ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4218
ในความเห็นของเย่เฉิน เงื่อนไขแรกสำหรับความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลหนึ่ง จะต้องเกิดจากความสามัคคีภายใน
ข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความสามัคคีคือสามารถหลีกเลี่ยงความขัดแย้งภายในได้ และใช้พลังงานทั้งหมดของตระกูลนี้เพื่อวัตถุประสงค์ที่เป็นประโยชน์
ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าตระกูลนั้นจะเป็นเพียงชาวนายากจนที่หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน แต่ตระกูลนี้ก็จะต้องมีแนวโน้มเจริญยิ่งขึ้นไปอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม หากมีความแตกแยกและการเผชิญหน้ากันภายในตระกูล อย่างนั้นพลังงานส่วนใหญ่ก็จะถูกเผาผลาญไปกับการต่อสู้ภายใน
แบบนี้ คนในตระกูลนี้จะไม่เพียงมีพลังงานไม่เพียงพอที่จะทำงานที่มีประโยชน์ แต่ยังต้องตกอยู่ในห้วงเหวอันเนื่องมาจากความขัดแย้งภายในอย่างต่อเนื่อง
หากพลังงานส่วนมากใช้ไปภายใน ต่อให้ตระกูลนั้นมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน ก็ต้องถูกใช้หมดลงในสักวัน
ดังนั้น เย่เฉินจึงเตือนเฟ่ยเข่อซินว่าเธอต้องจับตาดูคนตระกูลเฟ่ย และตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขาจะก้าวตามเธอไป และหากพบปัญหา เธอจะต้องไม่ใจอ่อนและจัดการฆ่าทิ้งโดยเร็วที่สุด
เฟ่ยเข่อซินย่อมเข้าใจความหมายของเย่เฉินและพยักหน้าติดๆ "คุณเย่โปรดวางใจ ฉันจะต้องใส่ใจให้มากแน่"
เมื่อเย่เฉินเห็นว่า เฟ่ยเข่อซินดูกังวลอยู่ไม่มากก็น้อย เขาก็มองเธออย่างให้กำลังใจและพูดอย่างจริงจัง “รอให้คุณจัดการเรื่องของเฟ่ยฮ่าวหยางแล้ว ตระกูลเฟ่ยจะต้องเข้าสู่ช่วงตกต่ำอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนเพราะเรื่องนี้แน่ แต่ผมเชื่อว่า ความสามารถของคุณจะนำพาตระกูลเฟ่ยให้หลุดพ้นจากความตกต่ำนี้ได้อย่างแน่นอน”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวขอบคุณเขาด้วยความซาบซึ้ง "ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากคุณเย่ ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้ตระกูลเฟ่ยผ่านวิกฤตินี้ไปโดยเร็วที่สุด"
ขณะที่พูด เธอก็หยุดชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็จ้องไปที่เย่เฉินด้วยดวงตาที่ร้อนแรงและโพล่งออกมา "หากวันหน้าคุณเย่มีเรื่องอะไรให้ตระกูลเฟ่ยทำขอแค่เอ่ยปาก คนในตระกูลเย่ทั้งหมด ไม่มีทางปฏิเสธ!"
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “ถ้าจำเป็น ผมก็จะไม่เกรงใจกับคุณแน่”
หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่หยวนจื่อซูซึ่งอยู่ข้างๆคุณท่านใหญ่และกล่าวว่า "ในบรรดาผู้เก่งกาจวิชาบู๊ คุณเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุด จากนี้ไปให้คุณเป็นผู้ปกป้องความปลอดภัยของคุณหนูเฟ่ย"
ทันทีที่จางชวนเห็นเย่เฉิน เขาก็คุกเข่าลงที่พื้นอย่างควบคุมไม่อยู่และสะอื้นไห้ "คุณเย่...ผมคุกเข่าอยู่ในร้านอาหารตามคำสั่งของคุณมาตลอด ไม่ได้ลุกขึ้นเลย ได้โปรดคุณเห็นแก่ความจงรักภักดีของผม ช่วยฟื้นฟูพลังให้ผมเถอะ…”
ขณะที่เขาพูดเขาก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาดังลั่น
พลังวิชาหลายสิบปีสลายไปในพริบตา สำหรับจางชวนแล้วการโจมตีแบบนี้เรียกได้ว่าเป็นภัยพิบัติทำลายล้าง
ดังนั้น ขอแค่ได้พลังวิชาของตนเองกลับมา เขายินดีที่จะทำทุกอย่าง
หยวนจื่อซูไม่คาดคิดเลยว่าแค่เพียงครึ่งเดือนที่ไม่ได้เจอกัน ศิษย์น้องที่จิตใจฮึกเหินของเขาจะกลายมามีสภาพเป็นแบบนี้
และเขาก็ต้องตะลึงทันทีที่พบว่าในเวลานี้บนตัวของจางชวนไม่มีร่องรอยพลังวิชาอีกต่อไป และดูเหมือนจะกลายเป็นเพียงคนธรรมดา เขาตกใจจนต้องโพล่งออกมา “ศิษย์น้องจาง นายเป็นอะไรไป?!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...