ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4217
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า "ฉัน...ฉันไม่มีความเห็น...ทุกอย่างล้วนฟังการจัดการของคุณเย่!"
ในเวลานี้ เฟ่ยเข่อซินก็เข้าใจจุดประสงค์ของเย่เฉินเช่นกัน เธอรู้ว่าเย่เฉินกำลังคุ้มครองตัวเธออยู่ ในใจของเธอจึงรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง เธอถึงกับถามตัวเองอยู่ครู่หนึ่งว่า “คุณเย่ดีกับฉันมากขนาดนี้ พระคุณล้ำลึก ชั่วชีวิตนี้ ฉันควรทำยังไงถึงจะตอบแทนพระคุณของเขาได้สักนิด...”
ในเวลานี้เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “อันที่จริง ผมก็กำลังพิจารณาตระกูลเฟ่ยของพวกคุณอยู่เช่นกัน ถอนเงินสองแสนล้านเหรียญออกมาในคราวเดียว แน่นอนว่าสำหรับพวกคุณถือว่าต้องตกอยู่ภายใต้แรงกดดันแน่ ตระกูลเฟ่ยยังต้องเผชิญกับวิกฤติด้านชื่อเสียงอันมหาศาลในไม่ช้า อีกทั้งยังมีเงินค่าชดเชยจำนวนมหาศาลที่ต้องจ่ายให้กับครอบครัวของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ หากคุณนำเงินสองแสนล้านเหรียญมาให้ผม อย่างนั้นพวกคุณจะต้องขาดกระแสเงินสดอย่างแน่นอน ในกรณีนี้ แม้ว่าคุณจะผ่านวิกฤติด้านชื่อเสียงไปได้แล้วและฟื้นคืนชีพอีกครั้ง แต่อย่างนั้นคุณก็จะมีสภาพคล่องไม่เพียงพอ "
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็เอ่ยอีกว่า "อย่างไรก็ตาม ยาอายุวัฒนะถูกแบ่งจัดส่งเป็นครั้งๆไป อย่างนั้นคุณก็สามารถแบ่งจ่ายเป็นครั้งๆไปได้เช่นกัน คุณแค่จ่ายเงินให้ผมห้าหมื่นล้านดอลลาร์ในแต่ละครั้งก็พอ จากสองแสนล้านดอลลาร์ลดเหลือห้าหมื่นล้านดอลลาร์ สำหรับตระกูลเฟ่ยของพวกคุณแล้ว นี่ย่อมไม่ใช่เรื่องกดดันอะไรแล้ว”
เฟ่ยเข่อซินรีบพูด “สิ่งที่คุณเย่พูดนั้นถูกต้องอย่างยิ่ง… ขอบคุณที่คิดถึงตระกูลเฟ่ย…”
เฟ่ยเจี้ยนจงกล่าวขอบคุณทันทีว่า "คุณเย่ คุณคือผู้ช่วยชีวิตของตระกูลเฟ่ยจริงๆ... ขอบคุณ!"
แม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้น แต่ในใจของเฟ่ยเจี้ยนจงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ "เย่เฉินคนนี้ ช่างพูดเอาดีเข้าใส่ตัวจริงๆ...ทุกๆคำสองคำก็ล้วนจงใจที่จะควบคุมฉันเอาไว้ บิดเบือนข้อเท็จจริงไปว่าเป็นเขาที่ช่วยเหลือตระกูลเฟ่ยให้พ้นจากความยากลำบาก ไม่รู้ว่าอายุน้อยขนาดนี้เหตุใดถึงได้หน้าหนานัก...”
ในเวลานี้ เย่เฉินมองไปที่เฟ่ยซานไห่และเฟ่ยเสวปิง ก่อนจะเอ่ยปากพูดว่า "พวกคุณสองคน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะต้องให้ความร่วมมือกับคุณหนูเฟ่ยอย่างเต็มที่ และจะต้องแสดงความสามารถออกมาอย่างเต็มที่ หากให้ผมรู้ว่าพวกนายสองคนกำลังคิดไม่ซื่อ ผมจะส่งคนของสำนักว่านหลงมาและส่งพวกคุณไปยังซีเรียเพื่อสัมผัสกับขนบธรรมเนียมของคนท้องถิ่นที่นั่นดูถึงตอนนั้นผมจะให้คุณได้เจอกับการท่องเที่ยวเชิงลึกห้าปีแปดปีที่ยากจะลืมเลือน ให้ซีเรียเป็นบ้านเกิดหลังที่สองของคุณ”
พูดไป เย่เฉินมองไปรอบๆ แล้วพูดว่า “แต่ผมอยากจะเตือนพวกคุณว่า ต่อจากนี้ไป อย่าได้มีเล่ห์เหลี่ยมและออกอุบายใดๆ อีกต่อไป! อีกทั้งอย่าได้ไปเอาอย่างเฟ่ยฮ่าวหยาง!”
ทุกคนพยักหน้าติดๆและไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก
เย่เฉินมองไปที่เฟ่ยเข่อซินอีกครั้งและพูดกำชับว่า "คุณหนูเฟ่ย ต่อไปตระกูลเฟ่ยจะต้องมีทีมตรวจสอบภายใน สมาชิกคนอื่น ๆ ทุกคนในตระกูลเฟ่ยควรได้รับการตรวจสอบอย่างเข้มงวดเป็นระยะ ๆ หากคุณพบปัญหาใด ๆ ก็ควรรีบกำจัดทิ้งซะ อย่าให้โอกาสพวกเขาได้พัฒนา!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...