คำพูดของหลี่ญ่าหลินทำให้อานโฉงชิวต้องตกตะลึงไป
เขาเริ่มที่จะคิดถึงความสมเหตุสมผลของเรื่องนี้ขึ้นมาในใจแล้วเหมือนกัน
คิดไปคิดมา เขาก็รู้สึกว่าทัศนคติของหลี่ญ่าหลินนั้นถูกต้อง
ถ้าหากทั้งหมดนี้เป็นความบังเอิญ ถ้าอย่างนั้นคุณท่านก็คงจะใช้คำว่าโชคดีมาบรรยายไม่ได้แล้ว พระเจ้าช่วยปกป้องคุ้มครองจริงๆเลย
อีกทั้งจุดเชื่อมต่อเวลาของกู้ชิวอี๋นั้นดีมากเกินไปแล้วจริงๆ
ถ้าหากเธอช้าไปอีกสิบกว่านาที หากสมองของคุณท่านขาดออกซิเจนจนสมองตาย ถ้าอย่างนั้นเทพเซียนก็อาจจะช่วยกลับมาไม่ได้แล้วเสียด้วยซ้ำ
นอกจากนี้แล้ว จู่ๆคืนนี้เธอก็บินไกลขนาดนี้ไปลอสแอนเจลิสเพื่อเยี่ยมเยียน ก็ดูคาดไม่ถึงอยู่จริงๆเหมือนกัน
ถึงอย่างไร ระยะห่างสี่พันกว่ากิโลจากฝากฝั่งทะเลตะวันออกถึงตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ระยะห่างนี้ ไกลเสียยิ่งกว่าเมืองโม่เฉิงที่อยู่ทางตอนเหนือสุดไปจนถึงเกาะไหหลำทางตอนใต้สุดของหัวเซี่ยเสียอีก
ตอนดึกดื่นข้ามน้ำข้ามทะเลมาไกลขนาดนี้เพื่อมาเยี่ยมเยียน ดูแล้วก็ไม่สมเหตุสมผลอยู่จริงๆ
และยิ่งไปกว่านั้น กู้ชิวอี๋มาที่สหรัฐอเมริกาไม่ใช่เพียงแค่วันสองวันแล้ว ถ้าหากเธออยากจะมาเยี่ยม ก็สามารถจัดการตั้งแต่แรกได้อยู่แล้วหรือบางทีอาจจะเลื่อนออกไปช้ากว่านี้ รอถึงตอนที่เธอมาทัวร์คอนเสิร์ตที่ลอสแอนเจลิสแล้วค่อยไปเยี่ยมที่บ้านก็ได้
อานโฉงชิวได้ยินแล้ว ในใจก็รู้สึกตกใจมาก
ไม่รอให้เขาได้พูดออกมา หลี่ญ่าหลินก็เอ่ยพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น : “ดี! ดีเลย! ในที่สุดก็ทำให้ฉันจับเบาะแสได้เสียที! ฉันให้คนไปตรวจสอบข้อมูลที่สนามบินและกล้องวงจรปิดก่อนแล้วกัน ดูว่ากู้ชิวอี๊สรุปแล้วมีพลังอภินิหารมาจากไหนกันแน่ ไม่คิดว่าในช่วงเวลาสั้นๆขนาดนี้จะสามารถได้รับข่าวสาวได้!”
อานโฉงชิวอึ้งไปเล็กน้อย รีบเอ่ยขึ้นมา : “ญ่าหลิน ถ้าไม่อย่างนั้นเรื่องนี้ก็เอาไว้แค่นี้เถอะ ไม่ต้องไปสืบแล้ว”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ : “ทำไม? นี่เป็นเบาะแสเดียวที่มีในตอนนี้แล้ว อีกทั้งตอนนี้ฉันก็ยิ่งรู้สึกว่าการพิจารณาของฉันนั้นจะต้องไม่ผิดอย่างแน่นอน เป็นเพราะอาการป่วยหนักของคุณท่านที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เพราะฉะนั้นกู้ชิวอี๋คนนี้ถึงได้ไม่มีโอกาสไปจัดการเบาะแสที่ตัวเองหลงเหลือเอาไว้ มิเช่นนั้นแล้วถ้าหากให้เวลาที่เพียงพอกับเธอ ให้คนที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังได้วางแผนกลุยุทธ์ คิดแผนร้าย ถ้าอย่างนั้นแม้แต่เบาะแสนี้ก็จะหาออกมาไม่ได้แล้ว!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...