เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4315

“แล่นทวนกระแส?!”

เฟ่ยเข่อซินได้ยินเย่เฉินพูดแบบนี้ก็ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น

เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเย่เฉินถึงได้ต่อต้านการทำความรู้จักกับตาของเขาเอง

ในเวลานี้ เฟ่ยเข่อซินได้รับโทรศัพท์ โดยคนในโทรศัพท์พูดว่า "คุณหนู ประมุขว่านของสำนักว่านหลงมาแล้วและได้พาคนเข้าไปแล้วครับ"

"เข้าใจแล้ว"เฟ่ยเข่อซินตอบกลับและพูดกับเย่เฉินว่า "คุณเย่ ประมุขว่านมาแล้ว"

ขณะพูด ไฟแสดงสถานะของลิฟต์ทั้งสองก็กะพริบ ครู่ต่อมา ประตูลิฟต์ทั้งสองก็เปิดออก เป็นว่านพั่วจวินที่รีบออกมาพร้อมกับทหารมากกว่าสิบของสำนักว่านหลง

เมื่อเห็นเย่เฉิน ว่านพั่วจวินเป็นผู้นำและกล่าวว่า "คุณเย่ ผมมาสายเกินไปแล้ว!"

ทหารทั้งหมดเองก็ประสานมือทันทีและพูดพร้อมกันว่า “ผมมาสายเกินไปแล้ว!”

เย่เฉินเอ่ยเสียงเรียบ “ทุกคนมาเร็วมากแล้ว”

ว่านพั่วจวินรีบถาม “คุณเย่ สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? ต้องการให้ผมทำอะไร?”

เย่เฉินเอ่ย “มีโจรแขนขาหักที่ยังมีชีวิตรอดอยู่คนหนึ่ง ต้องพาเขาไป ฉันยังมีเรื่องอย่างอื่นจะถามเขา ส่วนคนข้างในที่เหลือตายหมดแล้ว นายให้คนนำศพทั้งหมดออกไปและกำจัดทิ้งอย่างเหมาะสม จากนั้นก็ทำความสะอาดคราบเลือดและรอยกระสุนในที่เกิดเหตุ"

ว่านพั่วจวินดูเย็นชาและรีบพูดว่า "อย่างนั้นพวกผมไปจัดการเดี๋ยวนี้"

จากนั้นเขาก็พาผู้คนไปที่ทางเดินทันที

ในเวลานี้ทางเดินนั้นยังคงมืดมิด แต่ว่านพั่วจวินเป็นนักบู๊แปดดาว ความแข็งแกร่งของเขานั้นไม่ธรรมดา ดังนั้นแม้ว่าแสงจะริบหรี่ แต่เขาก็มองเห็นได้ชัดเจนอย่างยิ่ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน