ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4234
คนของตระกูลอานหลังจากที่มีความเห็นตรงกันแล้วในเรื่องของยาอายุวัฒนะ อารมณ์ของนายหญิงใหญ่ก็ดีขึ้นมามาก ราวกับว่าคนทั้งคนนั้นรู้สึกเบิกบานโล่งขึ้นมาบ้างแล้ว ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยย่นนั้นยิ้มอยู่ตลอด เต็มไปด้วยอาการที่เฝ้ารอคอย
เธออดที่จะทอดถอนใจออกมาด้วยความหดหู่ไม่ได้ : “จัดการเรื่องยาอายุวัฒนะของพ่อแก แล้วค่อยรีบหาตัวเฉินเอ๋อให้เจอ ถ้าอย่างนั้นก็คงจะดีมากเลย!”
อานข่ายเฟิงที่อยู่ข้างๆเอ่ยขึ้นมา : “แม่ครับ ผมวางแผนไว้ว่าจะจัดคนอีกกลุ่มนึงออกไปตามหาที่อยู่เบาะแสะของเฉินเอ๋อ ลองดูว่าจะสามารถหาเบาะแสที่จะมีประโยชน์บ้างได้หรือเปล่า”
นายหญิงใหญ่เอ่ยขึ้นมาอย่างจริงจัง : “หลายปีขนาดนี้พวกเราลงทุนทั้งทรัพยากรคน ทรัพยากรวัตถุไปไม่น้อย แต่ก็หาเบาะแสใดๆของเฉินเอ๋อไม่เจอมาโดยตลอด ดังนั้นตอนนี้เลยกำลังสงสัย ว่าทิศทางของพวกเราผิดมาตั้งแต่แรกแล้วหรือเปล่า”
อานข่ายเฟิงเอ่ยถามต่อ : “แม่หมายถึง?”
นายหญิงใหญ่เอ่ยขึ้น : “ฉันจำได้ว่าตอนแรกเริ่มที่สุด ก็หากันทั้งเมืองจินหลิงมาหลายรอบแล้ว หลังจากนั้นก็เริ่มกระจายไปทั้งหัวเซี่ยอีก แต่หาที่หัวเซี่ยมาเป็นสิบกว่าปีแล้วก็ไม่มีเบาะแส พวกเราก็ขยายขอบเขตไปจนถึงทั่วทั้งโลกแล้วจนถึงตอนนี้ก็ไม่มีเบาะแสใดๆเลยเหมือนกัน”
อานข่ายเฟิงว่า : “แบบนี้นะ แม่เองก็รู้ว่าเรื่องการหาคนแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อีกทั้งบางครั้งโชคก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น ที่ผ่านมาตลอดพวกเราไปตามหาแต่ละที่ทั่วโลกที่มีคนเชื้อสายจีน เด็กกำพร้าที่อายุพอๆกับเฉินเอ๋อ หลังจากนั้นก็คิดหาวิธีรวบรวมDNAของอีกฝ่ายมาเปรียบเทียบกันกับDNAของพี่ที่ทิ้งเอาไว้ นี่เป็นวิธีไม่มีทางพลาดที่สุดแล้ว”
ว่าแล้ว อานข่ายเฟิงก็เอ่ยขึ้นมาอีก : “เพียงแต่การเปลี่ยนแปลงของตัวเลขที่นี่มากเกินไปแล้ว คนเชื้อสายจีนทั้งโลกมีหนึ่งพันห้าล้านคน คนที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเฉินเอ๋ออย่างน้อยๆก็มีเป็นร้อยล้านคน ต่อให้พวกเราจะใช้ความสามารถและทรัพยากรทั้งหมดที่มี ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาDNAของทั้งร้อยล้านคนนี่ทั้งหมดออกมาเปรียบเทียบได้ ถ้าหากทำได้90% อย่างน้อยๆก็ยังมีอีกเป็นสิบล้านคนที่ไม่ได้เอามาเทียบ อีกทั้ง หลายๆเรื่องราวก็มักจะไม่ได้เป็นไปตามที่เราต้องการขนาดนั้น และหลายๆครั้งคนที่แม่อยากจะหาก็อาจจะอยู่ใน10%ที่ยังหาไม่เจอก็ได้”
แต่นายหญิงใหญ่กลับพูดอย่างเอาจริงเอาจัง : “ไม่ต้องเครียดไปหรอก ครั้งนี้เริ่มหาจากภายในประเทศกันก่อน! ในเมื่อตอนแรกพวกเราหากันทั้งเมืองจินหลิงรอบนึงแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็หามณฑลที่อยู่รอบเมืองจินหลิงให้ละเอียดอีกที โดยเฉพาะมณฑลที่อยู่ทางทิศใต้ของเมืองจินหลิง”
อานข่ายเฟิงพยักหน้าลงพลางเอ่ยขึ้น : “ได้ครับ ถ้าอย่าง่นั้นผมก็จะไปจัดการก่อน ลงมือจากสองสามมณฑลที่อยู่รอบๆเมืองจินหลิง”
อานโฉงชิวเอ่ยขึ้นมา : “แม่ครับ ข่ายเฟิงกับจาวหนาน และโยวโยวยุ่งเรื่องงานของบริษัท ไม่สามารถทำทุกอย่างในเวลาเดียวกันได้หรอกครับ ถ้าไม่อย่างนั้นรอหลังจากไปเย่นจิงแล้ว ผมจะอยู่ในประเทศเพื่อตามหาที่อยู่ของเฉินเอ๋อแล้วกันครับ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...