ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4281
วันต่อมา
เป็นวันเสาร์พอดี
เนื่องจากเซียวชูหรันคิดอยู่ตลอดเวลาว่าอยากจะไปชมคอนเสิร์ตที่นครนิวยอร์ก จึงเสนอกับเย่เฉิน อยากอาศัยโอกาสนี้ ไปถึงนครนิวยอร์กไว ๆ หน่อย เดินเล่นที่นครนิวยอร์ก ไปชมคอนเสิร์ตตอนกลางคืน จากนั้นตอนกลางคืนก็พักอยู่ที่นครนิวยอร์กหนึ่งคืน พรุ่งนี้เดินเที่ยวอีกวันหนึ่ง คืนวันอาทิตย์ค่อยกลับมา
เย่เฉินรู้สึกว่าในวันปกติที่ภรรยาไปเรียนหนังสือนั้นลำบากมาก ก็ย่อมอยากอาศัยโอกาสนี้พาภรรยามาผ่อนคลายอย่างเต็มที่
ครั้นแล้ว เขาจึงตอบรับข้อเสนอของเซียวชูหรันโดยไม่ต้องคิดเลย จากนั้นให้คนช่วยตัวเองจองห้องที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงของนครนิวยอร์กเอาไว้ล่วงหน้าหนึ่งห้อง
หลังจากทั้งสองคนทานมื้อเช้าแล้ว จึงขับรถมุ่งไปยังนครนิวยอร์ก
ตามความเข้าใจเล็กน้อยของเซียวชูหรันที่มีต่อนครนิวยอร์กในเมื่อก่อน เย่เฉินจึงพาเธอไปไทม์สแควร์ ต่อจากนั้นพาไปดูอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังอีกด้วย
ตอนที่ทั้งสองคนเที่ยวเตร่ไปทั่งนั้น สิบกว่าคนของตระกูลอาน ก็แยกกันนั่งเครื่องบินส่วนตัวสองลำจนเดินทางมาถึงนครนิวยอร์ก
หลังจากถึงพื้นอย่างปลอดภัย คุณยายของเย่เฉินก็โทรศัพท์หากู้ชิวอี๋
กู้ชิวอี๋ในตอนนี้ เริ่มเตรียมตัวสำหรับการแสดงอย่างเป็นทางการของคืนนี้ที่ฮอลล์แล้ว จู่ ๆ ก็ได้รับสายที่นายหญิงใหญ่โทรมาหา จึงรับสายอย่างรีบร้อน พลันเอ่ยด้วยความเคารพ : “คุณยาย !”
“เฮ้ !” นายหญิงใหญ่หัวเราะตอบรับ พลางเอ่ยถามอย่างมีความสุข : “หนานหนาน หนูยุ่งอยู่หรือเปล่า? ยายโทรมาหาหนูไม่ได้เป็นการหน่วงเหนี่ยวธุระของหนูใช่ไหม ?”
กู้ชิวอี๋โกหกตอบ : “คุณยายหนูไม่ยุ่งค่ะ เพิ่งจะนั่งลงเตรียมจะพักสักพักหนึ่ง”
นายหญิงใหญ่หัวเราะเอ่ย : “หนานหนาน เรื่องนี้ไม่ต้องรบกวนหนูหรอก ยายให้น้าชายใหญ่ของหนูไปปรึกษามาแล้ว จนรู้ว่าตั๋วคอนเสิร์ตหนูขายหมดเกลี้ยงตั้งนานแล้ว ทางนี้น้าชายใหญ่ของหนูได้ติดต่อกับผู้จำหน่ายตั๋วที่ซื้อแล้วขายต่อในราคาสูง ถึงตอนนั้นให้เขาส่งคนไปซื้อก็ได้แล้ว”
กู้ชิวอี๋รีบเอ่ย : “ไม่เป็นไรค่ะ คุณยาย หนูลองถามดูก่อนว่าสถานการณ์เป็นไง ช่วงนี้ในอินเทอร์เน็ตมีหลายคนที่ซื้อตั๋วมือสองแล้วถูกหลอก หนูลองถามผู้จัดการดูว่ามีตั๋วที่สำรองไว้ไหม ถ้ามีละก็ ก็สามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว”
นายหญิงใหญ่ก็ไม่ได้คิดมาก หัวเราะเอ่ย : “งั้นก็ได้ งั้นก็รบกวนหนานหนานแล้ว”
“จะเป็นไปได้ยังไงกันค่ะ” กู้ชิวอี๋รีบบอก : “ไกลตั้งขนาดนี้คุณยายยังมาดูการแสดงของหนู หนูดีใจแทบไม่ทันเลยค่ะ !”
กู้ชิวอี๋วางสายแล้ว ก็รีบโทรไปหาเย่เฉิน
เย่เฉินในตอนนี้ กำลังชมอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ อยู่กับเซียวชูหรันอยู่ เมื่อรับสายของกู้ชิวอี๋ ก็เอ่ยด้วยไม่ใส่ใจมาก ๆ : “สวัสดีครับคุณกู้ คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...