ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4292
หลิวเจียฮุยพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "อาฉวน ฉันไม่สนใจว่านายจะใช้วิธีไหน แต่จะต้องให้ตำรวจอเมริกันส่งตัวเขากลับมาที่เกาะฮ่องกงให้ได้! จากนั้นนายก็ส่งข้อความถึงหัวหน้าแก๊งทุกคนในเกาะฮ่องกงล่วงหน้า บอกว่าคนแซ่เฉินใกล้จะกลับมาเร็วๆ นี้แล้ว ลอบฆ่า 30 ล้านของฉันในตอนนั้นยังคงมีผลอยู่ ใช้ได้ ใครก็ตามที่ฆ่าเขาได้ จะได้เงิน 30 ล้านไป!”
หลิวเจียฮุยกล่าวเสริมว่า “อีกอย่าง เปลี่ยนเงิน 30 ล้านดอลลาร์ฮ่องกงเป็นดอลลาร์สหรัฐ!”
พ่อบ้านรีบพูดว่า “คุณชาย คุณสัญญากับเย่ฉางอิง จากนั้นก็รับปากกู้เย้นจงเอาไว้ด้วย แถมคุณยังสัญญากับภรรยาของคุณด้วย ถ้าหากคุณฆ่าคนแซ่เฉินจริงๆ ผลที่ตามมาจะยุ่งยากหรือไม่…”
"กลัวอะไรกัน?" หลิวเจียฮุยหัวเราะเยาะ “ฉันสัญญากับเย่ฉางอิง กู้เย้นจง และภรรยาของฉันว่าจะปล่อยเขาไป แต่ฉันก็เอ่ยก่อนแล้วว่าเขาต้องไม่กลับมาที่เกาะฮ่องกงตลอดชีวิต!”
“ถ้าเขากลับมาแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้กลับมาโดยสมัครใจและถูกส่งตัวกลับประเทศโดยคนอเมริกัน แต่ก็ถือว่าเขากลับมาแล้ว!”
“อย่างนั้นในเมื่อเขากลับมาแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถโทษที่ฉันลงมือเหี้ยมได้!”
พ่อบ้านเข้าใจในทันทีและโพล่งออกมา “คุณชาย ลูกไม้นี้ของคุณ...ช่างสูงส่งจริงๆ!”
ในขณะเดียวกัน ที่นิวยอร์ก ไชน่าทาวน์
เนื่องจากเป็นเวลาอาหารกลางวัน ธุรกิจร้านอาหารของเฉินจ้างโจงจึงขายดีมาก
เพียงแต่เขาและพนักงานสองคน กำลังยุ่งจนหัวหมุน
อย่างไรก็ตาม ขณะต้อนรับแขก เฉินจ้างโจงได้มองออกไปนอกประตูอย่างเงียบ ๆ
นั่นเพราะ เขาพบว่า ตั้งแต่เช้าตรู่ มักจะมีรถจอดอยู่ตรงข้ามประตูร้านของเขาเสมอ
แม้ว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนรถสี่คันและจอดในตำแหน่งต่างกัน แต่เฉินจ้างโจงยังคงมองออกว่าแม้ว่าตำแหน่งของรถทั้งสี่คันนี้จะต่างกัน แต่พวกมันทั้งหมดล้วนสามารถเห็นประตูหน้าของร้านห่านย่างของตนได้
นี่ทำให้เขาไม่สบายใจเล็กน้อย
เขารู้ว่า ตำรวจนิวยอร์กจะต้องจับตามองเขาอยู่
แต่ในไม่ช้าคิ้วของเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นอีกครั้ง
เขารีบถอดถุงมือและผ้ากันเปื้อนออกทันที จากนั้นก็พูดกับพนักงานว่า “เฉียงไจ่ แขวนป้ายปิดร้าน หลังจากลูกค้าแล้วให้ปิดประตูลงทันที จากนั้นก็ไปหาฉันข้างล่าง”
พนักงานไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ เขาถึงได้กระวนกระวายแบบนี้ ดังนั้นจึงรีบพยักหน้าและพูดว่า “ได้ลุงโจง ผมรู้แล้ว!”
หลังจากที่เฉินจ้างโจงพูดจบ เขาก็ไปที่ห้องใต้ดินคนเดียว ด้านล่างมีห้องสองห้อง ซึ่งเป็นห้องนอนของเขาและเฉียงไจ่พนักงานของเขา
เมื่อเฉินจ้างโจงกลับมาที่ห้อง สิ่งแรกที่เขาทำคือเริ่มจัดกระเป๋าเดินทาง เขาเลือกเฉพาะสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับตัวเองแล้วบรรจุลงในกระเป๋าเดินทาง นอกจากนี้ แม้กระทั่งเสื้อผ้าเขาก็ไม่แม้แต่จะเก็บมัน
ครึ่งชั่วโมงต่อมา เฉินจ้างโจงก็เก็บกระเป๋าเดินทางใบไม่เล็กไม่ใหญ่ใบหนึ่งเสร็จ
เฉียงไจ่พนักงานของเขาเดินลงบันไดอย่างรวดเร็วและพูดที่ประตู “ลุงโจง ลูกค้าไปหมดแล้ว ผมก็ปิดประตูแล้ว”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...