ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4216

เมื่อเฟ่ยเจี้ยนจงได้ยินการตัดสินใจที่แน่วแน่ของเฟ่ยเข่อซิน เขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม เขากลับมีความคิดอีกอย่างหนึ่งเพิ่มขึ้นมา

เนื่องจากเฟ่ยเข่อซินบอกแค่ว่าเธอจะซื้อยาอายุวัฒนะนี้ แต่จะซื้อให้ใครนั้น เธอกลับยังไม่ได้แสดงท่าทีออกมา

ในช่วงเวลาไม่นานมานี้ เฟ่ยเจี้ยนจงพบเจอประสบการณ์ขึ้นๆ ลงๆ อยู่บ่อยครั้ง ดังนั้นในใจของเขาจึงมีความกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้นโดยธรรมชาติ

ในเวลานี้ เฟ่ยเข่อซินก็มองไปที่เขาและพูดอย่างจริงจังว่า "คุณปู่ เดี๋ยวหนูจะจ่ายเงินให้คุณเย่ ส่วนยาอายุวัฒนะนี้ ก็เพื่อให้คุณกิน!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเจี้ยนจงก็โล่งใจในที่สุด เขาตื่นเต้นมากจนน้ำตาไหล

เขาอยากได้ยาอายุวัฒนะมากจริงๆ

เดิมที เขาคิดว่าตนเองคงไม่มีโอกาสได้รับยาอายุวัฒนะแล้วในชีวิตนี้

แต่คิดไม่ถึงว่า เย่เฉินและหลานสาวของเขา จะทำเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ให้กับตัวเอง!

ในเวลานี้ เขาตื่นเต้นมากจนสำลักและพูดกับเย่เฉินว่า "คุณเย่...ขอบคุณคุณ... ขอบคุณ! ความเมตตาของคุณ ผมจะจดจำไว้ตลอดไป!"

เย่เฉินโบกมือและพูดอย่างจริงจังว่า “คุณท่านเฟ่ย มีเรื่องที่ผมต้องบอกกับคุณก่อน ถึงแม้ว่าผมจะยอมยกเว้นและขายยาอายุวัฒนะให้กับคุณหนูเฟ่ย อีกทั้งคุณหนูเฟ่ยก็เต็มใจที่จะให้คุณกิน แต่ว่ายาเม็ดนี้ผมจะส่งให้คุณโดยแบ่งออกเป็นสี่ครั้ง”

เฟ่ยเจี้ยนจง ถามโดยไม่รู้ตัว "สี่ครั้ง?"

"ใช่" เย่เฉินพูดเสียงเรียบ "ต่อจากนี้ไป ทุกๆสามปี ผมจะส่งยาอายุวัฒนะหนึ่งส่วนสี่มาให้คุณหนูเฟ่ย และจะให้มันจนกว่าจะครบหนึ่งเม็ด”

เย่เฉินรู้ดีอย่างยิ่ง หากคุณท่านเฟ่ยอยู่ได้ไม่นาน ตำแหน่งของเฟ่ยเข่อซินในฐานะผู้นำตระกูลก็จะไม่มั่นคงแน่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ตาม