ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4229

หลี่ญ่าหลินพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกเขาคงไม่โง่ขนาดนั้น พวกเขามองหาเหยื่อจากนิวยอร์ก ในความเห็นของฉัน เด็กผู้หญิงส่วนใหญ่ที่พวกเขาฆ่านั้นน่าจะถูกส่งมาอย่างลับๆ จากชายฝั่งตะวันตก หรืออาจจะถึงกระทั่งถูกลักพาตัวมาจากต่างประเทศ”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลี่ญ่าหลินก็นึกอะไรบางอย่างได้และโพล่งออกมา "ฉันเข้าใจแล้ว! เหตุผลที่พวกเขาสามารถก่ออาชญากรรมได้ยาวนานและหลายครั้งขนาดนี้โดยไม่มีใครค้นพบก็เพราะพวกเขาไม่เคยเริ่มลงมือจากที่ใกล้ตัว แต่คราวนี้เฟ่ยฮ่าวหยางได้ทำผิดพลาดร้ายแรง..."

ลูกน้องรีบถาม "หัวหน้า ทำอะไรผิดพลาดร้ายแรงงั้นหรือ?"

หลี่ญ่าหลินโพล่งออกมา “กู้ชิวอี๋!”

“กู้ชิวอี้?!” ลูกน้องอุทานออกมา “ดาราใหญ่คนนั้นน่ะหรือ?!”

"ถูกต้อง!" หลี่ญ่าหลินพยักหน้าและกล่าวว่า "ฉันมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเรื่องการลักพาตัวของเฟ่ยฮ่าวหยางตั้งแต่ต้นจนจบ ตอนนี้ดูเหมือนว่า จะต้องเป็นเพราะเขามุ่งเป้าไปที่กู้ชิวอี๋ ก็เลยนำมาซึ่งความผิดร้ายแรงจนถึงตัวตาย!"

ลูกน้องของเขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม "หัวหน้า ความหมายของคุณก็คือ...เรื่องนี้เป็นคนข้างกายของกู้ชิวอี๋ที่ลงมือ?"

หลี่ญ่าหลินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "ในคืนที่เฟ่ยฮ่าวหยางหายตัวไป ฉันได้พบกับกู้ชิวอี๋ที่โรงแรมแมนชั่น ฉันรู้สึกว่าเด็กสาวคนหนึ่งอย่างเธอ ไม่เหมือนคนที่มีความสามารถเช่นนั้น... "

พูดไป หลี่ญ่าหลินก็เอ่ยว่า “แม้ว่าสภาพครอบครัวของกู้ชิวอี๋นั้นจะดีมาก แต่เมื่อเทียบกับตระกูลเฟ่ย ก็ยังแย่กว่าไม่ใช่น้อยๆ ...”

ลูกน้องของเขาพยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้ อย่างนั้นนี่ก็ไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับเธอ เพราะเธอก็เป็นผู้มาใหม่ด้วย แม้ว่าเธอจะมีความแข็งแกร่งอยู่บ้างในหัวเซี่ย แต่เมื่อมาถึงนิวยอร์กก็ยังไม่ได้แสดงอะไรออกมา และเมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลเฟ่ยก็ย่อมไม่มีอะไรสู้หน้าได้มากพอ”

หลี่ญ่าหลินพยักหน้าเล็กน้อย แต่เขาจำได้โดยไม่รู้ตัวว่าเมื่อเห็นกู้ชิวอี๋ในวันนั้น ในบรรดาคนที่อยู่ข้างกายกู้ชิวอี๋ ในนั้นเขามีความประทับใจต่อคนหนุ่มผู้กล้าท้าทายเฟ่ยเสวปิง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน