อานโฉงชิวครุ่นคิดอย่างละเอียด ถึงแม้ว่าสไตล์ของการกระทำจะไม่รวดเร็วและเฉียบขาดพอ แต่การมองปัญหานั้นจะมองอย่างเจาะลึกทะลุปรุโปร่งกว่าคนทั่วไปอย่างแน่นอน
ตอนแรกที่ประมูลยาอายุวัฒนะที่เมืองจินหลิง เขาเคยเจอกับเฟ่ยเจี้ยนจงมาแล้ว
ตอนนั้นในงานประมูล เขายังเคยดึงราคาสูงจนถึงขั้นที่ว่าเฟ่ยเจี้ยนจงไม่สามารถไล่ทันได้อีกด้วย
อีกทั้ง ที่ทำให้อานโฉงชิวจำได้อย่างลึกซึ้งนั้นก็คือ วันนั้นหลังจากที่ตัวเองถูกขับไล่ออกมาจากงาน ไม่นานนักก็ได้ยินว่าเฟ่ยซานไห่ของตระกูลเฟ่ยช่วงชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลของเฟ่ยเจี้ยนจง แม้กระทั่งยังปล่อยอ้านฮัวออกมา ต้องการจะซื้อชีวิตของเฟ่ยเจี้ยนจงอีกด้วย
อานโฉงชิวรับรู้ขึ้นมาในทันทีว่าถึงแม้ตัวเองจะถูกไล่ออกมาจากงาน เฟ่ยเจี้ยนจงเองก็ไม่สามารถประมูลยาอายุวัฒนะได้เหมือนที่หวังเอาไว้
และในตอนนั้นอานโฉงชิวก็รู้สึกว่า เฟ่ยเจี้ยนจงอายุ96ปี ใกล้จะเข้าโลงแล้ว อายุขัยจะต้องเหลือเพียงไม่กี่วันแล้วอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นชีวิตนี้อาจจะไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปากอีกแล้ว
แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า เฟ่ยเจี้ยนจงที่อายุ96ปีนี้จะยังสามารถหันกลับมาโจมตีฆ่าได้ในฉับพลันแบบนี้
ดังนั้นเขาจึงรับรู้ได้ทันที ว่าตรงนี้จะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน ไม่ใช่เพียงแค่เขา เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัว ถูกคนเปิดโปงเรื่องอื้อฉาวใหญ่โตขนาดนี้ เบื้องหลังจะต้องมีผู้มีฝีมือสูงปกปิดอยู่อย่างแน่นอน
เวลานี้หลี่ญ่าหลินได้ยินเขาคาดการณ์แล้ว ก็เอ่ยพูดขึ้นอย่างมั่นใจมากเช่นกัน : “ตอนนี้ฉันเองก็รู้สึกว่า เรื่องราวเหล่านี้ผิดปกติมาก รู้สึกว่าไม่ว่าจะเป็นเฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัว หรือเฟ่ยเจี้ยนจงกลับนครนิวยอร์ก เบื้องหลังทั้งสองเรื่องนี้ จะต้องมีผู้ที่มีฝีมือสูงมากคนหนึ่งอยู่แน่ๆ เพียงแต่ในสายตาจับกุมเบาะแสอะไรไม่ได้เลยจริงๆ......”
แล้วจู่ๆเวลานี้อานโฉงชิงก็นึกอะไรขึ้นมาได้ พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง : “ญ่าหลิน ฉันสงสัยว่าเรื่องนี้บางทีอาจจะเกี่ยวข้องกับเจ้าของยาอายุวัฒนะ!”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยถามขึ้นอย่างประหลาดใจ : “ก็คือบุคคลลึกลับที่ไม่เห็นแม้แต่เงินสามพันล้านดอลลาร์อยู่ในสายตาคนนั้นน่ะเหรอ?”
“ถูกต้อง!” อานโฉงชิวโพล่งออกมา : “นายลองคิดดู ความสามารถอย่างตระกูลเฟ่ย หลังจากที่เฟ่ยซานไห่กลายมาเป็นผู้นำตระกูลแล้ว อยากจะฆ่าเฟ่ยเจี้ยนจง แม้แต่เงาของเขาก็หาไม่เจอ แต่ตอนนั้นเฟ่ยเจี้ยนจงกับหลานสาวของเขาทั้งสองคนอยู่ที่หัวเซี่ยกันตามลำพัง ไม่มีญาติ ต้องการเงินก็ไม่มีเงิน ต้องการอำนาจก็ไม่มีอำนาจ ถ้าหากไม่มีบุคคลสูงส่งช่วยพวกเขา พวกเขาจะต้องถูกเฟ่ยซานไห่จัดการไปแล้ว!”
หลี่ญ่าหลินเองก็ตะลึงไป แล้วเอ่ยขึ้นมาอย่างเห็นด้วย : “ไม่ผิดแน่! หลักการเหตุผลนี้! หลังจากที่เฟ่ยซานไห่แย่งชิงอำนาจสำเร็จก็อยากจะฆ่าเฟ่ยเจี้ยนจงที่อายุเก้าสิบกว่า ง่ายเหมือนกับพลิกฝ่ามือเลยจริงๆ แต่เฟ่ยเจี้ยนจงไม่เพียงไม่ถูกจัดการเท่านั้น แต่ทว่ากลับยังสามารถกลับไปยังนครนิวยอร์กได้อย่างกะทันหันเสียอีก เบื้องหลังนี้จะต้องมีบุคคลที่สูงส่งคอยช่วยอยู่อย่างแน่นอน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...