ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4234

คนของตระกูลอานหลังจากที่มีความเห็นตรงกันแล้วในเรื่องของยาอายุวัฒนะ อารมณ์ของนายหญิงใหญ่ก็ดีขึ้นมามาก ราวกับว่าคนทั้งคนนั้นรู้สึกเบิกบานโล่งขึ้นมาบ้างแล้ว ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยย่นนั้นยิ้มอยู่ตลอด เต็มไปด้วยอาการที่เฝ้ารอคอย

เธออดที่จะทอดถอนใจออกมาด้วยความหดหู่ไม่ได้ : “จัดการเรื่องยาอายุวัฒนะของพ่อแก แล้วค่อยรีบหาตัวเฉินเอ๋อให้เจอ ถ้าอย่างนั้นก็คงจะดีมากเลย!”

อานข่ายเฟิงที่อยู่ข้างๆเอ่ยขึ้นมา : “แม่ครับ ผมวางแผนไว้ว่าจะจัดคนอีกกลุ่มนึงออกไปตามหาที่อยู่เบาะแสะของเฉินเอ๋อ ลองดูว่าจะสามารถหาเบาะแสที่จะมีประโยชน์บ้างได้หรือเปล่า”

นายหญิงใหญ่เอ่ยขึ้นมาอย่างจริงจัง : “หลายปีขนาดนี้พวกเราลงทุนทั้งทรัพยากรคน ทรัพยากรวัตถุไปไม่น้อย แต่ก็หาเบาะแสใดๆของเฉินเอ๋อไม่เจอมาโดยตลอด ดังนั้นตอนนี้เลยกำลังสงสัย ว่าทิศทางของพวกเราผิดมาตั้งแต่แรกแล้วหรือเปล่า”

อานข่ายเฟิงเอ่ยถามต่อ : “แม่หมายถึง?”

นายหญิงใหญ่เอ่ยขึ้น : “ฉันจำได้ว่าตอนแรกเริ่มที่สุด ก็หากันทั้งเมืองจินหลิงมาหลายรอบแล้ว หลังจากนั้นก็เริ่มกระจายไปทั้งหัวเซี่ยอีก แต่หาที่หัวเซี่ยมาเป็นสิบกว่าปีแล้วก็ไม่มีเบาะแส พวกเราก็ขยายขอบเขตไปจนถึงทั่วทั้งโลกแล้วจนถึงตอนนี้ก็ไม่มีเบาะแสใดๆเลยเหมือนกัน”

อานข่ายเฟิงว่า : “แบบนี้นะ แม่เองก็รู้ว่าเรื่องการหาคนแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อีกทั้งบางครั้งโชคก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น ที่ผ่านมาตลอดพวกเราไปตามหาแต่ละที่ทั่วโลกที่มีคนเชื้อสายจีน เด็กกำพร้าที่อายุพอๆกับเฉินเอ๋อ หลังจากนั้นก็คิดหาวิธีรวบรวมDNAของอีกฝ่ายมาเปรียบเทียบกันกับDNAของพี่ที่ทิ้งเอาไว้ นี่เป็นวิธีไม่มีทางพลาดที่สุดแล้ว”

ว่าแล้ว อานข่ายเฟิงก็เอ่ยขึ้นมาอีก : “เพียงแต่การเปลี่ยนแปลงของตัวเลขที่นี่มากเกินไปแล้ว คนเชื้อสายจีนทั้งโลกมีหนึ่งพันห้าล้านคน คนที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเฉินเอ๋ออย่างน้อยๆก็มีเป็นร้อยล้านคน ต่อให้พวกเราจะใช้ความสามารถและทรัพยากรทั้งหมดที่มี ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาDNAของทั้งร้อยล้านคนนี่ทั้งหมดออกมาเปรียบเทียบได้ ถ้าหากทำได้90% อย่างน้อยๆก็ยังมีอีกเป็นสิบล้านคนที่ไม่ได้เอามาเทียบ อีกทั้ง หลายๆเรื่องราวก็มักจะไม่ได้เป็นไปตามที่เราต้องการขนาดนั้น และหลายๆครั้งคนที่แม่อยากจะหาก็อาจจะอยู่ใน10%ที่ยังหาไม่เจอก็ได้”