ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4295

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า "ช่องวีไอพี วันนี้พวกเราจะดูการแสดงในห้องวีไอพี"

เซียวชูหรันถามด้วยความประหลาดใจ “ทำไมถึงต้องดูให้ห้องส่วนตัวละคะ? จะต้องใช้เงินไม่น้อยแน่เลยใช่ไหม?”

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า "คอนเสิร์ตของคุณหนูกู้ครั้งนี้ไม่ได้เปิดขายห้องส่วนตัว ดังนั้นห้องส่วนตัวทั้งหมดด้านบนจึงว่างเปล่า ดังนั้นห้องส่วนนี้ก็ให้พวกเราใช้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย อีกทั้งถ้าเราไปที่ห้องส่วนตัวเพื่อดูการแสดง เราก็จะสามารถประหยัดตั๋วภายในสถานที่ของผู้จัดไปได้สองใบ ที่สุดแล้วเธอมีแฟน ๆ มากมาย ตั๋วเพิ่มมาอีกสองใบก็แปลว่าสามารถเพิ่มคนเข้ามาได้อีกสองคนได้”

เซียวชูหรันพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินตามเย่เฉินลงจากรถ

เมื่อเฉินตัวตัวเห็นเย่เฉิน เขาก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างสุภาพและพูดว่า "อาจารย์เย่ คุณมาแล้ว"

พูดจบ เขาก็มองไปที่เซียวชูหรัน และพูดด้วยรอยยิ้มว่า "สวัสดีนายหญิงเย่ พวกเราพบกันอีกแล้ว"

ตั้งแต่ที่เย่เฉินได้พบกับกู้ชิวอี๋อีกครั้งและพาเซียวชูหรันไปทานข้าวกับกู้ชิวอี๋ นั่นคือตอนที่เฉินตัวตัวได้พบกับเซียวชูหรัน

เซียวชูหรันเองก็จำเธอได้และรีบพูดว่า "สวัสดีคุณหนูเฉิน! ครั้งนี้ลำบากคุณแล้ว"

"ที่ไหนกัน ที่ไหนกัน" เฉินตัวตัวกล่าวอย่างจริงจัง "อาจารย์เย่ช่วยพวกเราเอาไว้มาก เป็นพวกเราที่สร้างปัญหาให้กับอาจารย์เย่ต่างหาก"

พูดไป เฉินตัวตัวก็จงใจกล่าวเสริมว่า “นายหญิงเย่ ครั้งนี้เป็นเพราะเรื่องของฮวงจุ้ยก็เลยรบกวนอาจารย์เย่ต้องไปถึงนิวยอร์ก และรบกวนเวลาของคุณกับอาจารย์เย่ คุณอย่าได้ถือสาเลยนะคะ”

เซียวไม่รู้ว่าเธอจงใจพูดอย่างนั้นและรีบพูดว่า “คุณหนูเฉินเกรงใจเกินไปแล้ว นี่ถือเป็นงานของสามีฉัน ถือเป็นเรื่องสมควร”

เฉินตัวตัวยิ้มจางๆและพยักหน้าเล็กน้อย

อันที่จริง เธอยังมีสำนวนหรือคำพูดที่มีความหมายสองแง่สองง่ามอยากจะพูดให้เซียวชูหรันฟัง แต่เธอก็รู้ดีอยู่ในใจว่าเธอไม่สามารถอวดดีเกินไปต่อหน้าเย่เฉิน ดังนั้นเธอจึงหยุดลงและพูดด้วยรอยยิ้ม "อาจารย์เย่ นายหญิงเย่ ให้ฉันพาคุณสองคนไปที่ห้องวีไอพีก่อนนะคะ"

เย่เฉินเห็นว่าเฉินตัวตัวรู้จักหยุดอย่างพอดี ในใจก็ไม่ได้คิดเอาความอะไรกับเธอมากนักและพูดอย่างใจเย็นว่า "รบกวนคุณหนูเฉินแล้ว"

"เป็นเรื่องสมควรๆ" เฉินตัวตัวหัวเราะรับคำและพาเย่เฉินกับเซียวชูหรันเดินจากช่องทางวีไอพี แล้วขึ้นลิฟต์ตรงไปที่ชั้นบนสุด

เนื่องจากสถานที่จัดงานมีขนาดใหญ่ ตำแหน่งของห้องวีไอพีนั้นอยู่สูงถึงเจ็ดหรือแปดชั้น อีกทั้งบริเวณชั้นสูงทั้งหมดก็ล้วนเป็นเขตวีไอพีของสถานที่จัดงาน

ที่นี่ ทางเข้าและทางออกตลอดจนสิ่งอำนวยความสะดวกและทางเดินต่าง ๆ ถูกแยกออกจากผู้ชมด้านล่างโดยสิ้นเชิง ซึ่งรับประกันความเป็นส่วนตัวของแขกวีไอพีเป็นอย่างมาก

เพราะคอนเสิร์ตในคืนนี้มีเพียงห้องวีไอพีของเย่เฉิน เซียวชูหรัน และตายายสองห้องเท่านั้น ส่วนห้องอื่น ๆ ไม่ได้เปิดให้คนทั่วไป ดังนั้นที่ชั้นนี้จึงมีเจ้าหน้าที่น้อยอย่างยิ่ง มีก็แค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ทางเข้าและทางออก หลังจากเข้าไปก็ว่างเปล่าและไม่เห็นพนักงานเลย

นี่เองก็เป็นจุดประสงค์ของกู้ชิวอี๋ด้วยเช่นกัน นั่นเพราะเย่เฉินชอบทำตัวไม่เป็นที่สะดุดตา อีกทั้งตระกูลอานเองก็เป็นบุคคลสาธารณะ ดังนั้นจึงต้องมีการรับประกันความเป็นส่วนตัวอย่างเพียงพอ ยิ่งมีพนักงานน้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งมีเรื่องเปิดเผยออกไปน้อยลงเท่านั้น

เฉินตัวตัวนำเย่เฉินและเซียวชูหรันไปที่ห้องตรงกลาง เมื่อประตูเปิดออก ด้านในก็แทบจะคล้ายห้องสวีทสุดหรูในโรงแรม

ทันทีที่เข้าประตูไป ในนั้นก็มีโถงต้อนรับที่หรูหราพร้อมมินิบาร์ บนเคาน์เตอร์บาร์ของมินิบาร์เต็มไปด้วยผลไม้สด ของหวาน และของว่าง อีกทั้งยังมีชั้นวางไวน์อยู่ด้านหลังซึ่งเต็มไปด้วยเครื่องดื่มระดับไฮเอนด์มากมาย