นายหญิงใหญ่พยักหน้าลงเบาๆ : “ได้!”
เวลานี้ น้องสามอานจาวหนานมองดูโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในโหมดห้ามรบกวนตลอดนั้น จู่ๆก็ร้องขึ้นด้วยความตกใจ : “ตระกูลเฟ่ยเกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!”
“ตระกูลเฟ่ย?” อานโฉงชิวนึกถึงการคาดการณ์ของตัวเองกับหลี่ญ่าหลิน โพล่งถามขึ้น : “มีข่าวอื้อฉาวอะไรออกมาอีกใช่ไหม?”
“ไม่เพียงแค่เรื่องอื้อฉาว.....” อานจาวหนานโพล่งออกมา : “คาดว่าครั้งนี้ตระกูลเฟ่ยจะทำให้คนทั้งโลกไม่พอใจแล้วล่ะ! ข่าวบอกว่า เด็กผู้ชายที่ถูกลักพาตัวไปของตระกูลเฟ่ย ฆ่าสังหารผู้หญิงบริสุทธิ์ที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยไปอย่างน้อยก็ยี่สิบคนแล้ว อีกทั้งล้วนแต่มีคลิปวิดีโอเป็นหลักฐานด้วย!”
ทุกคนได้ยินแล้ว ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง
อานโฉงชิวหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เห็นเพียงแค่หัวข้อข่าว ก็รู้แล้ว ว่าเพื่อนสนิทของตัวเองหลี่ญ่าหลิน ครั้งนี้กลัวว่าจะไม่สามารถรักษาเกียรติของตัวเองเอาไว้ได้แล้ว
ความที่เป็นเพื่อนพี่น้องที่สนิทกัน เขาจึงรีบเอ่ยพูดขึ้น : “ฉันไปโทรศัพท์ก่อนนะ”
ว่าแล้ว เขาก็เดินออกมาจากคฤหาสน์ มาตรงลู่วิ่งที่ปิดกั้นใหม่เอาไว้ใหม่ แล้วโทรออกหาหลี่ญ่าหลิน
หลี่ญ่าหลินในเวลานี้ กำลังประชุมอยู่กับหัวหน้าและผู้บริหารระดับสูงอยู่ที่สถานีตำรวจ
เมื่อครู่นี้หัวหน้าของFBIนครนิวยอร์กเดินทางมาด้วยตัวเอง ด่าว่าพวกเขายกใหญ่ แม้กระทั่งยังเสนอออกมาอีกว่าถ้าหากพวกเขายังไม่สามารถเคลียร์คดีได้ภายใน24ชั่วโมง FBIจะรับมือไปทั้งหมด
หลี่ญ่าหลินเกาหัวด้วยความกลัดกลุ้ม
ถ้าหากคดีถูกFBIเอาไปแล้ว เช่นนั้นหน้าตาของตำรวจนครนิวยอร์กก็คงจะรักษาเอาไว้ไม่ได้แล้ว
อีกทั้งตัวเองจะเกษียณอายุแล้ว ก็ไม่อยากจะแบกคดีใหญ่ขนาดนี้ออกไปจากสถานีตำรวจนี้อยู่แล้ว ดังนั้นตอนนี้ความคิดทั้งหมดของเขาจึงอยู่ที่จะทำอย่างไรถึงจะเคลียร์คดีได้กัน
แต่ความรู้สึกนึกคิดและเบาะแสทั้งหมด ราวกับเข้าไปในทางตัน ทำให้เขาวนเข้าวนออกอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากุญแจสำคัญไม่เจอเลย
เวลานี้จู่ๆอานโฉงชิวก็โทรมา เขารีบออกไปจากห้องประชุม กลับมารับสายที่ออฟฟิศของตัวเอง
หลี่ญ่าหลินโพล่งด่าออกมา : “แม่งเอ้ย จะแปลกก็แปลกตรงนี้แหล่ะ! ตอนกลางคืนฉันไปที่ตระกูลเฟ่ย คุณท่านเฟ่ยก็อยู่ที่นั่นด้วย! อีกทั้งที่ยิ่งน่าประหลาดใจก็คือ เฟ่ยซานไห่สละตำแหน่งผู้นำตระกูลออกมาแล้ว!”
“ถอนตัวออกมาแล้ว?” อานโฉงชิวเอ่ยถามต่อ “เขาจะเอาตำแหน่งผู้นำตระกูลคืนให้กับคุณท่านเฟ่ยอย่างนั้นเหรอ?”
“เปล่า” หลี่ญ่าหลินเอ่ยขึ้น : “ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่านี้อีก!”
ว่าแล้ว เขาก็เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง : “นายรู้จักเฟ่ยเข่อซินหลานสาวคนเล็กสุดของคุณท่านเฟ่ยไหม?”
“รู้.....” อานโฉงชิวเอ่ยขึ้น : “เธอเป็นอะไรเหรอ?”
หลี่ญ่าหลินว่า : “ผู้นำตระกูลเฟ่ยคนใหม่ก็คือเธอ!”
อานโฉงชิวตะลึงไปพักหนึ่ง ในหัวของเขาไตร่ตรองพิจารณาอย่างรวดเร็ว แล้วโพล่งขึ้นมา : “ไม่ปกตินะ! ไม่เพียงแค่เรื่องนี้เท่านั้นที่ผิดปกติ! เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดกับตระกูลเฟ่ย ล้วนแต่ไม่ปกติทั้งนั้น!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...