ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4285
คุณท่านพยักหน้า รำพันเสียงเบาในปาก : “ไม่รู้ว่าตอนนี้เฉินเอ๋อจะหน้าตาเหมือนพ่อเขาหรือเหมือนแม่เขา ฉันจำได้ว่าตอนเด็กเฉินเอ๋อเจอเหมือนเฉิงซีมากอยู่หน่อย ?”
นายหญิงใหญ่รีบเอ่ย : “อันที่จริงหน้าตาเหมือนอิงมากกว่าหน่อย ตอนเด็กยังเติบโตไม่เต็มที่ เงาของพ่อแม่ต่างมี แต่ฉันคิดว่าหน้าตามีเสน่ห์เหมือนอิงมากกว่า หลังจากเติบโตแล้วจะต้องหน้าตายิ่งเหมือนอิงแน่นอน เป็นหนุ่มน้อยรูปหล่อเหมือนกับพ่อเขาอย่างแน่นอน”
คุณท่านหยุดชะงักไปเล็กน้อย พลันเอ่ยด้วยความเสียใจ : “อัยหยา……เย่ฉางอิงเอ้ยเย่ฉางอิง……เย่ฉางอิงคนนี้ ดีหมดทุกอย่าง ติดอยู่แค่ไม่สนใจความหวังดีของคนอื่น !”
พูดถึงเรื่องนี้ จู่ ๆ คุณท่านก็เอ่ยด้วยความรู้สึกที่มีความหวั่นไหวอยู่เล็กน้อย : “พวกเธอว่า หากว่าตอนนั้นเขาฟังฉัน แต่งเข้าตระกูลอานอย่างสบายใจ ปฏิบัติตัวตามอานฉี่ซานอย่างฉัน ฐานะตามอานฉี่ซานลูกสาวที่ฉันโปรดปราน ! ฉันสามารถทำให้เย่ฉางอิงได้รับความไม่เป็นธรรมสักนิดที่ตระกูลอานบ้างไหม ? !”
จู่ ๆ คุณท่านก็คลุ้มคลั่ง ทำให้ทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
ทุกคนต่างรู้ดี นี่เป็นหลุมอยู่ในใจที่คุณท่านผ่านไปไม่ได้มาตลอด
เขาไม่เข้าใจเลย ด้วยกำลังและความจริงใจของตระกูลอานในปีนั้น เหตุใดเย่ฉางอิงยืนกรานที่จะกลับเย่นจิง
แต่ในใจของคนอื่นนั้นรู้ดีนัก ความคิดของคุณท่านนั้นเอาตนเองเป็นศูนย์กลางมากเกินไป
ตอนที่เขาเผชิญหน้ากับเย่ฉางอิงนั้น มักจะมีความคิดที่ยืนอยู่เหนือทุกคนปรากฏอยู่บ่อย ๆ
ก็เหมือนเป็นเถ้าแก่ใหญ่ที่อยากจะรุกล้ำ อีกฝ่ายไปบริษัทอีกแห่ง สามารถได้กำไรแค่ล้านหนึ่ง แต่เขายินดีที่จะออกสิบล้านถึงขนาดนับหลายสิบล้านเลย
ทั้งหมดนั้น อีกฝ่ายไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่ต้องปฏิเสธเขาเลย ในมุมมองของเขา
แต่เขาจะไปนึกถึงได้ที่ไหนกัน เย่ฉางอิงดันไม่ยินดีที่จะยอมรับกิ่งมะกอกของเขาซะอย่างนั้น
สิ่งนี้ทำให้ในใจของคุณท่านรู้สึกพ่ายแพ้เป็นอย่างมากมาแต่ตลอด ถึงขนาดมีพาลโกรธเอาดื้อ ๆ
สิ่งที่ทำให้เขายอมรับไม่ได้เลยยิ่งกว่าคือ ลูกสาวตัดสินใจจะไปด้วยกันกับเย่ฉางอิง นี่ยิ่งทำให้เขาเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ
เดิมทีนั้นอยากจะให้เย่ฉางอิงอยู่กับอานเฉิงซีเพื่อเป็นผลดีต่อทั้งสองฝ่าย เป็นหยกที่ตกผลึกกลืนเป็นแผ่นเดียวกัน ผลลัพธ์เรื่องราวกลับจะพัฒนาไปในทิศทางที่คว้าน้ำเหลว นี่จะให้เขาทนรับไหวได้อย่างไร
และก็เป็นเพราะด้วยเช่นนี้ คุณท่านจึงปฏิบัติต่อเย่ฉางอิงอย่างไม่เป็นมิตรมาตลอด ความสัมพันธ์ของทั้งสอง จึงเหมือนศัตรูก็ไม่ปาน
หลังจากอานเฉิงซีแต่งงานกับเย่ฉางอิงที่เย่นจิง เพียงคุณท่านได้ยินคำว่าเย่ฉางอิงสามคำนี้ก็โมโหสุดขีด จนถึงตอนนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนี้
นายหญิงใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ เห็นคุณท่านกำลังโต้เถียงกับตัวเขาเองอีกแล้ว ครั้นแล้วจึงรีบเอ่ยให้คลายกังวล : “พอแล้วฉี่ซาน ฉางอิงก็ไปตั้งนานหลายปีแล้ว คำพูดของคุณแบบนี้น่ะ จากนี้อย่าพูดอีกเลยดีกว่า”
คุณท่านโกรธจนคิ้วดาบขมวดเป็นปม พลันถามกลับด้วยความเดือดดาล : “ก็เขาไม่สนใจความหวังดีของคนอื่น ! สุดท้ายทำร้ายจนเฉิงซีก็ถูกพัวพันไปด้วย ! ลูกสาวของฉันถูกเขาทำร้ายจนตายไปแล้ว ฉันด่าเขาสักสองประโยคไม่ได้หรือ ! ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...