ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4315
“แล่นทวนกระแส?!”
เฟ่ยเข่อซินได้ยินเย่เฉินพูดแบบนี้ก็ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น
เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเย่เฉินถึงได้ต่อต้านการทำความรู้จักกับตาของเขาเอง
ในเวลานี้ เฟ่ยเข่อซินได้รับโทรศัพท์ โดยคนในโทรศัพท์พูดว่า "คุณหนู ประมุขว่านของสำนักว่านหลงมาแล้วและได้พาคนเข้าไปแล้วครับ"
"เข้าใจแล้ว"เฟ่ยเข่อซินตอบกลับและพูดกับเย่เฉินว่า "คุณเย่ ประมุขว่านมาแล้ว"
ขณะพูด ไฟแสดงสถานะของลิฟต์ทั้งสองก็กะพริบ ครู่ต่อมา ประตูลิฟต์ทั้งสองก็เปิดออก เป็นว่านพั่วจวินที่รีบออกมาพร้อมกับทหารมากกว่าสิบของสำนักว่านหลง
เมื่อเห็นเย่เฉิน ว่านพั่วจวินเป็นผู้นำและกล่าวว่า "คุณเย่ ผมมาสายเกินไปแล้ว!"
ทหารทั้งหมดเองก็ประสานมือทันทีและพูดพร้อมกันว่า “ผมมาสายเกินไปแล้ว!”
เย่เฉินเอ่ยเสียงเรียบ “ทุกคนมาเร็วมากแล้ว”
ว่านพั่วจวินรีบถาม “คุณเย่ สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? ต้องการให้ผมทำอะไร?”
เย่เฉินเอ่ย “มีโจรแขนขาหักที่ยังมีชีวิตรอดอยู่คนหนึ่ง ต้องพาเขาไป ฉันยังมีเรื่องอย่างอื่นจะถามเขา ส่วนคนข้างในที่เหลือตายหมดแล้ว นายให้คนนำศพทั้งหมดออกไปและกำจัดทิ้งอย่างเหมาะสม จากนั้นก็ทำความสะอาดคราบเลือดและรอยกระสุนในที่เกิดเหตุ"
ว่านพั่วจวินดูเย็นชาและรีบพูดว่า "อย่างนั้นพวกผมไปจัดการเดี๋ยวนี้"
จากนั้นเขาก็พาผู้คนไปที่ทางเดินทันที
ในเวลานี้ทางเดินนั้นยังคงมืดมิด แต่ว่านพั่วจวินเป็นนักบู๊แปดดาว ความแข็งแกร่งของเขานั้นไม่ธรรมดา ดังนั้นแม้ว่าแสงจะริบหรี่ แต่เขาก็มองเห็นได้ชัดเจนอย่างยิ่ง
จนถึงขั้นที่ว่านพั่วจวินสามารถมองเห็นได้จากร่างกายที่ถูกทำลายของพวกเขาว่าเส้นลมปราณของพวกเขาล้วนเปิดอยู่ แต่เขาไม่แน่ใจว่าคนเหล่านี้เป็นนักบู๊ระดับดาวไหน นั่นเพราะเส้นลมปราณส่วนใหญ่ของพวกเขาถูกกระสุนทำลายไปแทบเกือบหมด
หลังจากที่ศพทั้งหมดถูกใส่ลงในถุงเก็บศพแล้ว ว่านพั่วจวินก็ดึงปลอกคอเสื้อของหัวหน้าโจรและยัดเข้าไปในถุงเก็บศพ ในเวลาเดียวกันเขาก็บอกกับคนอื่นๆ ว่า “เจ้านี่ยังไม่ตาย แยกเอาไป คุณเย่ยังต้องใช้ประโยชน์อย่างอื่น”
"ครับ!" ลูกน้องของเขาพยักหน้าอย่างรวดเร็วและทำเครื่องหมายบนผ้าห่อศพ
ทหารของสำนักว่านหลงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ในเวลาไม่กี่นาที ศพเกือบ 30 ศพก็ถูกบรรจุแล้วทั้งหมด
จากนั้นพวกเขาก็เริ่มขนกระเป๋าใส่ศพลงไปชั้นล่างด้วยลิฟต์
เป็นเพราะพวกเขายืนอยู่ในแอ่งเลือดนานเกินไป เมื่อพวกเขาเดินออกมาก็ได้ทิ้งรอยเท้าสีเลือดขนาดใหญ่ไว้ที่แผงขายของข้างนอก
เฟ่ยเข่อซินเห็นว่าคนเหล่านี้ในสำนักว่านหลงแต่ละคนล้วนเต็มไปด้วยเลือด บนตัวยังก็มีกลิ่นคาวเลือดรุนแรง จนไม่ต้องมองก็คิดภาพได้ว่าข้างในนั้นมีสภาพน่าเศร้าเพียงใด
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...