ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4282
กู้ชิวอี๋รู้ว่าเขาอาจจะพูดจาไม่ค่อยสะดวก ครั้นแล้วจึงลดความดังของเสียงลง พลันเอ่ย : “อาจารย์เย่ เมื่อครู่นายหญิงใหญ่ตระกูลอานโทรมาหาฉัน บอกว่าเธอพาคุณท่านแล้วก็มีลูกสาวลูกชายโขยงหนึ่งมานครนิวยอร์กแล้ว ตอนกลางคืนจะมาชมคอนเสิร์ตของฉัน คุณว่าเรื่องนี้ฉันควรจัดการอย่างไรดี ?”
เมื่อเย่เฉินได้ยินพวกนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย
เขารู้สึกได้ราง ๆ ตั้งนานแล้ว บ้านของคุณยายมีความเป็นไปได้ว่าจะมาให้กำลังใจกู้ชิวอี๋ นึกไม่ถึงว่าเขาจะเดาได้ถูกเผงจริง ๆ
เพื่อหาทางเลี่ยงที่จะมีการสัมผัสโดยตรงกับบ้านของคุณยาย ตัวของเย่เฉินนั้นไม่อยากมาชมคอนเสิร์ตรอบนี้เลย
แต่ด้านหนึ่งก็ไม่อยากทำให้ภรรยาเสียใจ อีกด้านหนึ่งมีห้อง VIP แล้ว ดังนั้นเขาก็เลยไม่ได้ใส่ใจมากนัก
ตอนนี้ได้ยินว่านายหญิงใหญ่พาคุณท่านมาแล้ว จึงเอ่ยปากบอก : “ผู้ที่มาเป็นแขก คุณกู้ให้การต้อนรับอย่างเต็มที่สักหน่อยดีกว่า”
กู้ชิวอี๋เอ่ย : “อาจารย์เย่ จริง ๆ ฉันก็คิดอย่างนี้เหมือนกันค่ะ ทว่าตอนนี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง คนชราทั้งสองอายุมากแล้ว อีกอย่างสถานะก็ค่อนข้างพิเศษอีกด้วย หากว่าให้พวกเขาชมการแสดงของฉันที่ที่นั่งผู้ชมจริง ฉันกลัวว่าจะไม่ค่อยเหมาะสม ความคิดของฉันคือจัดการให้พวกเขาไปที่ห้อง VIP ด้วยเหมือนกันค่ะ แบบนี้คนชราทั้งสองก็จะได้สบายหน่อย”
หยุดชะงักไป แล้วกู้ชิวอี๋ก็พูดอีก : “ถึงตอนนั้นฉันจะให้ตัวตัวจัดการเวลาให้ดี ให้เธอจัดการให้คุณกับนายหญิงเย่เข้าไปก่อน จากนั้นค่อยจัดการให้พวกเขาเข้าไป อย่างไรในห้องก็มีทุกอย่าง ช่วงระหว่างการแสดงคุณกับนายหญิงเย่ก็คงไม่ออกมา รอหลังจากการแสดงจบ ฉันจะให้ตัวตัวพาพวกเขาไปก่อน พวกคุณทั้งฝ่ายน่าจะไม่มีโอกาสได้เจอกัน การจัดการนี้คุณว่าเป็นไงบ้างคะ”
เย่เฉินพิจารณาเล็กน้อยสักพัก จึงเอ่ยตอบรับอย่างสบายใจ : “การจัดการนี้สมเหตุสมผลมาก ขอเพียงรับประกันได้ว่าคนของทั้งสองฝ่ายจะไม่เข้าออกมาในเวลาเดียวกัน ในแง่ของฮวงจุ้ยน่าจะไม่มีผลกระทบอะไร”
กู้ชิวอี๋ย่อมเข้าใจคำพูดของเย่เฉินอยู่แล้ว จึงเอ่ย : “งั้นในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็จะตอบข่าวคราวที่ชัดเจนและแน่นอนให้กับนายหญิงใหญ่ อีกเดี๋ยวฉันจะให้ตัวตัวจัดการเว้นระหว่างพวกเขากับพวกคุณไว้ห้องหนึ่ง แบบนี้จะได้ยิ่งรับประกันได้อย่างแน่ใจหน่อย”
“ไม่ต้อง” เย่เฉินเอ่ยปาก : “ก็ให้ทั้งสองฝั่งอยู่ติดกันนั่นแหละ ไม่เป็นไร”
“ใช่ครับ” เย่เฉินพยักหน้า ไม่ได้ปิดบัง
เซียวชูหรันถามอย่างประหลาดใจ : “ผ่านบ่ายนี้ไปแล้ว คุณกู้ก็ใกล้จะเริ่มการแสดงแล้ว เวลานี้น่าจะยุ่งมากสิ ทำไมโทรหาคุณในเวลานี้ล่ะคะ ?”
เย่เฉินจึงเอ่ย : “วันนี้คุณกู้เชิญเหล่าแขกที่สถานะค่อนข้างพิเศษมาน่ะ อยากให้ผมลองดูว่าจะกระทบฮวงจุ้ยหรือเปล่า ผมจึงออกความเห็นให้เธอไป ซึ่งลดผลกระทบในระดับมากที่สุดแล้ว”
เซียวชูหรันเอ่ยถามด้วยความตกใจ : “แขกมากระทบฮวงจุ้ยด้วยได้ ?”
เย่เฉินหัวเราะตอบไปตามประสา : “แน่นอนอยู่แล้วครับ ! พูดในแง่ของฮวงจุ้ย ต้นหญ้าต้นไม้ล้วนกระทบฮวงจุ้ยได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคน พูดในแง่ความหมายอย่างเคร่งครัดแล้วนั้น การที่คนคนหนึ่งออกจากบ้านในตอนเช้าก้าวเท้าซ้ายก่อนหรือว่าก้าวเท้าขวาก่อนนั้น ล้วนส่งผลกระทบต่อโชคทั้งวันนั้นของเขาได้เลย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...