ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4229
หลี่ญ่าหลินพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกเขาคงไม่โง่ขนาดนั้น พวกเขามองหาเหยื่อจากนิวยอร์ก ในความเห็นของฉัน เด็กผู้หญิงส่วนใหญ่ที่พวกเขาฆ่านั้นน่าจะถูกส่งมาอย่างลับๆ จากชายฝั่งตะวันตก หรืออาจจะถึงกระทั่งถูกลักพาตัวมาจากต่างประเทศ”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลี่ญ่าหลินก็นึกอะไรบางอย่างได้และโพล่งออกมา "ฉันเข้าใจแล้ว! เหตุผลที่พวกเขาสามารถก่ออาชญากรรมได้ยาวนานและหลายครั้งขนาดนี้โดยไม่มีใครค้นพบก็เพราะพวกเขาไม่เคยเริ่มลงมือจากที่ใกล้ตัว แต่คราวนี้เฟ่ยฮ่าวหยางได้ทำผิดพลาดร้ายแรง..."
ลูกน้องรีบถาม "หัวหน้า ทำอะไรผิดพลาดร้ายแรงงั้นหรือ?"
หลี่ญ่าหลินโพล่งออกมา “กู้ชิวอี๋!”
“กู้ชิวอี้?!” ลูกน้องอุทานออกมา “ดาราใหญ่คนนั้นน่ะหรือ?!”
"ถูกต้อง!" หลี่ญ่าหลินพยักหน้าและกล่าวว่า "ฉันมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเรื่องการลักพาตัวของเฟ่ยฮ่าวหยางตั้งแต่ต้นจนจบ ตอนนี้ดูเหมือนว่า จะต้องเป็นเพราะเขามุ่งเป้าไปที่กู้ชิวอี๋ ก็เลยนำมาซึ่งความผิดร้ายแรงจนถึงตัวตาย!"
ลูกน้องของเขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม "หัวหน้า ความหมายของคุณก็คือ...เรื่องนี้เป็นคนข้างกายของกู้ชิวอี๋ที่ลงมือ?"
หลี่ญ่าหลินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "ในคืนที่เฟ่ยฮ่าวหยางหายตัวไป ฉันได้พบกับกู้ชิวอี๋ที่โรงแรมแมนชั่น ฉันรู้สึกว่าเด็กสาวคนหนึ่งอย่างเธอ ไม่เหมือนคนที่มีความสามารถเช่นนั้น... "
พูดไป หลี่ญ่าหลินก็เอ่ยว่า “แม้ว่าสภาพครอบครัวของกู้ชิวอี๋นั้นจะดีมาก แต่เมื่อเทียบกับตระกูลเฟ่ย ก็ยังแย่กว่าไม่ใช่น้อยๆ ...”
ลูกน้องของเขาพยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้ อย่างนั้นนี่ก็ไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับเธอ เพราะเธอก็เป็นผู้มาใหม่ด้วย แม้ว่าเธอจะมีความแข็งแกร่งอยู่บ้างในหัวเซี่ย แต่เมื่อมาถึงนิวยอร์กก็ยังไม่ได้แสดงอะไรออกมา และเมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลเฟ่ยก็ย่อมไม่มีอะไรสู้หน้าได้มากพอ”
หลี่ญ่าหลินพยักหน้าเล็กน้อย แต่เขาจำได้โดยไม่รู้ตัวว่าเมื่อเห็นกู้ชิวอี๋ในวันนั้น ในบรรดาคนที่อยู่ข้างกายกู้ชิวอี๋ ในนั้นเขามีความประทับใจต่อคนหนุ่มผู้กล้าท้าทายเฟ่ยเสวปิง
เฟ่ยซานไห่ได้สติกลับมาและรีบโบกมืออย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า "นักสืบหลี่...ผมไม่เข้าใจว่าพวกคุณกำลังพูดถึงอะไร... หลานชายของผม... เขาไม่ใช่คนแบบนั้น...”
หลี่ญ่าหลินจ้องไปที่เฟ่ยซานไห่และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ได้! จนถึงตอนนี้ก็ยังแสดงละครอยู่! อเมริกาไม่เคยมีคดีเลวร้ายแบบนี้มานานหลายทศวรรษแล้ว เมื่อคดีนี้คลี่คลาย ชื่อเสียงของตระกูลเฟ่ยก็จะตกต่ำลง ถึงเวลานั้น คุณจะร้องไห้จนไร้น้ำตาแน่!”
เฟ่ยเข่อซินเดินออกมาข้างหน้าในเวลานี้และพูดอย่างจริงจังว่า "นักสืบหลี่ ในเมื่ออาชญากรรมเหล่านี้เกิดขึ้นโดยคนตระกูลเฟ่ย อย่างนั้นตระกูลเฟ่ยก็พร้อมที่จะรับผิดชอบด้วยเช่นกัน!"
หลี่ญ่าหลินพยักหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "หวังว่าพวกคุณจะแบกรับมันไหว!"
พูดจบ เขาก็พูดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจรอบ ๆ ตัวเขาทันที "เรียกรวมทีมทันที! โทรเรียกเจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งหมดให้กลับไปที่สำนักงานเพื่อประชุมทันที!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...