ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4237
อานโฉงชิวยิ่งรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา : “ถ้าหากเป็นเจ้าของยาอายุวัฒนะคนนั้นจริงๆ ถ้าอย่างนั้นไม่แน่ว่าเขาจะอยู่ที่สหรัฐอเมริกาก็ได้! นายรีบไปตรวจสอบบันทึกเข้าประเทศของเฟ่ยเจี้ยนจง ลองดูว่าคืนนี้ใครเข้าประเทศกับเขา!”
หลี่ญ่าหลินรีบเอ่ยขึ้น : “โฉงชิว นายแม่งสมองดีนี่หว่า ดีกว่าฉันอีก! ฉันจะไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้เลย!”
อานโฉงชิวรีบกำชับ : “ญ่าหลิน เรื่องนี้ตรวจสอบต้นสายปลายเหตุออกมาได้แล้ว นายห้ามปิดบังฉันเด็ดขาดนะ ตอนนี้คุณท่านของตระกูลฉันมีเพียงแค่ยาอายุวัฒนะเท่านั้นที่จะสามารถรักษาได้ ถ้าหากหาเบาะแสที่เกี่ยวข้องเจอ จะต้องบอกฉันนะ!”
“วางใจได้น่า!” หลี่ญ่าหลินตอบรับอย่างไม่ลังเล พลางโพล่งออกมา : “พบอะไรแล้วฉันจะบอกนายทันที!”
หลี่ญ่าหลินวางสายไปแล้ว รีบให้คนไปตรวจสอบบันทึกเข้าประเทศของเฟ่ยเจี้ยนจงทันที
เนื่องจากว่าเฟ่ยเจี้ยนจงเข้าประเทศจากตึกวีไอพี ดังนั้นช่วงเดียวกันจำนวนคนที่เข้าประเทศนั้นนับว่าไม่มากนัก หลี่ญ่าหลินสามารถตรวจสอบข้อมูลคนเข้าประเทศในช่วงเวลานั้นออกมาได้ยี่สิบกว่าคน
ในนี้นอกจากเฟ่ยเจี้ยนจง เฟ่ยเข่อซินและหยวนจื่อซูแล้ว มีเพียงคนเชื้อสายจีนเพียงคนเดียวที่เข้าประเทศในช่วงเวลาเดียวกัน ชื่อว่าซูรั่วหลี
ตอนที่หลี่ญ่าหลินเห็นชื่อของซูรั่วหลีนั้น รูม่านตาของเขาก็หดตัวลงทันที!
ผู้หญิงคนนี้ เขาไม่เคยเจอ แต่เคยได้ยินชื่อ!
ช่วงก่อนหน้านี้ซูรั่วหลีพาคนไปทำลายล้างทั้งตระกูลมัตสึโมโตะ โยชิโตะที่ญี่ปุ่น แม้กระทั่งหนีรอดพ้นออกมาจากกำลังทหารที่มากของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น หลังจากทำให้กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นได้รับความเสียหายแล้ว หลี่ญ่าหลินก็ได้ยินชื่อของเธอมา
แต่เขาคิดไม่ถึงว่าซูรั่วหลีจะมานครนิวยอร์กด้วยกันกับเฟ่ยเจี้ยนจง!
เขาหาเพื่อนเก่าตำรวจสากลในทันที หาอีกฝ่ายให้ช่วยตรวจสอบข้อมูลของซูรั่วหลี
หลี่ญ่าหลินเอ่ยขึ้น : “ดีไม่ดีคุณท่านตระกูลเฟ่ยรับปากให้เงินก้อนใหญ่ไปแล้ว เลยขอให้สำนักว่านหลงมาช่วยเขาแย่งตำแหน่งผู้นำตระกูลกลับมา”
อานโฉงชิวเอ่ยขึ้นอย่างสงสัย : “ถ้าหากเป็นเพียงแค่เรื่องนี้ ถ้าอย่างนั้นที่นายคาดเดาเอาไว้ก็ถือว่ามีเหตุผลมาก แต่ปัญหาคือ ถ้าหากสำนักว่านหลงถูกคุณท่านตระกูลเฟ่ยจ้างมาจริงๆ พวกเขาจะไปลักพาตัวเฟ่ยฮ่าวหยางทำไมอีก? ได้รับการว่าจ้าง และยังลักพาตัวหลายชายของคนที่จ้างไป มันไม่ขัดแย้งกันหรอกเหรอ?”
หลี่ญ่าหลินคิดอะไรขึ้นมาได้ แล้วโพล่งออกมา : “ใช่สิ ก่อนหน้านี้สำนักว่านหลงเคยขัดแย้งกันกับตระกูลทางฝ่ายสามีของพี่สาวนาย เรื่องนี้นายรู้หรือเปล่า?”
“รู้” อานโฉงชิวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา : “หัวหน้าสำนักว่านหลงกับพี่เขยฉันมีความแค้นต่อกัน ครั้งที่แล้วที่เขาไปฆ่าสังหารถึงตระกูล เห็นว่าตระกูลเย่ยอมสละทรัพย์สินของตระกูลไปครึ่งหนึ่ง ถึงได้นับว่าเลี่ยงมาได้”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยขึ้น : “ถ้าอย่างนั้นไม่แน่ว่าสำนักว่านหลงจะได้รับประโยชน์จากตระกูลเย่ จึงคิดที่จะแสวงหาผลประโยชน์จากตระกูลเฟ่ยอีก!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...