ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4239
อานโฉงชิวไม่ได้พูดเรื่องที่กู้ชิวอี๋ส่งยามาให้พ่อของเขาในคืนนี้ และช่วยชีวิตพ่อเอาไว้ แต่เอ่ยถามขึ้น : “นายคิดพิจารณายังไง?”
หลี่ญ่าหลินว่า : “ฉันรู้สึกว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา!”
ว่าแล้วเขาก็พูดเสริมขึ้นมาอีกครั้ง : “นายดูสิ ดูจากเรื่องที่ถูกเปิดเผยออกมาของเฟ่ยฮ่าวหยาง เขาหายตัวไปในคืนวันงานเลี้ยงการกุศล แสดงให้เห็นว่าเป็นการวางกับดักให้กับกู้ชิวอี๋ อยากจะลักพาตัวกู้ชิวอี๋อย่างแน่นอน เพื่อที่จะสนองความปรารถนาที่ผิดเพี้ยนของตัวเอง แต่ผลปรากฏว่ากู้ชิวอี๋ที่มาจากแดนไกลนั้นไม่ได้ตกเข้าไป แต่เฟ่ยฉ่าวหยางที่เป็นคนสร้างอุบายนี้กลับตกลงไปเอง คนที่แข็งแกร่งแต่ก็จัดการกับอิทธิพลของในพื้นที่นั้นได้ยาก ยิ่งไปกว่านั้นผู้มีอำนาจแบบนี้อย่างเฟ่ยฮ่าวหยาง นายว่าสาวน้อยคนนี้จะต้องมีความสามารถขนาดไหนล่ะ.....”
อานโฉงชิวได้ยินแล้วก็แสดงอาการวิตกออกมาเล็กน้อย
หลังจากนั้นพักหนึ่ง เขาก็เอ่ยพูดขึ้นมา : “ญ่าหลินนายรู้ไหมว่ากู้ชิวอี๋มีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลของพวกฉัน?”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยถามขึ้นอย่างประหลาดใจ : “ทำไม? นายรู้จักเธอเหรอ? ฉันเคยตรวจสอบความจริงของเธอ ลูกสาวคนเดียวของตระกูลกู้แห่งเย่นจิง ตระกูลกู้ดูเหมือนกับว่าจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลทางฝ่ายสามีของพี่สาวนาย แต่ความสามารถดูจะห่างจากตระกูลท่างฝ่ายสามีของพี่สาวนายอยู่บ้างนะ ว่ากันตามหลักการแล้ว ในสายตาของพวกนายตระกูลอาน คงจะยังไม่พอใช่ไหม?”
อานโฉงชิวพูดขึ้นมาอย่างจริงจัง : “กู้ชิวอี๋ เป็นคู่หมั้นของหลานชายฉัน!”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยถามขึ้นอย่างตกตะลึง : “จริงเหรอ? หลานชายนายหาตัวเจอแล้ว?”
“ยัง” อานโฉงชิวว่า : “เรื่องการแต่งงานของกู้ชิวอี๋กับหลานชายฉัน พี่สาวของฉันกำหนดเอาไว้แล้วตั้งแต่ตอนที่พวกเขาสองคนยังเด็กๆ”
“อ่อ.....คู่หมั้นคู่หมายตั้งแต่เด็กนี่เอง....” หลี่ญ่าหลินพึมพำกับตัวเองแล้วโพล่งขึ้นมา : “แต่ฉันไม่เคยได้ยินนายพูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย”
ว่าแล้ว อานโฉงชิวก็เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง : “แต่เรื่องนี้ในทางกลับกันก็แปลกอยู่เล็กน้อยเหมือนกัน ข่าวอาการป่วยหนักของพ่อฉันไม่ได้เปิดเผยออกไปข้างนอกเลย นอกจากนายที่เป็นคนนอกแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ เธอรู้ได้ยังไงว่าพ่อฉันป่วยหนัก?”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยถามเขา : “กู้ชิวอี๋นั่นมาถึงเมื่อไหร่?”
อานโฉงชิวคิดแล้วจึงเอ่ยขึ้นมา : “น่าจะมาช้ากว่าฉันสิบหรือยี่สิบนาที ฉันก็จำไม่ได้เหมือนกัน”
หลี่ญ่าหลินใช้ปลายลิ้นแตะที่เพดาน : “แม่งแปลกมากจริงๆ นายมาจากนครนิวยอร์ก เธอเองก็มาจากนครนิวยอร์กเหมือนกัน อีกทั้งมาช้ากว่านายเพียงแค่สิบหรือยี่สิบนาทีเอง นั่นก็คือโดยพื้นฐานแล้วเท่ากับคลาดกันไปแค่นิดเดียวเอง! นี่แม่งเป็นความบังเอิญเสียที่ไหนกัน แม่งเป็นการถ่วงเอาไว้เพื่อที่จะไปช่วยคุณท่านมากกว่ามั้ง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...