ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4279
การถอยออกของหน่วยรบพิเศษ เป็นการประกาศความล้มเหลวของการปฏิบัติการจับกุมครั้งนี้อย่างเป็นทางการ
นักข่าวสื่อมวลชนต่างกำลังรอผู้แถลงของทางตำรวจออกมาอธิบายสถานการณ์ หลี่ญ่าหลินที่แก่ลงไปสิบกว่าปี ก็สาวเท้ามายังเบื้องหน้าของนักข่าวสื่อมวลชนทั้งหมด
ขณะนี้ บรรดานักข่าวจำนวนนับไม่ถ้วนหยิบกล้องถ่ายรูปออกมา พยายามตะโกนเสนอคำถามแต่ละอย่างของตัวเองต่อหลี่ญ่าหลินอย่างสุดกำลัง
หลี่ญ่าหลินยื่นสองมือออกมาให้สัญญาณว่าให้ทุกคนเงียบลง พลันเอ่ยปาก : “ขออภัยเป็นอย่างมากที่ไปใช้เวลาของทุกท่านและเฟ่ยซื่อกรุ๊ป การปฏิบัติการจับกุมครั้งนี้ของพวกเรา ขอประกาศว่าล้มเหลวแล้ว เนื่องจากความผิดพลาดในด้านการวางแผนและข่าวกรอง ตอนนี้หน่วยรบพิเศษได้ถอนออกมาแล้ว เฟ่ยซื่อกรุ๊ปจะฟื้นคืนสู่ความเป็นระเบียบเรียบร้อยในการทำงานดังเดิมทันที”
นักข่าวสื่อมวลชนยังอยากซักถาม หลี่ญ่าหลินก็เอ่ยปากพูดทันที : “ผมรู้ว่าทุกคนอยากถามอะไร ความผิดพลาดครั้งนี้เกิดจากตัวผมเป็นหลัก ช่วงนี้ร่างกายและจิตใจของผมได้รับผลกระทบด้านลบมามาก บวกกับอายุก็มากแล้ว ไม่เหมาะสมที่จะรับผิดชอบคดีที่ใหญ่หลวงขนาดนี้ต่อไปได้จริง ๆ ผมเลยยื่นหนังสือเกษียณก่อนกำหนด ขอลาออกกับนายกเทศมนตรีแอดัมส์”
นักข่าวสื่อมวลชนที่อยู่ในเหตุการณ์เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ก็ตกใจจนตะลึงตาค้างทันที
ใครก็นึกไม่ถึง พล.ต.ท.ผู้ที่เป็นคนเชื้อสายจีนที่ประชาชนพากันสรรเสริญว่าดีมากท่านนี้ คาดไม่ถึงว่าจะประกาศเกษียณก่อนกำหนดกะทันหัน
ในตอนนี้หลี่ญ่าหลินก็เอ่ยด้วยใบหน้าละอายใจ : “เกี่ยวกับคดีที่เกิดขึ้นที่นครนิวยอร์กในช่วงนี้ ผมขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ไม่สามารถรับรู้การกระทำผิดกฎหมายล่วงหน้าและยุติการกระทำผิดกฎหมายเอาไว้ล่วงหน้าได้เลย เป็นความบกพร่องของผมในฐานะที่เป็นตำรวจนายหนึ่ง ผมต้องกล่าวขอโทษนครนิวยอร์กและมวลชนทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา ณ ที่นี่ !”
พูดจบ หลี่ญ่าหลินโค้งคำนับอย่างสุดซึ้งต่อหน้ากล้อง
จากนั้น ไม่รอให้นักข่าวสื่อมวลชนเอ่ยถาม เขาหันตัวไป พลันนั่งรถจากเหตุการณ์ไป ภายใต้การคุ้มกันของตำรวจไม่กี่นาย
ไม่นานนัก ข่าวที่หลี่ญ่าหลินประกาศว่าเกษียณก่อนกำหนด ก็รายงานออกไปโดยผ่านแต่ละสื่อขนาดใหญ่
อานโฉงชิวถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แล้วเอ่ยปาก : “อันที่จริงเรื่องนี้นายก็ไม่ควรไปสืบมือสังหารนั่น……”
หลี่ญ่าหลินเอ่ยอย่างจนปัญญา : “เรื่องผ่านไปแล้วก็ปล่อยเลยตามเลย พูดพวกนี้เอาป่านนี้ก็สายไปแล้วล่ะ อีกอย่าง นิสัยของฉันก็ไม่ยอมที่จะทำเป็นมองไม่เห็นกับพฤติกรรมที่กระทำผิดกฎหมายที่ใช้วิธีความรุนแรงต้านทานความรุนแรงประเภทนี้ด้วย”
อานโฉงชิวถอนส่งเสียงหึ พลันเอ่ยถามเขา : “งั้นจากนี้นายตั้งใจจะทำอะไร ?”
หลี่ญ่าหลินเอ่ย : “ตอนนี้ฉันกลับกรมตำรวจไปส่งมอบงานสักหน่อย พรุ่งนี้ก็เริ่มการเกษียณและพักผ่อนอยู่ในบ้านในยามชราอย่างเป็นทางการแล้ว”
พูด ๆ อยู่ เขาก็นึกอะไรขึ้นได้ พลันเอ่ยปาก : “คุณท่านตอนนี้สถานการณ์ดีขึ้นหน่อยแล้วหรือยัง ? ไม่อย่างนั้นฉันไปเยี่ยมคนชราเขาที่ลอสแอนเจลิสสักเที่ยวหน่อย ครั้งนี้เขาป่วยหนัก ฉันก็ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย รู้สึกยอมรับไม่ได้จริง ๆ ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...