ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4334
หลังจากผ่านไปสักพัก
ที่ทางออกของพื้นที่ VIP ของสถานที่ มีรถหลายสิบคันขับออกมาทีละคัน
ในรถยนต์เหล่านี้มีขบวนรถของตระกูลเฟ่ย และขบวนรถของตระกูลอาน ในนั้น ตระกูลอานมีรถแปดคัน ออกจากงานอย่างรวดเร็ว และไปที่อาคารอานปาง
ในเวลาเดียวกัน
ไชน่าทาวน์นครนิวยอร์ก
รถตำรวจหลายคันขับเข้าไปในไชน่าทาวน์อย่างรวดเร็ว และหยุดที่หน้าร้านห่านย่างของเฉินจ้างโจง
เจ้าหน้าที่ตำรวจนิวยอร์กสิบกว่าคนลงจากรถ และเดินเข้าไปในร้านห่านย่าง
ผู้นำคือคนสนิทของหลี่ญ่าหลิน ชื่อไอ้ห้า
ชื่อจริงของเขาคือลู่หมิง เนื่องจากเขาอยู่อันดับที่5ของบ้าน ดังนั้นจึงถูกพ่อแม่และพี่ชายเรียกเขาว่าไอ้ห้า
ตอนนี้ ลูกค้าร้านห่านย่างยังเยอะอยู่
ทันทีที่ลู่หมิงเข้ามา เขาก็ทำให้พวกที่มาทานอาหารตกใจ
ในเวลานี้ ลู่หมิงเอามือข้างหนึ่งจับปืนพกที่เอว แล้วอีกมือชี้ไปที่ตราตำรวจ พูดกับทุกคนว่า:"ขออภัยครับทุกคน ตำรวจกำลังทำงาน ทุกคนโปรดนั่งอยู่กับที่ อย่าขยับ"
เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวนมากมาหา ลูกน้องเฉียงไจ่รู้สึกประหม่าจนพูดไม่ออก ห่านย่างที่เขาถืออยู่ กำลังจะวางบนโต๊ะแขก แต่มือก็สั่นโดยไม่รู้ตัว และหล่นลงพื้น
ลู่หมิงถอนหายใจ และกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เฉินจ้างโจงพูดด้วยรอยยิ้มที่ไม่แยแส:"เฉียงไจ่ นายไม่ต้องกังวลเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องกังวล เกาะฮ่องกงยังเป็นสังคมที่ปกครองด้วยกฎหมาย และไม่วุ่นวายอย่างที่นายคิด"
พูดจบ เขามองไปที่ลู่หมิง และพูดว่า:"ฉันรู้ว่าพวกคุณจะมา เก็บสัมภาระไว้เรียบร้อยแล้ว ให้ฉันไปเอาก่อนได้ไหม?"
ลู่หมิงโบกมือให้เพื่อนร่วมงานอีกคนที่อยู่ข้างๆ และพูดว่า:"ไอ้ตง คุณไปกับเขา!"
อีกฝ่ายตอบตกลงทันที:"ครับ!"
ในไม่ช้า เฉินจ้างโจงก็ลากกระเป๋าเดินทางใบเล็กเก่าของเขา และเดินขึ้นไปพร้อมกับตำรวจ
เขามองเฉียงไจ่ และยิ้มพูดเล็กน้อย:"อาเฉียง! นายโตแล้ว ต่อไปจะไม่ใช่เฉียงไจ่แล้ว ต้องเรียนรู้ที่จะเผชิญปัญหาด้วยตัวเอง! จำสิ่งที่ฉันบอกนายไว้ บริหารร้านนี้ต่อไปให้ดีๆ อย่า ทำลายสิ่งที่ฉันทำมา 20 กว่าปี เข้าใจไหม?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...