ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4294
พวกเขารู้สึกว่าสถานการณ์ของเด็กพวกนี้น่าสังเวชเกินไป หากไม่เลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็อาจจะอดตายบนท้องถนน และถูกส่งตัวกลับประเทศโดยรัฐบาลสหรัฐฯ หรือไม่ก็ถูกส่งไปยังสถานสงเคราะห์ ดังนั้นหลังจากปรึกษาหารือกันแล้ว ทุกคนก็ตกลงที่จะรับอุปการะเด็กกำพร้าไปคนละคน
เฉียงไจ่ได้รับการอุปการะโดยเฉินจ้างโจง
ขณะที่เฉิงจ้างโจงพากลับมาที่ร้านห่านย่าง เขามีอายุเพียงสิบขวบเท่านั้น มาตอนนี้เขาอายุยี่สิบสองปีแล้ว
เนื่องจากเขาไม่มีตัวตนทางกฎหมาย เฉินจ้างโจงจึงเปิดร้านไปและสอนเฉียงไจ่ให้อ่านเขียนไปด้วย จากนั้นเฉียงไจ่ก็เริ่มช่วยเขาทำในสิ่งที่เขาทำได้ในครัว
เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ เขาก็กลายเป็นพนักงานในร้านห่านย่างไปโดยปริยาย
เฉียงไจ่รู้สึกขอบคุณเฉินจ้างโจงเป็นอย่างมากสำหรับพระคุณที่เลี้ยงดูเขามา และนับถือว่าเขาเป็นพ่อมาโดยตลอด อีกทั้งยังตัดสินใจที่จะช่วยเฉินจ้างโจงไปตลอดชีวิต เมื่อเขาแก่ตัวไปก็จะเลี้ยงดูเขาจนวาระสุดท้าย
แต่เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ตอนนี้เฉินจ้างโจงจะตั้งใจแน่วแน่ที่จะกลับไปตายที่เกาะฮ่องกง
เฉินจ้างโจงเห็นว่าดวงตาของเขาแดงก่ำ น้ำตาไหลไม่หยุด เขาก็อ้าปากพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เฉียงไจ่ ฉันไม่มีลูก ตั้งแต่ที่นายมา ฉันที่ทำห่านย่างอยู่หลังครัวมาหลายปีก็ไม่เคยเก็บซ่อนฝีมือของฉันต่อหน้านายมาก่อน ฉันเชื่อว่านายจะต้องได้เรียนรู้ฝีมือของฉันไปแล้วแทบทั้งหมด ในอนาคตขอแค่ตำรวจไม่พบนาย นายก็บริหารร้านนี้ให้ดีๆ ประหยัดเงินมากขึ้นหน่อย ถ้ามีโอกาส นายก็กลับไปที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพื่อคืนสู่ตัวตนเดิมของนายซะ จากนั้นก็แต่งงานมีลูกตั้งหลักแหล่งเสีย"
หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่เฉียงไจ่และยิ้มจางๆ "แน่นอนว่า ถ้าครั้งนี้ฉันกลับไปที่เกาะฮ่องกงแล้วรอดมาได้ นายก็ยังสามารถมาหาฉันที่เกาะฮ่องกงได้!"
ตกบ่าย
และศูนย์ต้อนรับวีไอพีตรงกลางช่องทางก็เป็นที่จอดรถแบบยุบลงไป ภายใต้สถานการณ์ปกติ ยานพาหนะวีไอพีจะจอดที่นี่โดยตรงเพื่อเข้าสู่สถานที่จัดงาน ซึ่งสะดวกมากในการเดินทาง
เฉินตัวตัวในเวลานี้ยืนรออยู่ข้างที่จอดรถ เมื่อเห็นเย่เฉินขับรถเข้ามาก็โบกมือให้รถของเขาอย่างรวดเร็ว
เย่เฉินตอบสนองด้วยการกะพริบไฟหน้า จากนั้นก็หยุดรถในที่จอดรถภายใต้การชี้นำด้วยท่าทางของเฉินตัวตัว
รถยนต์ธุรกิจหลายคันจอดอยู่ในลานจอดรถแล้ว และเย่เฉินรู้ได้ทันทีว่านี่คือรถของทีมงานกู้ชิวอี๋
เซียวชูหรันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในเวลานี้และถามว่า “ที่รัก ตอนนี้พวกเรามาถึงไหนแล้ว?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...