ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4231
ว่าแล้ว เธอก็รีบเอ่ยพูดกับอานโฉงชิวลูกชายคนโต : “โฉงชิว แกไปจัดการเรื่องเครื่องบิน ฉันกับโยวโยวไปนครนิวยอร์กด้วยกันกับหนานหนาน รอหนานหนานแสดงคอนเสิร์ต พวกเราไปเป็นกำลังใจให้เธอที่งาน”
อานโฉงชิวพยักหน้าลงพลางเอ่ยขึ้น : “ถ้าอย่างนั้นผมไปจัดการเลยแล้วกัน”
กู้ชิวอี๋ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็กระวนกระวายใจขึ้นมาทันที
เธอไม่กล้าให้นายหญิงใหญ่และน้าสาวของเย่เฉินไปดูตัวเองในงานคอนเสิร์ตด้วยกัน เพราะถึงอย่างไรเย่เฉินกับเซียวชูหรันก็นัดเอาไว้แล้วว่าจะกลับไปให้กำลังใจเธอ ถ้าหากพวกนายหญิงใหญ่ไปด้วยเหมือนกัน เห็นเย่เฉินจะต้องจำเขาได้อย่างแน่นอน
ถึงแม้ว่ากู้ชิวอี๋หวังเป็นอย่างมากที่จะให้เย่เฉินสามารถวางความรู้สึกไม่พอใจที่อยู่ในใจลงได้ มาพบกับครอบครัวคุณยาย แต่เธอเองก็เคารพในสิ่งที่เย่เฉินเลือกเองด้วยเช่นกัน ในเมื่อตอนนี้เย่เฉินยังไม่ได้เตรียมตัวให้ดี เช่นนั้นแล้วตัวเองก็ไม่ควรไปเร่งเป็นตัวประสานส่งเสริมเรื่องนี้
มิเช่นนั้น เย่เฉินจะต้องรู้สึกไม่สบายใจอย่างแน่นอน
เธอจึงรีบออกปากเอ่ยพูดขึ้นมา : “คุณยายคะ คุณยายไม่ต้องทรมานขนาดนี้หรอกค่ะ คอนเสิร์ตของหนูไม่ได้มีเพียงแค่ที่นครนิวยอร์กรอบเดียว อีกสองสามวันก็มาทัวร์ที่ลอสแอนเจลิสแล้ว ถึงตอนนั้นคุณยายก็สามารถให้กำลังใจหนูอยู่ตรงประตูบ้านได้เลยนะคะ”
พูดไปแล้วเธอก็หยุดชะงักไปเล็กน้อย พลางเอ่ยขึ้นต่อ : “แล้วอีกอย่าง ร่างกายของคุณตาถึงแม้ว่าจะฟื้นฟูแล้ว แต่อาการอื่นๆก็ยังไม่ได้ผ่อนคลายลง เวลาสำคัญแบบนี้อยู่ดูแลท่านดีกว่านะคะ”
น้าสาวของเย่เฉินอานโยวโยวเองก็ออกปากเอ่ยขึ้นด้วยเช่นกัน : “ใช่ค่ะแม่ ความจำของพ่อก็ยังไม่ได้ฟื้นคืนสภาพด้วย แม่อยู่เป็นเพื่อนพ่อจะดีกว่านะคะ คอนเสิร์ตของหนานหนานในทวีปอเมริกาเหนือยังมีอีกต้องหลายรอบ พวกเรารอตอนที่เธอมาที่ลอสแอนเจลิสแล้วค่อยไปให้กำลังใจที่นั่นก็ได้ค่ะ ถึงตอนนั้นทุกคนจัดการเรื่องเวลากันก่อนล่วงหน้า ก็สามารถไปด้วยกันได้แล้ว ถ้าหากสภาพของพ่อดีขึ้นแล้ว แม้แต่พ่อก็สามารถไปดูด้วยกันก็ได้นะคะ แม่จะต้องไปทรมานไปนิวยอร์กดึกดื่นแบบนั้นทำไม”
นายหญิงใหญ่พยักหน้าลงติดๆกันด้วยความปลื้มใจ ยื่นมือมาเช็ดน้ำตา พลางเอ่ยขึ้น : “เป็นเด็กที่ดีมาก ในเมื่อวันพรุ่งนี้เธอมีธุระ ยายก็ไม่รั้งเธอไว้แล้วล่ะ เพียงแค่เธอช่วยชีวิตคุณตาเธอไว้ พวกเราก็ยังไม่ทันได้ขอบคุณเธอให้ดีๆเลย ในใจนี้รู้สึกเกรงใจมากจริงๆ อีกทั้งเธอยังเป็นหลานสะใภ้ของฉันในอนาคตอีก มาตั้งไกลขนาดนี้ ก็ไม่ได้อยู่พักที่บ้านซักคืนเลย.....”
กู้ชิวอี๋รีบเอ่ยพูดขึ้น : “คุณยายคะ คุณยายพูดมาแล้วว่าหนูเป็นว่าทีหลานสะใภ้ในอนาคตของคุณยาย แล้วยังจะเกรงใจอะไรหนูอีกกันคะ.....คืนนี้สถานการณ์ไม่เอื้อจริงๆค่ะ แต่ว่าคุณยายวางใจได้เลยนะคะ ต่อไปหนูจะต้องมาหาคุณยายบ่อยๆอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นจะมาอยู่กินประจำ คุณยายจะไล่หนูหนูก็ไม่ไปไหนแล้วนะ!”
“ดีเลยสิ!” นายหญิงใหญ่เอ่ยพูดขึ้นอย่างด้วยความรู้สึกยินดี “มีประโยคนี้ของเธอมา ยายก็วางใจแล้ว!”
ว่าแล้วนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนพลางเอ่ยขึ้น : “ไปค่ะ ยายไปส่งเธอขึ้นเครื่อง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...