ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4215

ทันทีที่เขาคิดแบบนี้ เขาก็พูดด้วยความเคารพทันทีว่า "คุณเย่ไม่ต้องกังวล อีกเดี๋ยวผมจะขอให้ทนายเตรียมเอกสารและมอบทรัพย์สินทั้งหมดของผมให้เข่อซิน"

หลังจากนั้น เขาก็เอ่ยด้วยอารมณ์บางอย่างว่า "ผมเองก็อยู่ได้อีกไม่ถึงปีสองปีแล้ว หลังจากผ่านเรื่องราวมาหลากหลาย ผมก็ตาสว่างเรื่องเงินแล้ว"

เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและกล่าวว่า “ผมรู้ นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคุณที่ทำงานหนักมาทั้งชีวิต ตอนนี้คุณอายุมากแล้ว หาเงินมาได้มากมายขนาดนี้ โดยทั่วไปติแล้ว มันไม่ได้มีความหมายอะไรกับคุณสักเท่าไหร่ ยิ่งไปกว่านั้นก็เพราะเงินที่ทำให้แม้แต่ลูกชายของคุณก็คิดจะฆ่าคุณ พูดไปแล้ว ผมก็รู้สึกเสียใจแทนคุณอยู่บ้าง”

เฟ่ยเจี้ยนจงถอนหายใจและพูดด้วยใบหน้าเศร้าโศก “คุณเย่พูดถูก…อายุมาถึงปูนนี้แล้ว มันไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว…”

เย่เฉินยิ้มน้อยๆและเอ่ยเรียบๆว่า “โดยปกติแล้วมันก็เป็นอย่างนี้แหละ อย่างไรก็ตาม ผมกลับสามารถให้โอกาสคุณได้ใช้จ่ายเงินสักครั้งได้”

เฟ่ยเจี้ยนจงตกตะลึงไปและรีบถาม "คุณเย่ คุณหมายความว่าอย่างไร?"

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “คุณไม่ได้คิดจะซื้อยาอายุวัฒนะมาโดยตลอดไม่ใช่หรือไง? หากผมจำไม่ผิด ในงานประมูลที่จินหลิง คุณเสนอราคาไปที่สองแสนหนึ่งหมื่นล้าน”

เมื่อ เฟ่ยเจี้ยนจงได้ยินแบบนี้ เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าเย่เฉินหมายถึงอะไร แต่ก็ตื่นเต้นมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้และรีบพูดว่า: "ใช่...ใช่ครับ... คุณเย่...ตอนนั้น...ตอนนั้นผม..เสนอราคาไปสองแสนหนึ่งหมื่นล้านจริงๆ...คุณ...ทำไมคุณถึงได้ถามถึงเรื่องนี้ครับ?"

เย่เฉินยิ้มหยอกและไม่ตอบคำถามของเขา แต่เขากลับมองไปที่เฟ่ยเข่อซินและพูดว่า "คุณหนูเฟ่ย หลังจากที่คุณได้เป็นผู้สืบทอดของตระกูลเฟ่ยแล้วและเข้าครอบครองทรัพย์สินทั้งหมดของคุณท่านเฟ่ยได้เมื่อไหร่ เพื่อเป็นการแสดงความยินดีกับคุณ ผมสามารถยกเว้นและให้โอกาสคุณในการซื้อยาอายุวัฒนะสักครั้งหนึ่ง!"

เมื่อ เฟ่ยเจี้ยนจงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกตะลึง!

“ยาอายุวัฒนะ!”

“เย่เฉินยินดีที่จะขายอายุวัฒนะให้เข่อซิน!”

“ถ้าฉันได้ยาอายุวัฒนะนี้ อย่างน้อยก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสิบถึงยี่สิบปีเป็นอย่างน้อย...”