ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4231

ว่าแล้ว เธอก็รีบเอ่ยพูดกับอานโฉงชิวลูกชายคนโต : “โฉงชิว แกไปจัดการเรื่องเครื่องบิน ฉันกับโยวโยวไปนครนิวยอร์กด้วยกันกับหนานหนาน รอหนานหนานแสดงคอนเสิร์ต พวกเราไปเป็นกำลังใจให้เธอที่งาน”

อานโฉงชิวพยักหน้าลงพลางเอ่ยขึ้น : “ถ้าอย่างนั้นผมไปจัดการเลยแล้วกัน”

กู้ชิวอี๋ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็กระวนกระวายใจขึ้นมาทันที

เธอไม่กล้าให้นายหญิงใหญ่และน้าสาวของเย่เฉินไปดูตัวเองในงานคอนเสิร์ตด้วยกัน เพราะถึงอย่างไรเย่เฉินกับเซียวชูหรันก็นัดเอาไว้แล้วว่าจะกลับไปให้กำลังใจเธอ ถ้าหากพวกนายหญิงใหญ่ไปด้วยเหมือนกัน เห็นเย่เฉินจะต้องจำเขาได้อย่างแน่นอน

ถึงแม้ว่ากู้ชิวอี๋หวังเป็นอย่างมากที่จะให้เย่เฉินสามารถวางความรู้สึกไม่พอใจที่อยู่ในใจลงได้ มาพบกับครอบครัวคุณยาย แต่เธอเองก็เคารพในสิ่งที่เย่เฉินเลือกเองด้วยเช่นกัน ในเมื่อตอนนี้เย่เฉินยังไม่ได้เตรียมตัวให้ดี เช่นนั้นแล้วตัวเองก็ไม่ควรไปเร่งเป็นตัวประสานส่งเสริมเรื่องนี้

มิเช่นนั้น เย่เฉินจะต้องรู้สึกไม่สบายใจอย่างแน่นอน

เธอจึงรีบออกปากเอ่ยพูดขึ้นมา : “คุณยายคะ คุณยายไม่ต้องทรมานขนาดนี้หรอกค่ะ คอนเสิร์ตของหนูไม่ได้มีเพียงแค่ที่นครนิวยอร์กรอบเดียว อีกสองสามวันก็มาทัวร์ที่ลอสแอนเจลิสแล้ว ถึงตอนนั้นคุณยายก็สามารถให้กำลังใจหนูอยู่ตรงประตูบ้านได้เลยนะคะ”

พูดไปแล้วเธอก็หยุดชะงักไปเล็กน้อย พลางเอ่ยขึ้นต่อ : “แล้วอีกอย่าง ร่างกายของคุณตาถึงแม้ว่าจะฟื้นฟูแล้ว แต่อาการอื่นๆก็ยังไม่ได้ผ่อนคลายลง เวลาสำคัญแบบนี้อยู่ดูแลท่านดีกว่านะคะ”

น้าสาวของเย่เฉินอานโยวโยวเองก็ออกปากเอ่ยขึ้นด้วยเช่นกัน : “ใช่ค่ะแม่ ความจำของพ่อก็ยังไม่ได้ฟื้นคืนสภาพด้วย แม่อยู่เป็นเพื่อนพ่อจะดีกว่านะคะ คอนเสิร์ตของหนานหนานในทวีปอเมริกาเหนือยังมีอีกต้องหลายรอบ พวกเรารอตอนที่เธอมาที่ลอสแอนเจลิสแล้วค่อยไปให้กำลังใจที่นั่นก็ได้ค่ะ ถึงตอนนั้นทุกคนจัดการเรื่องเวลากันก่อนล่วงหน้า ก็สามารถไปด้วยกันได้แล้ว ถ้าหากสภาพของพ่อดีขึ้นแล้ว แม้แต่พ่อก็สามารถไปดูด้วยกันก็ได้นะคะ แม่จะต้องไปทรมานไปนิวยอร์กดึกดื่นแบบนั้นทำไม”