ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4236

สรุปบท บทที่ 4236 เป็นคนกลุ่มเดียวกัน: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 4236 เป็นคนกลุ่มเดียวกัน – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 4236 เป็นคนกลุ่มเดียวกัน ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

อานโฉงชิวครุ่นคิดอย่างละเอียด ถึงแม้ว่าสไตล์ของการกระทำจะไม่รวดเร็วและเฉียบขาดพอ แต่การมองปัญหานั้นจะมองอย่างเจาะลึกทะลุปรุโปร่งกว่าคนทั่วไปอย่างแน่นอน

ตอนแรกที่ประมูลยาอายุวัฒนะที่เมืองจินหลิง เขาเคยเจอกับเฟ่ยเจี้ยนจงมาแล้ว

ตอนนั้นในงานประมูล เขายังเคยดึงราคาสูงจนถึงขั้นที่ว่าเฟ่ยเจี้ยนจงไม่สามารถไล่ทันได้อีกด้วย

อีกทั้ง ที่ทำให้อานโฉงชิวจำได้อย่างลึกซึ้งนั้นก็คือ วันนั้นหลังจากที่ตัวเองถูกขับไล่ออกมาจากงาน ไม่นานนักก็ได้ยินว่าเฟ่ยซานไห่ของตระกูลเฟ่ยช่วงชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลของเฟ่ยเจี้ยนจง แม้กระทั่งยังปล่อยอ้านฮัวออกมา ต้องการจะซื้อชีวิตของเฟ่ยเจี้ยนจงอีกด้วย

อานโฉงชิวรับรู้ขึ้นมาในทันทีว่าถึงแม้ตัวเองจะถูกไล่ออกมาจากงาน เฟ่ยเจี้ยนจงเองก็ไม่สามารถประมูลยาอายุวัฒนะได้เหมือนที่หวังเอาไว้

และในตอนนั้นอานโฉงชิวก็รู้สึกว่า เฟ่ยเจี้ยนจงอายุ96ปี ใกล้จะเข้าโลงแล้ว อายุขัยจะต้องเหลือเพียงไม่กี่วันแล้วอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นชีวิตนี้อาจจะไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปากอีกแล้ว

แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า เฟ่ยเจี้ยนจงที่อายุ96ปีนี้จะยังสามารถหันกลับมาโจมตีฆ่าได้ในฉับพลันแบบนี้

ดังนั้นเขาจึงรับรู้ได้ทันที ว่าตรงนี้จะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน ไม่ใช่เพียงแค่เขา เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัว ถูกคนเปิดโปงเรื่องอื้อฉาวใหญ่โตขนาดนี้ เบื้องหลังจะต้องมีผู้มีฝีมือสูงปกปิดอยู่อย่างแน่นอน

เวลานี้หลี่ญ่าหลินได้ยินเขาคาดการณ์แล้ว ก็เอ่ยพูดขึ้นอย่างมั่นใจมากเช่นกัน : “ตอนนี้ฉันเองก็รู้สึกว่า เรื่องราวเหล่านี้ผิดปกติมาก รู้สึกว่าไม่ว่าจะเป็นเฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัว หรือเฟ่ยเจี้ยนจงกลับนครนิวยอร์ก เบื้องหลังทั้งสองเรื่องนี้ จะต้องมีผู้ที่มีฝีมือสูงมากคนหนึ่งอยู่แน่ๆ เพียงแต่ในสายตาจับกุมเบาะแสอะไรไม่ได้เลยจริงๆ......”

แล้วจู่ๆเวลานี้อานโฉงชิงก็นึกอะไรขึ้นมาได้ พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง : “ญ่าหลิน ฉันสงสัยว่าเรื่องนี้บางทีอาจจะเกี่ยวข้องกับเจ้าของยาอายุวัฒนะ!”

หลี่ญ่าหลินเอ่ยถามขึ้นอย่างประหลาดใจ : “ก็คือบุคคลลึกลับที่ไม่เห็นแม้แต่เงินสามพันล้านดอลลาร์อยู่ในสายตาคนนั้นน่ะเหรอ?”

“ถูกต้อง!” อานโฉงชิวโพล่งออกมา : “นายลองคิดดู ความสามารถอย่างตระกูลเฟ่ย หลังจากที่เฟ่ยซานไห่กลายมาเป็นผู้นำตระกูลแล้ว อยากจะฆ่าเฟ่ยเจี้ยนจง แม้แต่เงาของเขาก็หาไม่เจอ แต่ตอนนั้นเฟ่ยเจี้ยนจงกับหลานสาวของเขาทั้งสองคนอยู่ที่หัวเซี่ยกันตามลำพัง ไม่มีญาติ ต้องการเงินก็ไม่มีเงิน ต้องการอำนาจก็ไม่มีอำนาจ ถ้าหากไม่มีบุคคลสูงส่งช่วยพวกเขา พวกเขาจะต้องถูกเฟ่ยซานไห่จัดการไปแล้ว!”

หลี่ญ่าหลินเองก็ตะลึงไป แล้วเอ่ยขึ้นมาอย่างเห็นด้วย : “ไม่ผิดแน่! หลักการเหตุผลนี้! หลังจากที่เฟ่ยซานไห่แย่งชิงอำนาจสำเร็จก็อยากจะฆ่าเฟ่ยเจี้ยนจงที่อายุเก้าสิบกว่า ง่ายเหมือนกับพลิกฝ่ามือเลยจริงๆ แต่เฟ่ยเจี้ยนจงไม่เพียงไม่ถูกจัดการเท่านั้น แต่ทว่ากลับยังสามารถกลับไปยังนครนิวยอร์กได้อย่างกะทันหันเสียอีก เบื้องหลังนี้จะต้องมีบุคคลที่สูงส่งคอยช่วยอยู่อย่างแน่นอน!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน