ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4219

ความสนใจของจางชวนล้วนไปอยู่ที่เย่เฉิน เมื่อจู่ๆได้ยินหยวนจื่อซูเอ่ยพูด เขาก็ค่อยพบว่าศิษย์พี่ของตนกลับมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงดูเหมือนเด็กที่น้อยเนื้อต่ำใจและเจอเข้ากับพ่อแม่ก็มิปาน เขาร้องไห้และพูดว่า "ศิษย์พี่หยวน...ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้วศิษย์พี่หยวน ... "

หยวนจื่อซูรีบไปข้างหน้าเพื่อช่วยประคองเขาและพูดอย่างปวดใจ "ศิษย์น้องจาง ทำไมนายถึงไม่มีพลังวิชาแล้ว?!”

จางชวนกล่าวอย่างเสียใจว่า “ศิษย์พี่คงไม่รู้ว่า ตอนเที่ยงวันนี้ คุณเย่มาที่บ้านเพื่อจัดเลี้ยง ผมมีตาหามีแววไม่ กล้าทำตัววางอำนาจบาตรใหญ่ต่อหน้าคุณเย่ ดังนั้นคุณเย่เลยทำลายพลังวิชาของผมไป และให้ผมคุกเข่าอยู่ในร้านอาหารมาจนถึงตอนนี้..."

พูดจบ เขาก็ค่อยนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้และโพล่งออกมาว่า “ศิษย์พี่ คุณเย่บอกว่าอีกเดี๋ยวจะมีคนมาสอนบทเรียนให้ผมทีหลัง ที่หมายถึงคงไม่ใช่ศิษย์พี่หรอกนะ...”

หยวนจื่อซู ตกใจมาก

เขารู้ว่าเย่เฉินแข็งแกร่งอย่างยิ่ง แข็งแกร่งมากจนไม่อาจหยั่งถึงได้ แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเย่เฉินจะทำลายพลังวิชาของจางชวนได้โดยตรง

สิ่งที่ทำให้เขายิ่งเหลือเชื่อก็คือแม้ว่าจางชวนจะไม่มีพลังวิชาแล้ว แต่เส้นลมปราณในตัวเขาก็ยังคงดีอยู่ และไม่มีร่องรอยของการแตกสลาย ซึ่งนี่หมายความว่า พลังวิชาของจางชวนไม่ได้ถูกทำลายด้วยพลังรุนแรง

แค่เพียงเรื่องนี้ ก็ทำให้หยวนจื่อซูตะลึงงันไปแล้ว

การทำลายพลังวิชาของคนๆหนึ่งด้วยความรุนแรง อันที่จริงไม่ใช่เรื่องยากอะไร ขอแค่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ คุณก็สามารถล้มเขาได้และทำลายเส้นลมปราณทั้งหมดของเขาทิ้ง

นี่เท่ากับการทำลายเส้นเอ็นของคนคนหนึ่ง ที่เป็นไปอย่างง่ายดายและหยาบกระด้าง

อย่างไรก็ตาม วิธีของเย่เฉินนี้มาในลักษณะที่แปลกกว่านั้น

เส้นลมปราณนั้นยังไม่บุบสลาย แต่พลังวิชากลับถูกทำลายไปอย่างสมบูรณ์ ซึ่งนี่ทำให้หยวนจื่อซูรู้สึกราวกับว่าเย่เฉินได้ผนึกพลังวิชาของจางชวนไว้อย่างสมบูรณ์ด้วยพลังบางอย่าง