ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4297

สรุปบท บทที่ 4297 ห่างแค่เพียงกำแพงกั้น: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 4297 ห่างแค่เพียงกำแพงกั้น – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 4297 ห่างแค่เพียงกำแพงกั้น ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เซียวชูหรันโทษตัวเองอยู่บ้างและพูดว่า "ถ้ารู้แบบนี้วันนี้พวกเราไม่ขับรถมาที่นี่แล้ว คุณต้องขับรถมาตลอดทางคงจะเหนื่อยเช่นกันแย่ อีกทั้งยังต้องพาฉันไปทุกที่...”

พูดจบ เธอก็รีบพูดขึ้นว่า "หรือพรุ่งนี้พวกเราจะไม่ไปไหนเลยดี พักผ่อนสบายๆในโรงแรมเถอะ แล้วพรุ่งนี้ฉันเป็นคนขับรถกลับให้เอง"

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “วางใจเถอะคุณภรรยา ผมรู้แล้ว”

ตอนแรก เซียวชูหรันคิดว่าเย่เฉินกำลังฝืนตัวเอง ดังนั้นเธอจึงจับมือเขาและพูดเบา ๆ ว่า "ที่รัก จากนี้ไปถ้าคุณรู้สึกเหนื่อยจะต้องบอกฉันล่วงหน้า พวกเราสามารถเปลี่ยนแปลงแผนเป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้น แต่สุขภาพของเราจะต้องมาเป็นอันดับแรก”

เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวล คุณภรรยา ผมรู้”

เซียวชูหรันพิงไหล่ของเย่เฉินเล็กน้อยและกระซิบเอ่ย "อีกเดี๋ยวพวกเราลดเสียงลงหน่อย ถ้าคุณเหนื่อยคุณก็สามารถนอนพักที่นี่สักครู่"

เมื่อเย่เฉินเห็นว่าเซียวชูหรานเป็นห่วงตัวเองมาก เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกซาบซึ้งอยู่บ้าง เขาโอบเธอไว้ในอ้อมแขนน้อยๆ ในใจของเขาเองก็รู้สึกปลอดภัยมากขึ้น

ประมาณสิบนาทีต่อมา เย่เฉินที่มีประสาทหูอันเฉียบแหลมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นมา

เมื่อฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้ เขาก็ได้ยินเสียงของเฉินตัวตัวเอ่ยว่า "คุณตาอาน คุณยายอาน นี่คือห้องที่จัดเอาไว้ให้คุณในคืนนี้!"

ในเวลานี้ เย่เฉินได้ยินเสียงที่ทั้งคุ้นเคยและแปลกประหลาดดังนั้น คุณยายของเขายิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า “ขอบคุณเธอแล้วเสี่ยวเฉิน ช่วยขอบคุณหนานหนานให้เราด้วยนะ ครั้งนี้ลำบากพวกเธอไม่น้อยเลยแน่ๆ!”

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงของคุณยายมาหลายปีแล้ว แต่เย่เฉินก็จำมันได้ในคราวเดียว

คุณท่านใหญ่พูดด้วยรอยยิ้มว่า "ถูกต้องถูกต้อง ภรรยาวิจารณ์ได้ถูก"

เฉินตัวตัวอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ความสัมพันธ์ของคุณทั้งสองช่างดีมาก ไม่เหมือนปู่ย่าของฉันที่ทะเลาะกันทุกวันไม่มีใครยอมใครเลย”

คุณท่านใหญ่หัวเราะและพูดว่า "อย่างนั้นนั่นคือปัญหาของปู่ของคุณ ผู้ชายคนหนึ่ง หากต้องการใช้ชีวิตอย่างผ่อนคลายและมีความสุข เขาก็ต้องปล่อยให้ภรรยาเป็นฝ่ายพูด"

"ใช่ค่ะ!" เฉินตัวตัวหัวเราะและพูดว่า "รอให้กลับไปแล้ว ฉันจะบอกความลับของคุณกับเขา ให้เขาเรียนรู้สักนิด!"

ในขณะที่พูดติดตลก เฉินตัวตัวก็พาคนตระกูลอานเข้าไปในห้อง หลังจากแนะนำสถานการณ์ทั่วไปของห้องให้พวกเขาฟังแล้ว เธอก็พูดกับฝูงชนว่า “การแสดงยังเหลือเวลาอีก 40 นาทีถึงจะเริ่ม คุณสามารถพักผ่อนก่อนได้ ตอนนี้ผู้ชมกำลังจะเข้างานแล้ว ฉันจะไปดูว่ามีอะไรที่ฉันช่วยได้หรือไม้ หากต้องการอะไรระหว่างที่พักอยู่ก็แค่กดกริ่งเพื่อเรียกเจ้าหน้าที่บริการหรือโทรหาฉัน”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน