เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 422

บทที่ 422

เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า：”หวังเจิ้งกางพูดกับผมว่า เดือนหน้าต้องเก็บงานเสร็จแน่นอน ถึงตอนนั้นก็สามารถย้ายเข้าไปได้”

เซียวชูหรันพูดว่า： “เพิ่งจะตกแต่งเสร็จก็ย้ายเข้าไปไม่เหมาะมั้ง? ยังไงก็ยังต้องรอให้กลิ่นหมดก่อน”

หม่าหลันรีบพูดว่า： “ไม่ต้องไม่ต้อง ครั้งที่แล้วฉันไปดูกับพ่อแกแล้ว ที่เขาตกแต่งกันนั้น ของที่ใช้เป็นวัสดุนำเข้าไม่มีมลพิษ ฟอร์มาลดีไฮด์เป็นศูนย์ ในห้องไม่มีกลิ่นแม้แต่นิดเดียวจริงๆ อีกทั้งในคฤหาสน์ยังใสตัวกลองอากาศใหม่ กรองอากาศตลอด24ชั่วโมง ไม่รู้ว่าทันสมัย และดีแค่ไหน！”

เซียวชูหรันถึงได้พยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรมาก

ที่จริงคฤหาสน์Tomson Rivieraสำหรับเธอแล้ว ไม่ได้รู้สึกอะไร

แต่ว่าครั้งที่แล้วเย่เฉินพูดถูก ย้ายเข้าไป อย่างน้อยก็สามารถพักคนละชั้นกับพ่อแม่ อย่างนี้ละก็ ก็มีพื้นที่ส่วนตัวมากขึ้น จะได้ไม่เหมือนกับตอนนี้แม้ว่าจะเป็นห้องของตัวเอง ก็ไม่มีความเป็นส่วนตัว

อีกทั้งยัง ตัวเองได้สัญญากับต่งรั่งหลินว่า หลังจากที่ย้ายเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์จะเก็บไว้ให้เขาหนึ่งห้อง เชิญเธอมาพัก เธอผู้หญิงตัวคนเดียว พักที่โรงแรมคนเดียวตลอดที่จริงแล้วก็ค่อนข้างเงียบเหงา

คฤหาสน์สำหรับเย่เฉินแล้วยังไงก็ได้ ก่อนที่เขาจะอายุแปดขวบมีแต่เสื้อผ้าอาหารดีๆ หลังจากอายุแปดขวบอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งหลายปี เกินช่วงที่จะมีความสุขกับของนอกกายนานแล้ว

เวลานี้ จู่ๆหม่าหลันได้รับข้อความหนึ่ง หยิบโทรศัพท์ออกมาดู คิ้วขมวดอย่างมีความสุข

เธอพูดกับทั้งสามคนว่า： “ตอนบ่ายเพื่อนๆฉันนัดไปเล่นไพ่นกกระจอกที่บ้าน จะเล่นแปดรอบ อาหารเย็นไม่กลับมากินนะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน