ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4285

คุณท่านพยักหน้า รำพันเสียงเบาในปาก : “ไม่รู้ว่าตอนนี้เฉินเอ๋อจะหน้าตาเหมือนพ่อเขาหรือเหมือนแม่เขา ฉันจำได้ว่าตอนเด็กเฉินเอ๋อเจอเหมือนเฉิงซีมากอยู่หน่อย ?”

นายหญิงใหญ่รีบเอ่ย : “อันที่จริงหน้าตาเหมือนอิงมากกว่าหน่อย ตอนเด็กยังเติบโตไม่เต็มที่ เงาของพ่อแม่ต่างมี แต่ฉันคิดว่าหน้าตามีเสน่ห์เหมือนอิงมากกว่า หลังจากเติบโตแล้วจะต้องหน้าตายิ่งเหมือนอิงแน่นอน เป็นหนุ่มน้อยรูปหล่อเหมือนกับพ่อเขาอย่างแน่นอน”

คุณท่านหยุดชะงักไปเล็กน้อย พลันเอ่ยด้วยความเสียใจ : “อัยหยา……เย่ฉางอิงเอ้ยเย่ฉางอิง……เย่ฉางอิงคนนี้ ดีหมดทุกอย่าง ติดอยู่แค่ไม่สนใจความหวังดีของคนอื่น !”

พูดถึงเรื่องนี้ จู่ ๆ คุณท่านก็เอ่ยด้วยความรู้สึกที่มีความหวั่นไหวอยู่เล็กน้อย : “พวกเธอว่า หากว่าตอนนั้นเขาฟังฉัน แต่งเข้าตระกูลอานอย่างสบายใจ ปฏิบัติตัวตามอานฉี่ซานอย่างฉัน ฐานะตามอานฉี่ซานลูกสาวที่ฉันโปรดปราน ! ฉันสามารถทำให้เย่ฉางอิงได้รับความไม่เป็นธรรมสักนิดที่ตระกูลอานบ้างไหม ? !”

จู่ ๆ คุณท่านก็คลุ้มคลั่ง ทำให้ทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก

ทุกคนต่างรู้ดี นี่เป็นหลุมอยู่ในใจที่คุณท่านผ่านไปไม่ได้มาตลอด

เขาไม่เข้าใจเลย ด้วยกำลังและความจริงใจของตระกูลอานในปีนั้น เหตุใดเย่ฉางอิงยืนกรานที่จะกลับเย่นจิง

แต่ในใจของคนอื่นนั้นรู้ดีนัก ความคิดของคุณท่านนั้นเอาตนเองเป็นศูนย์กลางมากเกินไป

ตอนที่เขาเผชิญหน้ากับเย่ฉางอิงนั้น มักจะมีความคิดที่ยืนอยู่เหนือทุกคนปรากฏอยู่บ่อย ๆ

ก็เหมือนเป็นเถ้าแก่ใหญ่ที่อยากจะรุกล้ำ อีกฝ่ายไปบริษัทอีกแห่ง สามารถได้กำไรแค่ล้านหนึ่ง แต่เขายินดีที่จะออกสิบล้านถึงขนาดนับหลายสิบล้านเลย

ทั้งหมดนั้น อีกฝ่ายไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่ต้องปฏิเสธเขาเลย ในมุมมองของเขา

แต่เขาจะไปนึกถึงได้ที่ไหนกัน เย่ฉางอิงดันไม่ยินดีที่จะยอมรับกิ่งมะกอกของเขาซะอย่างนั้น

สิ่งนี้ทำให้ในใจของคุณท่านรู้สึกพ่ายแพ้เป็นอย่างมากมาแต่ตลอด ถึงขนาดมีพาลโกรธเอาดื้อ ๆ