ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4280

อานโฉงชิวเอ่ย : “นายไม่ต้องมาทรมานอยู่ที่ลอสแอนเจลิสอีกเลย นายหญิงใหญ่อยากไปชมคอนเสิร์ตของคุณกู้ที่นครนิวยอร์ก เรียกร้องให้ลูกชาย ลูกสาวพวกนี้อย่างพวกเราก็ต้องไปที่นั่นด้วย คุณท่านถูกเธอเกลี้ยกล่อม เที่ยงวันพรุ่งนี้จะไปด้วยกัน”

หลี่ญ่าหลินเอ่ยด้วยความตกใจ : “เรื่องไม่กี่ปีมานี้คุณท่านจำไม่ได้ไปหมดแล้วไม่ใช่หรอกหรือ ? ทำไมถึงยอมมาที่นครนิวยอร์กล่ะ ?”

อานโฉงชิวเอ่ย : “ตอนนี้ขอเพียงคุณท่านลืมตา นายหญิงใหญ่ก็จะใช้เวลาชั่วโมงกว่าอธิบายให้เขา พูดทบทวนสถานการณ์ของเขารวมถึงเรื่อง20ปีมานี้ที่เขาจำไม่ได้ให้เขาฟังหนึ่งรอบอย่างสั้นกระชับ พูดซ้ำ ๆ ซาก ๆ เหมือนกับว่าอยากจะพูดให้ได้สักเจ็ดแปดรอบใจจะขาด คุณท่านพอได้ยินว่าคุณกู้เป็นหลานสะใภ้ ไหนจะช่วยชีวิตเขาเอาไว้ จึงรับปากว่าจะไปด้วยกัน”

หลี่ญ่าหลินจึงเอ่ย : “งั้นพรุ่งนี้พวกนายจัดการไว้ยังไงบ้าง ? มีเวลาไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อไหม ?”

อานโฉงชิวเอ่ย : “ได้สิ พรุ่งนี้เที่ยงพวกเราไปถึงที่อาคารอานปางของแมนฮัตตันก่อน ทรัพย์สมบัติของตระกูลอานมากขนาดนี้ นอกเหนือจากวิลล่าที่ลอสแอนเจลิส ที่คุณท่านชอบมากที่สุดก็คืออาคารอานปาง ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้เที่ยงมาทานมื้อเที่ยงด้วยกันสิ”

หลี่ญ่าหลินอุทานเอ่ย : “อาคารอานปาง เป็นอาคารที่พี่สาวนายพยายามเสนอให้ลงทุนอย่างแข็งขันในปีนั้นใช่ไหม ?”

“ใช่” อานโฉงชิวเอ่ย : “ทุกอย่างทั้งหมดมีความเกี่ยวข้องกับพี่สาวฉัน คุณท่านก็มีความผูกพันอันลึกซึ้ง”

“เข้าใจได้” หลี่ญ่าหลินเอ่ยปาก : “จริงสิโฉงชิว เถ้าแก่ของร้านห่านย่างนั่น ฉันมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ อาศัยตอนที่ฉันยังพอมีเส้นสายอยู่ในกรม สองวันนี้ฉันตั้งใจจะลองสืบเขาให้จนถึงที่สุดดู”

อานโฉงชิวนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง พลันเอ่ยอย่างทอดถอนใจ : “ช่างเถอะญ่าหลิน ไม่ว่าเขาจะมีความจริงที่อยากปกปิดอะไรจริงหรือไม่ ฉันก็ไม่ตั้งใจที่จะค้นหาแล้ว อย่างไรเสียคุณกู้ก็มีพระคุณกับตระกูลอาน”

“เข้าใจ” หลี่ญ่าหลินพูดอย่างตรงไปตรงมา : “งั้นก็ไม่ไปยุ่งกับเขาแล้ว”

อานโฉงชิวเอ่ยขอบคุณ : “ขอบใจที่นายเป็นห่วงนะญ่าหลิน พรุ่งนี้เราเจอกันแล้วค่อยคุยรายละเอียดกัน !”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน