ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4338

"ได้!"เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"รอบต่อไปน่าจะอยู่ที่บอสตันในวันมะรืนนี้ วันมะรืนนี้ผมจะพาคุณไปดูแน่นอน!"

เซียวชูหรันถึงจะพอใจ คล้องแขนเย่เฉินไว้ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"งั้นเราไปกันก่อนเถอะ"

เมื่อทั้งสองออกจากห้อง พื้นที่ VIP ทั้งหมด มองไม่เห็นร่องรอยของเลือดแม้แต่น้อย และไม่ได้กลิ่นเลือดเลยสักนิด

ในสายตาของเซียวชูหรัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ไม่ต่างจากตอนที่มา

เมื่อทั้งสองเดินไปที่โถงลิฟต์ เฉินตัวตัวก็นั่งลิฟต์ขึ้นมาพอดี เมื่อเธอเห็นเย่เฉินและเซียวชูหรัน เธอรีบเข้าไป แสร้งทำเป็นสบาย และพูดว่า:"อาจารย์เย่ นายหญิงเย่ คุณทั้งสองดูสนุกกันไหมคะ?"

เย่เฉินพยักหน้าและยิ้มพูดว่า:"ดีมาก การแสดงของคุณกู้ยอดเยี่ยมมาก"

เซียวชูหรันพูดอย่างจริงจังว่า:"นี่เป็นคอนเสิร์ตที่น่าตกใจที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา…...สิ่งที่เสียใจอย่างเดียวคือฉันเผลอหลับไปในตอนแรก…..."

เฉินตัวตัวยิ้มพูดว่า:"ไม่เป็นไรค่ะ วันมะรืนนี้ในบอสตัน ฉันจองห้องVIP ไว้สำหรับพวกคุณสองคนแล้ว ถึงเวลานั้นยินดีต้อนรับคุณมาเชียร์เราด้วย!"

พูดจบ เฉินตัวตัวก็พูดอีกครั้ง:"จริงสิ นายหญิงเย่ ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณและอาจารย์เย่น่าจะอยู่ในโพรวิเดนซ์ใช่ไหม?"

"ใช่ค่ะ!"เซียวชูหรันพยักหน้า

เฉินตัวตัวพูดว่า:"ที่นั่นใกล้กับบอสตันมาก ขับรถไปที่นั่นหนึ่งชั่วโมง ถึงตอนนั้นคุณสองคนต้องมาให้ได้นะ!"

ในเวลาเดียวกัน นอกงาน เฉียงไจ่ขอร้องเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของฮอลล์แสดง:"ผมรู้จักคุณกู้จริงๆ ผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องหาเธอ รีบมากๆ! โปรดช่วยผมบอกคุณกู้ด้วยครับ แค่บอกชื่อของผมเฉียงไจ่ และผู้ชายจากร้านห่านย่างในไชน่าทาวน์ เธอจะต้องรู้แน่นอน!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเย้ยหยันคำพูดของเขา และพูดอย่างดูถูก:"พอเถอะ คืนนี้มีแฟนคลับหลายคนมาแต่งเรื่องกับฉัน คุณแต่งเรื่องได้แย่ที่สุด! คุณเป็นผู้ช่วยของร้านห่านย่าง คุณกู้จะรู้จักคุณได้ยังไง?"

เฉียงไจ่พูดอย่างใจร้อนว่า:"ที่ผมพูดเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น ถ้ามีสักคำที่ไม่เป็นความจริง ขอให้ฟ้าผ่า! ขอร้องล่ะ คุณช่วยฝากไปบอกหน่อย แค่ฝากไปบอกก็พอ!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยผลักเขา และพูดอย่างรังเกียจว่า:"พอแล้ว อย่ามาพูดเปลืองน้ำลายเปล่าๆ เลย อย่าว่าฉันไม่เชื่อคุณเลย แม้ว่าฉันจะเชื่อคุณ ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะคุยกับคุณกู้ คุณให้เกียรติฉันเสียจริง! "

เมื่อเฉียงไจ่ได้ยินแบบนี้ ก็อยากจะร้องไห้โดยไม่มีน้ำตาทันที