ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4220
คำถามของเย่เฉินทำให้หยวนจื่อซูลนลานอยู่บ้าง เขายากจะซ่อนความประหม่าเอาไว้และพูดว่า "คุณเย่ คุณอย่าโกรธเลย...ถ้าคุณยังรู้สึกไม่สะใจ ผมจะตบให้ฟันเขาหลุดสักกี่ซี่...ถ้ายังไม่พออีก ไม่พออีกละก็ผมก็จะหักขาของเขาซะ! จะต้องทำให้คุณพอใจแน่!"
เย่เฉินโบกมือและพูดเสียงเรียบว่า “ไม่จำเป็น ตอนเที่ยวเขาหาเรื่องฉัน ฉันปล่อยให้เขาคุกเข่าในร้านอาหารจนถึงตอนนี้ไปแล้ว ตอนนี้ เขาก็น่าจะรู้ความผิดพลาดของตัวเองแล้ว”
เมื่อได้ยินแบบนี้ จางชวนก็รีบคุกเข่าลงบนพื้นอย่างรวดเร็วและกล่าวอย่างจริงจัง “คุณเย่ ผมรู้ความผิดแล้วจริงๆ! ได้โปรดคุณช่วยละเว้นด้วย…”
เย่เฉินพยักหน้าและเอ่ยเสียงเรียบ "ฉันจะไม่ถือสาเอาความกับนายต่อไปอีก"
จางชวนได้ยินดังนี้ก็ซาบซึ้งสุดขีดและรีบคุกเข่าโขกคำนับลงบนพื้นและตะโกนว่า "ขอบคุณเย่สำหรับความเมตตา! ขอบคุณ!"
เย่เฉินพูดเสียงเรียบ "นายไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันเร็วขนาดนี้ ฉันจะไม่เอาความนายอีกก็จริง แต่ฉันจะไม่ช่วยให้นายกู้คืนพลังวิชากลับมา นั่นเพราะนี่คือสิ่งที่นายต้องจ่ายสำหรับความผิดพลาดของนาย"
การแสดงออกที่ตื่นเต้นในตอนแรกของจางชวนเปลี่ยนเป็นซีดขาวทันที
เขาถึงกับร้องไห้และอ้อนวอนออกมา “คุณเย่ ตั้งแต่เด็กผมก็ฝากตัวเป็นศิษย์เข้าสำนักเพื่อฝึกฝนวิชาบู๊ หลังจากฝึกฝนอย่างยากลำบากมาหลายสิบปีถึงค่อยประสบความสำเร็จเพียงเล็กน้อยเช่นวันนี้ หากคุณไม่สามารถกู้คืนพลังวิชาของผมได้ ยางนั้นผมก็อยู่ไม่สู้ตายแล้ว...”
หยวนจื่อซูซึ่งอยู่อีกด้านเองก็รีบโค้งคำนับและพูดว่า “คุณเย่ แม้ว่าศิษย์น้องจะมีนิสัยมุทะลุไปบ้าง แต่เขาก็เป็นคนที่ซื่อสัตย์จริงๆ ยิ่งไปกว่านั้นเขาฝึกฝนหนักมาหลายปีอย่างยากลำบาก ผมหวังว่าคุณจะเห็นแก่ที่เขาไม่ได้ทำผิดอะไรใหญ่โตนัก ให้โอกาสเขาได้กลับตัวใหม่อีกครั้ง”
เย่เฉินโบกมือแล้วพูดว่า “ถ้าจะพูดเรื่องลำบาก ทุกคนก็ลำบากทั้งนั้น นายคิดว่ามันง่ายสำหรับเฟ่ยฮ่าวหยางที่จะมีชีวิตอยู่หรือไง? 20 ปีมานี้เขาเองก็ผ่านการกินข้าวมาทุกมื้อๆถึงจะโตขึ้นมาได้ไม่ใช่หรือไง? หรือว่านี่ก็เป็นเหตุผลที่จะยกโทษให้เขาได้เหมือนกัน"
หยวนจื่อซูพูดไม่ออก
หยวนจื่อซูพยักหน้าด้วยความตกใจและกล่าวว่า "ถูกต้องครับ...ศิษย์น้องลั่วเป็นนักบู๊หกดาว เดิมทีเขาจะต้องรับหน้าที่รับใช้ตระกูลเฟ่ยต่อจากผม แต่ไม่รู้ว่าเขาไปทำให้คุณเย่ขุ่นเคืองด้วยเหตุใด?”
เย่เฉินยิ้มน้อยๆ "ไม่ถึงกับมาทำให้ฉันขุ่นเคือง แต่ตอนนั้นคุณหนูเฟ่ยพยายามอย่างยิ่งที่จะตรวจสอบฉันในจินหลิง ฉันเห็นว่าบอดี้การ์ดรอบตัวเธอกำลังขัดขวางฉัน ก็เลยเชิญให้เขาไปอยู่ในฟาร์มสุนัขของฉันสักสองสามวัน"
การแสดงออกของหยวนจื่อซูในเวลานี้ขมขื่นเป็นพิเศษ
แม้ว่าที่สำนักของเขาจะมีลูกศิษย์หลายคน แต่ก็มียอดฝีมือเพียงไม่กี่คนที่สามารถลงมือปฏิบัติจริงได้
เขาคนหนึ่ง ลั่วเจียเฉิงคนหนึ่ง บวกกับจางชวนอีกคน ก็แทบจะถือเป็นยอดฝีมือเหนือยอดฝีมือกว่าครึ่งของสำนักไปแล้ว
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...