ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4233
อานข่ายเฟิงที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าคล้อยตาม : “ใช่พี่ ช่วงนี้ในแวดวงนี้ก็มีคนจำนวนมากที่กำลังเผยแพร่ถึงประสิทธิผลที่มหัศจรรย์ของยาอายุวัฒนะ เดิมทีฉันคิดอยากจะส่งคนคิดหาวิธีไปสืบ แต่ช่วงนี้งานเยอะมาก ไม่สามารถดึงกำลังออกมาได้เลยจริงๆ อยากจะรอหลังจากที่พี่กลับมาแล้ว พวกเราปรึกษากันให้ดีก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ”
อานโฉงชิวมองดูเวลาแล้วเอ่ยขึ้น : “แม่ คืนนี้ดึกเกินไปแล้ว ไม่อย่างนั้นแม่ไปพักผ่อนก่อน ผมกับข่ายเฟิงไปอยู่เป็นเพื่อนพ่อ รอให้แม่พักผ่อนแล้ว พรุ่งนี้ผมค่อยพูดถึงเรื่องยาอายุวัฒนะกับแม่กับทุกคนนะครับ”
นายหญิงใหญ่โบกมือ : “ไม่ต้องๆ แม่ไม่เหนื่อยเลยซักนิดเดียว ถ้าหากหนานหนานยังไม่ไป ฉันสามารถดึงเธอให้อยู่คุยได้อีกทั้งคืน ตอนนี้เธอกลับนครนิวยอร์กไปแล้ว หัวใจฉันนี่วังเวงมาก ยิ่งไม่อยากนอนเลย”
ว่าแล้วเธอก็มองไปรอบๆ แล้วเอ่ยพูดขึ้นกับทุกคน : “คืนนี้เราไม่ต้องรีบนอนกันหรอก เป็นการประชุมในครอบครัวแล้วกัน ทุกคนมาพูดคุยกันหน่อย”
ทุกคนเห็นนายหญิงใหญ่พูดแบบนี้แล้ว ก็รับปากกัน ทุกคนก็ตามนายหญิงใหญ่กลับมายังห้องรับแขกอีกครั้ง
หลังจากที่นั่งลงในห้องรับแขกแล้ว อานโฉงชิวก็เล่าถึงในระหว่างที่ไปเมืองจินหลิงของตัวเองก่อนหน้านี้ทั้งหมดออกมา
เมื่อทุกคนได้ยินที่เขาเล่าจากปากถึงยาอายุวัฒนะที่นำมาซึ่งประสิทธิภาพอันน่ามหัศจรรย์ให้พวกนักประมูลเหล่านั้น แต่ละคนก็ตกตะลึงกันจนอ้าปากค้าง
อานโฉงชิวรีบเอ่ยขึ้น : “แม่ ความจริงแล้ววิธีที่น่าเชื่อถือได้มากที่สุดก็คือปีหน้าพาพ่อไปเข้าร่วมการประมูลยาอายุวัฒนะด้วย ประมูลยาอายุวัฒนะที่งานประมูลแล้วก็กินยาที่งานไปเลย”
นายหญิงใหญ่ถอนหายใจออกมา : “แต่จากที่แกพูด พวกเขาจัดปีละครั้ง ปีนี้เพิ่งจะสิ้นสุดไป ถ้าอย่างนั้นครั้งต่อไปก็ต้องรออีกปีนึง ถึงแม้ว่าตอนนี้สภาพร่างกายของพ่อแกจะสามารถยื้อไปได้อีกปีนึงไม่ใช่ปัญหา แต่ตอนนี้ใช้ชีวิตแต่ละวันอยู่ท่ามกลางความเศร้าเสียใจ ถ้าหากข้ามไปอีกหนึ่งปี ฉันไม่รู้จริงๆว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าหากมีสถานการณ์อย่างวันนี้เกิดขึ้นอีก ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไม่มีวิธีแล้ว.....”
พูดมานั้น นายหญิงใหญ่ก็เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง : “เมื่อกี้พวกแกก็ได้ยินที่หนานหนานบอกแล้ว ยาช่วยหัวใจทั้งหมดเหลือเพียงแค่เม็ดนี้เท่านั้น เพราะฉะนั้นพวกเราจะต้องเตรียมตัวเอาไว้ให้มาก งานประมูลเป็นแผนการสุดท้าย ถ้าหากสามารถได้ยาอายุวัฒนะมาจากช่องทางอื่นก่อนการประมูลก็คงจะดีมากเลย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...