ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4286
นายหญิงใหญ่พูดให้คลายกังวล : “เป็นทางที่เฉิงซีเป็นคนเลือกเอง ความเป็นความตายหรือความร่ำรวยมีเกียรติล้วนเป็นการตัดสินใจของตนเอง ไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น”
คุณท่านเอ่ยอย่างไม่พอใจ : “คุณ นี่เป็นตรรกะระยำที่หลอกตัวเองและหลอกคนอื่นทั้งเพ ! แม้ว่าจะเป็นทางที่เฉิงซีเป็นคนเลือกเอง แต่ในฐานะที่เย่ฉางอิงเป็นสามีของเธอ ก็ควรจะปกป้องเธอให้ดี ! ควรจะคิดเพื่อเธอทุกเวลา พิจารณาเพื่อเธอ ! เฉิงซีเกิดเรื่อง เขาที่ทำหน้าที่เป็นสามีทำไมถึงไม่มีความรับผิดชอบล่ะ ?”
นายหญิงใหญ่พูดด้วยดวงตาแดงก่ำและร้อนใจ : “แต่ว่าฉางอิงก็ไม่อยู่แล้วไง ! คุณรู้ได้ยังไงว่าตอนนั้นเข้าไม่ได้ปกป้องเฉิงซี ? เพียงแต่เรื่องราวเหนือขอบเขตความสามารถของเขา เขาชดใช้ให้แม้กระทั่งชีวิตของเขาแล้ว คุณยังอยากให้เขาทำยังไงอีก ?”
คุณท่านเอ่ยด้วยอารมณ์ที่ฮึกเหิม : “หรือว่าเขาตายแล้ว ฉันก็เกลียดชังเขาไม่ได้แล้วอย่างนั้นหรือ ?”
พูดจบ คุณท่านก็มองไปรอบ ๆ มองพวกลูกสาวลูกชายไม่กี่คนแล้วซักถาม : “พวกเธอว่ามา ต่อให้เย่ฉางอิงตายแล้ว ฉันยังจะเกลียดชังเขาได้อยู่ไหม ? !”
กลุ่มลูกสาวลูกชายในตอนนี้ก็ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่รู้ว่าควรตอบยังไงดี
นายหญิงใหญ่ถอนหายใจเฮือกหนึ่งอย่างจนปัญญา เอ่ยเตือนอย่างเอาจริงเอาจัง : “ฉี่ซาน ฉันต้องบอกกับคุณให้ชัดเจน ในใจคุณเกลียดฉางอิงหรือไม่นั้น ฉันจัดการไม่ได้หรอก แต่ท่าทีที่คุณแสดงออกมาต่อฉางอิงนั้น จากนี้จะต้องเปลี่ยน !”
นิสัยโผงผางของคุณท่านก็พรวดพราดขึ้นมา เอ่ยด้วยเสียงเฉียบขาด : “ฉันไม่เปลี่ยน ! จากนี้รอให้ฉันตายแล้ว ต่อให้พญายมเรียกเง็กเซียนฮ่องเต้และตถาคตมาสอบสวน ท่าทีที่ฉันอานฉี่ซานมีต่อเย่ฉางอิงนั้นจะไม่เปลี่ยนเด็ดขาด !”
นายหญิงใหญ่พูดด้วยความโมโห : “ได้ ! คุณเก่งนัก ! คุณไม่เปลี่ยน ! รอจากนี้เฉินเอ๋อกลับมาแล้ว คนในครอบครัวเอ่ยถึงเฉิงซีกับฉางอิงขึ้นมา หากคุณกล้าพูดเรื่องพวกนี้ต่อหน้าเฉินเอ๋ออีก เฉินเอ๋อจะต้องตัดขาดความสัมพันธ์กับคุณแน่ ไม่ไปหามาสู่กันทั้งชีวิต หากคุณบีบบังคับให้หลานชายคนโตที่กว่าฉันจะตามกลับมาได้ไม่ง่ายเลยไป ฉันก็จะตัดขาดความสัมพันธ์กับคุณเช่นกัน ! คุณไม่เชื่อก็คอยดูก็แล้วกัน !”
คุณท่านที่เมื่อครู่นี้ยังเดือดดาลอยู่ แต่พอได้ยินคำพูดนี้ เขาก็เหมือนลูกบอลยางที่ลมรั่วเลย
เขารู้ นายหญิงใหญ่ไม่น่าจะตัดขาดความสัมพันธ์กับตัวเองหรอก แต่หากเย่เฉินหลานชายของตัวเองกลับมาจริง ตัวเองยังคงมีท่าทีนี้ หลานชายนั่นจะไม่อภัยให้ตัวเองอย่างแน่นอน
“สวรรค์……” คุณท่านได้ยินถึงตรงนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะพูดพึมพำ ในใจก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
ในเวลานี้ อานโฉงชิวที่อยู่ข้าง ๆ เอ่ยปาก : “พ่อครับ ครั้งนี้ดูเหมือนจะน่าใจหายใจคว่ำ แต่ไม่มีอันตรายใดๆ หรอก ทั้งหมดอาศัยคู่หมั้นของเฉินเอ๋อ ผมคิดว่านี่ก็คือลิขิตสวรรค์ สวรรค์เอาใจใส่พ่อขนาดนี้ จะต้องให้พ่ออยู่เจอเฉินเอ๋อแน่นอน”
คุณท่านได้ยินคำพูดนี้ จึงพยักหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
คราวนี้เอง พนักงานคนหนึ่งรีบสาวเท้าเดินมา พูดด้วยความนบนอบ : “คุณท่าน นายหญิง พล.ต.ท.หลี่ที่กรมตำรวจนครนิวยอร์กอยู่ล่างตึก บอกว่าอยากขึ้นมาเยี่ยมเยียน”
คุณท่านเอ่ยด้วยความตกใจ : “ญ่าหลิน ? เร็ว รีบให้ไอ้หนุ่มนี่ขึ้นมา !”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...