ลู่หมิงเคยอ่านข้อมูลของเฉินจ้างโจง และรู้ว่าถ้าเขากลับเกาะฮ่องกง จะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน และเขาก็รู้ว่าเฉินจ้างโจงและพ่อของกู้ชิวอี๋ เป็นเพื่อนกันหลายชั่วคน ถ้าครอบครัวของกู้ชิวอี๋สามารถช่วยเรื่องนี้ได้ อาจจะยังสามารถช่วยชีวิตเขาได้ ดังนั้นเขาได้จงใจพูดถึงสองคน และยังแสดงว่าตัวเขาเองจะพยายามอย่างดีที่สุด เพื่อช่วยชะลอการส่งเฉินจ้างโจงกลับประเทศ
เฉินจ้างโจงฟังความหมายในคำพูดของลู่หมิงออก เขามองไปที่เฉียงไจ่ และพูดอย่างจริงจังว่า:"ไอ้เฉียง ห้ามติดต่อคนอื่น ฉันไม่อยากติดหนี้บุญคุณใครอีกแล้ว เข้าใจไหม?"
"ผมเข้าใจแล้วครับลุงโจง……"เฉียงไจ่ร้องไห้ และพยักหน้า แต่ในใจกลับมีแผนของตัวเองอยู่แล้ว
เขาคิดว่า ไม่ว่ายังไงก็ต้องแจ้งคุณกู้ ตอนนี้เธอเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยลุงโจงได้
ในเวลานี้ เฉินจ้างโจงยิ้มเล็กน้อยให้เฉียงไจ่ และหันหลังเดินออกไปพร้อมกับลู่หมิง
เฉียงไจ่ไล่ตามออกจากร้าน เห็นเฉินจ้างโจงถูกพาไปที่รถตำรวจคันหนึ่ง
จากนั้นขบวนรถทั้งหมดออกจากไชน่าทาวน์ พร้อมกับไฟตำรวจที่ส่องประกายระยิบระยับ
เมื่อขบวนรถหายไปจากสายตา เฉียงไจ่ก็กลับไปที่ร้านทันที อยากจะโทรหากู้ชิวอี๋
แต่ว่า ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็นึกได้ว่า เขาไม่มีข้อมูลติดต่อของกู้ชิวอี๋
ยังไงซะกู้ชิวอี๋ก็เป็นดาราดัง และทุกครั้งที่มา ก็เป็นแขกผู้มีเกียรติของลุงโจง ดังนั้นเฉียงไจ่ได้แต่ทำงานเงียบๆ ข้างลุงโจงทุกครั้ง และแทบจะไม่ค่อยได้สื่อสารกับกู้ชิวอี๋เลย
เขารู้ว่ามีเพียงกู้ชิวอี๋เท่านั้น ที่สามารถช่วยลุงโจงได้ในตอนนี้ แต่เขาไม่สามารถติดต่อกับกู้ชิวอี๋ได้ ซึ่งทำให้เขากระวนกระวาย
เมื่อนึกถึงวันนี้คือการเปิดคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋อย่างเป็นทางการ เขารีบถอดผ้ากันเปื้อนออก และพูดกับคนที่มาทานอาหารในร้านว่า:"ผมยังธุระ ทุกคนเชิญตามสบายครับ คนที่ออกคนสุดท้ายช่วยปิดประตูให้ด้วยครับ ขอบคุณ!"
พูดจบ เขาก็รีบออกจากร้าน และโบกแท็กซี่เพื่อไปสถานที่แสดง
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า: "ท่านไม่ต้องเกรงใจค่ะ มันเป็นสิ่งฉันควรทำ"
ในเวลานี้ คุณท่านอานพูดอีกว่า:"จริงสิ คุณหนูเฟ่ย เมื่อกี้ตอนที่ฉันอยู่บนรถ ได้ติดต่อผู้ช่วยส่วนตัวคนหนึ่งของฉันแล้ว ตอนนี้เขาและทีมงานของเขากำลังเดินทางมาจากลอสแองเจลิส ขอรบกวนคุณเก็บข้าวของส่วนตัวของเธอไว้ให้ดี หลังจากคนของเรามาถึงแล้วจะติดต่อคุณ"
"ไม่มีปัญหาค่ะ"เฟ่ยเข่อซินพูดโดยไม่ลังเล:"พอเขามาถึงนิวยอร์ก ให้เขาติดต่อฉันโดยตรงได้เลยค่ะ!"
"โอเค!"คุณท่านอานพยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูดว่า:"งั้นพวกเราขึ้นไปกันก่อนนะ!"
ในเวลานี้ ทางเข้าลิฟต์ของห้องโถง ได้จัดวางอุปกรณ์ตรวจสอบความปลอดภัยไว้ อานข่ายเฟิงพูดกับพ่อแม่และสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ ว่า:"เพื่อป้องกันอุบัติเหตุ เราทุกคนต้องทำการตรวจสอบความปลอดภัยอย่างครอบคลุมก่อนจะขึ้นไป เมื่อกี้ผมให้คนตรวจสอบลิฟต์แล้ว ยืนยันว่าไม่มีสิ่งผิดปกติ แต่ทุกคนยังคงระมัดระวัง หลังจากผ่านจุดตรวจความปลอดภัยแล้ว ให้เข้าไปในลิฟต์เป็นคู่ๆ แล้วขึ้นไปชั้นบนเป็นชุดๆ"
คำเตือนของอานข่ายเฟิง ไม่ได้กระตุ้นการคัดค้านของใคร ๆ ทุกคนรู้ดีว่าความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...