ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4289

หลี่ญ่าหลินก็ไม่สะดวกที่จะสาธยายบอกมาก เพียงแค่พูดไปเล่น ๆ ว่าช่วงนี้ตัวเองไม่ได้จัดการไม่กี่คดีใหญ่ให้ดีเท่านั้น คุณท่านเห็นเขาไม่เต็มใจที่จะพูด จึงไม่ได้ถามเขาอีกเช่นกัน

เนื่องจากสาเหตุเรื่องนิสัยของหลี่ญ่าหลิน ปกติเลยไม่ค่อยมีเพื่อน บวกกับแม่ของเขาจากไปไว พ่อคอยเลี้ยงดูเขาอย่างยากลำบากคนเดียว และก็ไม่ได้แต่งงานใหม่อีก เลยทำให้หลี่ญ่าหลินไม่ค่อยมีพี่น้อง

หลายปีมานี้ ภรรยาพาลูกไปฮิวสตัน เขาอยู่ที่นครนิวยอร์กคนเดียวจึงยิ่งสันโดษและเอาแต่ใจตัวเอง แม้ว่าตระกูลตัวเองจะมีความสัมพันธ์อันดีมากกับคนตระกูลอานโดยเริ่มจากรุ่นของพ่อนั้น แต่จะต้องมีระยะห่างมากอยู่ ก่อนหน้าหลี่ญ่าหลินจึงรู้สึกเกรงใจที่จะมารบกวนอยู่บ่อย ๆ

หากไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้อานโฉงชิวถูกโจมตีตอนซื้อยาอายุวัฒนะคืนที่เมืองจินหลิง แล้วบังเอิญเจอหลี่ญ่าหลินที่ถูกผูกมัดเพื่อคดีที่เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัวไปอีก อันที่จริงทั้งสองคนก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้พบเจอกันบ่อยนัก

ดังนั้น ขณะนี้นั่งอยู่ตรงกลางคนตระกูลอาน หลี่ญ่าหลินที่สันโดษและเอาแต่ใจตัวเอง จึงหาความรู้สึกของบ้านได้บ้างแล้ว ความกลัดกลุ้มที่อยู่ในใจ จึงผ่อนคลายลงได้บ้างด้วยเหตุนี้

ตอนที่ดื่มเหล้าจนมีอารมณ์คึกคักกับอานโฉงชิว อานข่ายเฟิง แล้วก็อานจาวหนานแล้ว หลี่ญ่าหลินก็ได้รับข้อความเอสเอ็มเอสข้อความหนึ่ง

เป็นข้อความที่ลูกน้องคนสนิทคนนั้นส่งมา ในข้อความอีกฝ่ายบอกว่า ตรวจสอบตัวตนเถ้าแก่ร้านห่านย่าง ผ่านสายตำรวจที่เกาะฮ่องกงได้แล้ว

จู่ ๆ หลี่ญ่าหลินก็ตัวสั่น อ้างไปห้องน้ำอย่างรีบร้อน ออกมาโทรกลับไปหาอีกฝ่าย

เมื่อโทรติดแล้ว เขาจึงเอ่ยถาม : “ไอ้ห้า พบเบาะแสอะไรใหม่ ? !”