ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4289
หลี่ญ่าหลินก็ไม่สะดวกที่จะสาธยายบอกมาก เพียงแค่พูดไปเล่น ๆ ว่าช่วงนี้ตัวเองไม่ได้จัดการไม่กี่คดีใหญ่ให้ดีเท่านั้น คุณท่านเห็นเขาไม่เต็มใจที่จะพูด จึงไม่ได้ถามเขาอีกเช่นกัน
เนื่องจากสาเหตุเรื่องนิสัยของหลี่ญ่าหลิน ปกติเลยไม่ค่อยมีเพื่อน บวกกับแม่ของเขาจากไปไว พ่อคอยเลี้ยงดูเขาอย่างยากลำบากคนเดียว และก็ไม่ได้แต่งงานใหม่อีก เลยทำให้หลี่ญ่าหลินไม่ค่อยมีพี่น้อง
หลายปีมานี้ ภรรยาพาลูกไปฮิวสตัน เขาอยู่ที่นครนิวยอร์กคนเดียวจึงยิ่งสันโดษและเอาแต่ใจตัวเอง แม้ว่าตระกูลตัวเองจะมีความสัมพันธ์อันดีมากกับคนตระกูลอานโดยเริ่มจากรุ่นของพ่อนั้น แต่จะต้องมีระยะห่างมากอยู่ ก่อนหน้าหลี่ญ่าหลินจึงรู้สึกเกรงใจที่จะมารบกวนอยู่บ่อย ๆ
หากไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้อานโฉงชิวถูกโจมตีตอนซื้อยาอายุวัฒนะคืนที่เมืองจินหลิง แล้วบังเอิญเจอหลี่ญ่าหลินที่ถูกผูกมัดเพื่อคดีที่เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัวไปอีก อันที่จริงทั้งสองคนก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้พบเจอกันบ่อยนัก
ดังนั้น ขณะนี้นั่งอยู่ตรงกลางคนตระกูลอาน หลี่ญ่าหลินที่สันโดษและเอาแต่ใจตัวเอง จึงหาความรู้สึกของบ้านได้บ้างแล้ว ความกลัดกลุ้มที่อยู่ในใจ จึงผ่อนคลายลงได้บ้างด้วยเหตุนี้
ตอนที่ดื่มเหล้าจนมีอารมณ์คึกคักกับอานโฉงชิว อานข่ายเฟิง แล้วก็อานจาวหนานแล้ว หลี่ญ่าหลินก็ได้รับข้อความเอสเอ็มเอสข้อความหนึ่ง
เป็นข้อความที่ลูกน้องคนสนิทคนนั้นส่งมา ในข้อความอีกฝ่ายบอกว่า ตรวจสอบตัวตนเถ้าแก่ร้านห่านย่าง ผ่านสายตำรวจที่เกาะฮ่องกงได้แล้ว
จู่ ๆ หลี่ญ่าหลินก็ตัวสั่น อ้างไปห้องน้ำอย่างรีบร้อน ออกมาโทรกลับไปหาอีกฝ่าย
เมื่อโทรติดแล้ว เขาจึงเอ่ยถาม : “ไอ้ห้า พบเบาะแสอะไรใหม่ ? !”
“ครับ” อีกฝ่ายเอ่ย : “ผมก็คิดว่าสอดคล้องกับหลักเหตุผลอยู่ คิดว่าทางเส้นนี้น่าจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับที่เฟ่ยฮ่าวหยางถูกลักพาตัว ดังนั้นจึงรีบมารายงานหัวหน้า”
หลี่ญ่าหลินหัวเราะเยาะตัวเองพลันเอ่ย : “ฉันเกษียณก่อนกำหนดแล้ว พูดได้ว่าเป็นการรายงานที่ไหนกัน คดีเรื่องนี้จากนี้หากว่าแกมีความคืบหน้าอะไรใหม่ล่าสุด แอบบอกกับฉันให้เหมาะสมตามสถานการณ์ที่ไม่ฝ่าฝืนกฎหน่อยก็พอแล้ว”
ยืนยันตัวตนของเฉินจ้างโจง กลับทำให้หลี่ญ่าหลินผิดหวังเล็กน้อย
เขาอยากได้ยินข่าวกรองที่ไม่ธรรมดาหน่อยมากกว่า ข่าวกรองประเภทที่ทำให้คนที่ได้ฟัง รู้สึกในนี้จะต้องมีเงื่อนงำอยู่แน่นอน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...