ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4312
แต่ว่า!
ในตำราเก้าเสวียนเทียนได้บันทึกเกี่ยวกับเม็ดยาที่สามารถสร้างอวัยวะใหม่ได้เอาไว้อย่างชัดเจน
ระดับของเม็ดยานี้สูงกว่ายาเสริมชี่ปราณไปอีก
แต่ยกเว้นสมองแล้วมันสามารถฟื้นฟูการเจริญเติบโตของอวัยวะทั้งหมดได้
ขอแค่สามารถกลั่นยานี้ออกมาได้สำเร็จ อย่างนั้นก็จะสามารถทำให้ขาและเท้าที่ขาดของนางาฮิโกะ อิโตะโตขึ้นได้อีกครั้งและฟื้นตัวกลับมาอย่างสมบูรณ์เหมือนแต่เดิม
ดังนั้น หากมียาตัวนี้ ร่างกายของหลี่ญ่าหลินเองก็จะสามารถเกิดใหม่ได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ร่างกายของหลี่ญ่าหลินได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง และสมองของเขาเองก็กำลังจะตายลงภายในไม่กี่นาทีเช่นกัน
ในเวลาไม่กี่นาที ไม่ว่าจะอย่างไรเย่เฉินก็ไม่สามารถกลั่นยานั้นออกมาได้
อย่าว่าแต่พลังของเขาที่ไม่แข็งแกร่งพอในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งพอ ก็ยังไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการรวบรวมสมุนไพรทั้งหมด
อีกทั้งหลี่ญ่าหลินก็ไม่เหมือนนางาฮิโกะ อิโตะ แม้ว่าขาของเขาจะถูกตัดไป แต่เขายังสามารถนั่งรถเข็นใช้ชีวิตต่อไปได้จนกว่ายานี้จะได้รับการกลั่นออกมาโดยตนเอง
ดังนั้น หากต้องการช่วยหลี่ญ่าหลินจริงๆ ก็ได้แต่ต้องใช้พลังทิพย์ปกป้องสมองรวมถึงร่างกายที่ถูกทำลายอย่างรุนแรงของเขาเอาไว้ก่อน เพื่อให้สมองของเขาสามารถอยู่รอดต่อไปได้เสมอและร่างกายของเขาจะไม่เน่าเปื่อย
ด้วยวิธีนี้ ก็จะสามารถรักษาสภาพร่างกายในปัจจุบันของเขาได้
อย่างไรก็ตาม พลังทิพย์ของเย่เฉินเองก็ใช่ว่าจะไม่มีที่สิ้นสุด
การรักษาร่างกายที่แตกสลายนั้นแทบจะเป็นดั่งหลุมที่ไร้ก้นบึ้ง การรักษาวันสองวัน เดือนสองเดือนอาจจะพอทำได้ แต่ถ้าจะต้องรักษาไว้เป็นปีสองปีหรือนานกว่านั้น เย่เฉินเองก็ทำไม่ได้
เย่เฉินพูดเสียงเรียบ “คุณไม่ต้องกังวล ผมจะจัดการเอง”
พูดจบ เขาก็นึกอะไรขึ้นได้และเปิดปากพูดกับอานโฉงชิวว่า “ศพของเพื่อนคุณคนนั้น ผมจะให้คนเอาไปฝัง แต่พวกคุณยังไม่สามารถเปิดเผยข่าวการเสียชีวิตของเขาได้ อย่างน้อยในตอนนี้ก็ยังไม่ถึงเวลานั้น”
อานโฉงชิวพูดอย่างไม่รู้ตัวว่า “ยังไงผมก็ต้องมีคำอธิบายให้ภรรยาและลูก ๆ ของเขาฟัง...”
เย่เฉินเอ่ยเสียงเรียบว่า “บอกว่าเขาหายตัวไป บอกว่าเขาหนีไปกับใครสักคน หรือว่าเขาโดดลงทะเลไปก็ได้ สรุปก็คืออย่าบอกใครว่าเขาตายที่นี่ในคืนนี้! ส่วนภรรยาและลูก ๆ ของเขาจะเชื่อหรือไม่ นั่นเป็นปัญหาของคุณ คุณไปคิดหาทางเอาเอง!"
คำสั่งที่เย็นชาของเย่เฉิน ทำให้อานโฉงชิวรู้สึกเศร้าใจอยู่ลึกๆ
หลี่ญ่าหลินเป็นพี่น้องที่ดีที่เติบโตมากับเขา มาวันนี้พี่น้องที่แสนดีของเขาต้องตายลงเพราะครอบครัวของเขาเอง แต่เขากลับไม่สามารถแม้แต่จะบอกข่าวการตายของอีกฝ่ายให้ครอบครัวฟังด้วยซ้ำ แล้วในใจของเขาจะรับไหวได้อย่างไร
อย่างไรก็ตาม เขาเองก็ไม่ใช่เด็กอายุ 3 ขวบ หรือทารกยักษ์ที่ไม่เคยถูกสังคมทุบตี ในใจของเขารู้ดีว่าสถานการณ์ปัจจุบันอยู่นอกเหนือการควบคุมของเขาโดยสิ้นเชิง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...