หลี่ญ่าหลินถอนหายใจออกมาแล้วพลางเอ่ยขึ้น : “ช่างเถอะ นายลองหาดูอีกทีว่ามีเบาะแสอื่นๆอีกหรือเปล่า”
อีกฝ่ายหนึ่งเอ่ยถาม : “ต้องไปถามเถ้าแก่ร้านห่านย่างร้านนั้นไหมครับ? ไม่แน่ว่าในร้านอาจจะมีกล้องวงจรปิดอยู่”
หลี่ญ่าหลินรีบพูดขึ้นมา : “ยังไม่ต้องก่อน กู้ชิวอี๋ในฐานะที่เป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงที่สุดในเขตแดนของคนเชื้อสายจีน ในเมื่อเดินทางมากินข้าวที่นี่เป็นพิเศษ ก็คงจะรู้จักกับเถ้าแก่ ถ้าไปถาม จะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นเปล่าๆ”
ว่าแล้ว หลี่ญ่าหลินมีความคิดที่เฉียบไวขึ้นมา พลางออกปากขึ้น : “แบบนี้ นายรอให้ร้านเปิดแล้ว ก็ไปกินข้าวในร้านก่อน ลองดูว่าในร้านมีกล้องวงจรปิดหรือเปล่า ถ้าหากมี ตอนบ่ายให้คนไปแสดงละครตบตาเป็นการแย่งขโมยโทรศัพท์มือถือตรงข้างทางบริเวณใกล้ๆ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนตัวเองอีกคนหนึ่งเข้าไปในร้าน บอกว่าสืบคดีต้องการบันทึกจากกล้องวงจรปิดของพวกเขา ถึงตอนนั้นก็เอาฮาร์ดดิสก์ที่บันทึกภาพจากกล้องถอดกลับมา”
อีกฝ่ายหนึ่งยิ้มพลางเอ่ยขึ้น : “โห....หัวหน้า นี่หัวหน้านี่แหล่ะที่มีกลยุทธ์! ถ้าอย่างนั้นผมรอให้ร้านพวกเขาเปิดก่อนแล้วจะไปลองดูนะครับ!”
หลังจากที่หลี่ญ่าหลินอืมตอบรับแล้ว ก็วางสายไป
วางสายแล้ว เขาก็ดูคลิปวิดีโอเมื่อครู่นี้อีกครั้ง จากนั้นก็ลากแถบความคืบหน้าไปทางด้านหลัง เห็นรถของอานโฉงชิวออกไปจากร้านห่านย่างอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน ตัวเองก็เดินออกมาจากร้าน และต่อมารถคันที่กู้ชิวอี๋นั่งมาคันนั้นก็ขับออกไปจากไชน่าทาวน์และไปทิศทางเดียวกันกับอานโฉงชิว
ดูมาถึงตรงนี้แล้ว เขาอดที่จะพึมพำขึ้นมาไม่ได้ : “วันนั้นตอนที่ไปร้านนี้กับโฉงชิว เลยช่วงเวลากินข้าวมาตั้งนานแล้ว ในร้านก็ดูเหมือนกับไม่มีคน ถ้าอย่างนั้นกู้ชิวอี๋อยู่ตรงไหนกัน?”
ดังนั้นแล้วเขาจึงอดที่จะพึมพำออกมากับตัวเองไม่ได้ : “อีกคนหนึ่งเป็นใครกัน? เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธออย่างนั้นเหรอ? หรือว่าตอนที่เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัวไปในวันนั้น จะเป็นเด็กที่ทำให้เฟ่ยเสวปิงเงียบกริบพูดไม่ออกคนนั้น?”
คิดมาถึงตรงนี้แล้ว ในหัวของเขาก็อดที่จะมีการแสดงอาการออกมาของเย่เฉินในวันนั้นลอยขึ้นมาไม่ได้
เมื่อนึกถึงเย่เฉินแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะพิจารณาขึ้นมาอีกครั้ง : “เด็กนั่นอยู่หลังจากที่เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัวไปแล้ว ภายใต้สถานการณ์ที่เฟ่ยเสวปิงข่มขู่เพื่อแสดงว่าตนอยู่เหนือกว่า เป็นเช่นนี้แล้วก็สามารถทำได้โดยไม่หวาดกลัวเลยซักนิดเดียว แม้กระทั่งไม่ยอมให้ด้วยแม้แต่น้อยนิด เห็นความมั่นใจในใจเขามีมาก แต่ทำไมเขาถึงได้มั่นใจขนาดนี้? ต้องรู้ว่านี่คืออาณาเขตของตระกูลเฟ่ย เขาไปเป็นเพื่อนกู้ชิวอี๋เพื่อไปร่วมงานเลี้ยงการกุศลขององค์กรเฟ่ยฮ่าวหยาง จะต้องรู้ว่าเบื้องหลังความสามารถของตระกูลเฟ่ยคืออะไร”
“ทั้งที่รู้ความสามารถของตระกูลเฟ่ย ยังไม่เห็นเฟ่ยเสวปิงอยู่ในสายตาเลยแม้แต่นิดเดียว คนแบบนี้ สรุปแล้วแข็งแกร่งเกินไป หรือว่าบ้าเกินแล้วกันแน่?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...