ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4312

แต่ว่า!

ในตำราเก้าเสวียนเทียนได้บันทึกเกี่ยวกับเม็ดยาที่สามารถสร้างอวัยวะใหม่ได้เอาไว้อย่างชัดเจน

ระดับของเม็ดยานี้สูงกว่ายาเสริมชี่ปราณไปอีก

แต่ยกเว้นสมองแล้วมันสามารถฟื้นฟูการเจริญเติบโตของอวัยวะทั้งหมดได้

ขอแค่สามารถกลั่นยานี้ออกมาได้สำเร็จ อย่างนั้นก็จะสามารถทำให้ขาและเท้าที่ขาดของนางาฮิโกะ อิโตะโตขึ้นได้อีกครั้งและฟื้นตัวกลับมาอย่างสมบูรณ์เหมือนแต่เดิม

ดังนั้น หากมียาตัวนี้ ร่างกายของหลี่ญ่าหลินเองก็จะสามารถเกิดใหม่ได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ร่างกายของหลี่ญ่าหลินได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง และสมองของเขาเองก็กำลังจะตายลงภายในไม่กี่นาทีเช่นกัน

ในเวลาไม่กี่นาที ไม่ว่าจะอย่างไรเย่เฉินก็ไม่สามารถกลั่นยานั้นออกมาได้

อย่าว่าแต่พลังของเขาที่ไม่แข็งแกร่งพอในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งพอ ก็ยังไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการรวบรวมสมุนไพรทั้งหมด

อีกทั้งหลี่ญ่าหลินก็ไม่เหมือนนางาฮิโกะ อิโตะ แม้ว่าขาของเขาจะถูกตัดไป แต่เขายังสามารถนั่งรถเข็นใช้ชีวิตต่อไปได้จนกว่ายานี้จะได้รับการกลั่นออกมาโดยตนเอง

ดังนั้น หากต้องการช่วยหลี่ญ่าหลินจริงๆ ก็ได้แต่ต้องใช้พลังทิพย์ปกป้องสมองรวมถึงร่างกายที่ถูกทำลายอย่างรุนแรงของเขาเอาไว้ก่อน เพื่อให้สมองของเขาสามารถอยู่รอดต่อไปได้เสมอและร่างกายของเขาจะไม่เน่าเปื่อย

ด้วยวิธีนี้ ก็จะสามารถรักษาสภาพร่างกายในปัจจุบันของเขาได้

อย่างไรก็ตาม พลังทิพย์ของเย่เฉินเองก็ใช่ว่าจะไม่มีที่สิ้นสุด

การรักษาร่างกายที่แตกสลายนั้นแทบจะเป็นดั่งหลุมที่ไร้ก้นบึ้ง การรักษาวันสองวัน เดือนสองเดือนอาจจะพอทำได้ แต่ถ้าจะต้องรักษาไว้เป็นปีสองปีหรือนานกว่านั้น เย่เฉินเองก็ทำไม่ได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน