูลเฟ่ย
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็กัดฟันทันทีและพูดกับเย่เฉินว่า “คุณเย่ ฉันยินดีที่จะเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ย!”
เฟ่ยเข่อซินรู้ดีอย่างยิ่งว่า ผู้นำตระกูลเฟ่ยนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเป็น
ด้วยอายุ ประสบการณ์ และทรัพยากรด้านเครือข่ายของตน เกรงว่าหากคิดจะนั่งในตำแหน่งนี้อย่างมั่นคงคงต้องเจอกับปัญหามากมาย
แต่เธอก็รู้แน่ชัดเช่นกันว่า ตอนนี้เธอไม่มีทางอื่นอีกนอกจากต้องเผชิญหน้ากับความยากลำบาก
แม้ว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ไปจะยังไม่รู้แน่ชัด แต่ในความเห็นของเธอ มันก็แค่เป็นการเบิกถนนบนเขาสูง สร้างสะพานกลางคงคาก็เท่านั้นเอง
เฟ่ยซานไห่รีบก้าวไปข้างหน้าและกล่าวด้วยความเคารพ “คุณเย่ ทรัพย์สินส่วนใหญ่ของตระกูลเฟ่ยอยู่ภายใต้ชื่อของผมจริงๆ…”
เย่เฉินพยักหน้าและเอ่ยปาก “บอกตามตรง คุณเองก็อายุไม่น้อยแล้ว ถ้าคุณอยากมีชีวิตยืนยาวจริงๆ คุณควรเก็บความโลภในใจไปบ้าง ผมขอแนะนำให้คุณมอบอำนาจในการดูแลทรัพย์สินทั้งหมดของคุณให้คุณหนูเฟ่ยจะดีเสียกว่า ในเมื่อให้เธอเป็นผู้นำตระกูลแล้ว อย่างนั้นก็ควรมอบทุกอย่างกับให้เธอ การที่ให้แค่ตำแหน่งผู้นำกับเธอ แต่การควบคุมทรัพย์สินกลับอยู่ในมือของคุณ สำหรับเธอแล้วนี่ถือเป็นข้อจำกัดข้อใหญ่ เป็นการดีกว่าที่จะปล่อยให้เธอควบรวมศูนย์อำนาจและใช้ประโยชน์ทรัพยากรของตระกูลเฟ่ยได้อย่างเต็มที่ คุณคิดว่าอย่างไร?"
เฟ่ยเจี้ยนจงไหนเลยจะกล้าคัดค้าน
แม้ว่าเขารู้สึกอึดอัดและไม่เต็มใจอยู่บ้างในเวลานี้ แต่ตอนนี้เขาก็คิดตกแล้วจริงๆ
เขารู้สึกว่า "ผมอยู่มาได้ถึงวันนี้และกลับมาอเมริกาทั้งเป็นได้ นี่ถือเป็นอะไรที่เกินการคาดหวังของผมไปแล้ว ในเวลานี้ การควบคุมทรัพย์สินไปก็ไม่มีความหมายอะไรอีก มันจะดีกว่าถ้ามอบมันให้เข่อซิน และถือเป็นการส่งเธอขึ้นหลังม้า...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...