ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 423
บทที่ 423
เพราะว่ามีวงไพ่รออยู่ หม่าหลันไม่รอกินข้าวให้เสร็จ ก็ได้สะพายกระเป๋าออกจากบ้านไป นั่งแท็กซี่ไปที่บ้านพักตากอากาศที่เก่าแก่คฤหาสน์ซีย่วนในจินหลิงทันที
เพื่อนเก่าของเธออาศัยอยู่แถวๆคฤหาสน์แห่งนี้
คฤหาสน์ซีย่วนในยี่สิบปีก่อน เป็นคฤหาสน์ที่ค่อนข้างดีในจินหลิง แต่ว่าผ่านไปเวลานาน ดังนั้นจึงค่อยๆล้าหลัง
เมื่อก่อน หม่าหลันคิดว่าคฤหาสน์ซีย่วนเป็นมาตรฐานคฤหาสน์หรูแล้ว ครอบครัวของตัวเองชีวิตนี้ไม่มีทางมีบ้านเดี่ยวเป็นหลังแบบนี้ได้
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน พอนึกถึงอีกเดี๋ยวตัวเองจะได้พักในคฤหาสน์Tomson Rivieraที่ดีที่สุดในจินหลิง คฤหาสน์ซีย่วนไม่ได้อยู่ในสายตาของหม่าหลันไปแล้ว
เพื่อนเก่าที่อาศัยอยู่ที่นี่ ชื่อว่าเฉินซูอี๋ เป็นเพื่อนขาไพ่ที่หม่าหลันรู้จักเมื่อหลายปีก่อน
ทางครอบครัวของเฉินซูอี๋ถือว่าไม่เลว หลายปีก่อนหน้านี้สามีหาเงินได้มาก จากนั้นเกิดอุบัติเหตุ ทิ้งเงินไว้ให้เฉินซูอี๋ก้อนใหญ่
เฉินซูอี๋เลี้ยงลูกจนโตแล้ว หลังจากที่ส่งลูกไปต่างประเทศ ทุกวันก็ได้แต่หาความสุขโดยอาศัยเล่นไพ่นกกระจอก
อีกทั้งยัง เฉินซูอี๋คนนี้มีเงิน เล่นไพ่ก็ไม่เก่ง เล่นแล้วมักจะแพ้มากกว่าชนะ หม่าหลันเล่นไพ่กันเธอ ส่วนใหญ่ก็จะชนะ
หม่าหลันจึงนับถือเฉินซูอี๋เป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งของเธอ เพียงแค่เฉินซูอี๋ช่วนเธอเล่นไพ่ เธอต้องมาแน่นอน
กดกริ่งที่หน้าประตูบ้านเฉินซูอี๋ ประตูใหญ่เปิดออกโดยเร็ว ผู้หญิงอายุประมาณหม่าหลันคนหนึ่ง ยิ้มอย่างมีอัธยาศัยไมตรีดี
หลังจากเฉินซูอี๋จั่วไพ่ ยิ้มเล็กน้อย ตอบว่า： “ซื้อบ้านหลังนี้เมื่อสิบกว่าปีก่อน แต่ว่าตอนนั้นซื้อเพราะว่าเพื่อลงทุน หลังจากที่ลูกไปต่างประเทศ ฉันพักอยู่ที่ห้องพักในเมืองมาโดยตลอด คฤหาสน์ใหญ่เกินไป อยู่คนเดียวรู้สึกวังเวง”
“คุณเคยคิดที่จะตกแต่งใหม่หรือเปล่า?” หม่าหลันพูดอย่างน่าสนใจว่า： “ฉันจะบอกคุณว่า ลูกสาวของฉันกำลังเปิดบริษัทตกแต่งภายใน ยังร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ปในจินหลิงของเราด้วย รับประกันคุณภาพอย่างแน่นอน หากคุณต้องการตกแต่งใหม่ ฉันสามารถขอให้เธอให้ราคามิตรภาพกับคุณได้ ถึงเวลานั้น ต้องทำให้วิลล่าของคุณโอ่อ่าราวกับพระราชวังอย่างแน่นอน！”
“พี่หลัน ขอบคุณน้ำใจของคุณ”เฉินซูอี๋ยิ้มเล็กน้อย ถอนหายใจทันที แล้วพูดว่า： “แต่ว่า คฤหาสน์หลังนี้ฉันคิดจะขายทิ้งแล้ว”
“ขายทิ้ง?”หม่าหลันถามด้วยความไม่เข้าใจว่า： “ยังดีๆอยู่เลยทำไมต้องขาย? คุณก็ไม่เหมือนกับคนขาดเงิน สามีของคุณแค่บ้านอย่างเดียวก็ทิ้งไว้ให้เจ็ดแปดหลัง คุณเองก็ลงทุนอสังหาริมทรัพย์มากมาย เก็บไว้ให้ราคาขึ้นดีออก！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...