ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4338
"ได้!"เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"รอบต่อไปน่าจะอยู่ที่บอสตันในวันมะรืนนี้ วันมะรืนนี้ผมจะพาคุณไปดูแน่นอน!"
เซียวชูหรันถึงจะพอใจ คล้องแขนเย่เฉินไว้ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"งั้นเราไปกันก่อนเถอะ"
เมื่อทั้งสองออกจากห้อง พื้นที่ VIP ทั้งหมด มองไม่เห็นร่องรอยของเลือดแม้แต่น้อย และไม่ได้กลิ่นเลือดเลยสักนิด
ในสายตาของเซียวชูหรัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ไม่ต่างจากตอนที่มา
เมื่อทั้งสองเดินไปที่โถงลิฟต์ เฉินตัวตัวก็นั่งลิฟต์ขึ้นมาพอดี เมื่อเธอเห็นเย่เฉินและเซียวชูหรัน เธอรีบเข้าไป แสร้งทำเป็นสบาย และพูดว่า:"อาจารย์เย่ นายหญิงเย่ คุณทั้งสองดูสนุกกันไหมคะ?"
เย่เฉินพยักหน้าและยิ้มพูดว่า:"ดีมาก การแสดงของคุณกู้ยอดเยี่ยมมาก"
เซียวชูหรันพูดอย่างจริงจังว่า:"นี่เป็นคอนเสิร์ตที่น่าตกใจที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา…...สิ่งที่เสียใจอย่างเดียวคือฉันเผลอหลับไปในตอนแรก…..."
เฉินตัวตัวยิ้มพูดว่า:"ไม่เป็นไรค่ะ วันมะรืนนี้ในบอสตัน ฉันจองห้องVIP ไว้สำหรับพวกคุณสองคนแล้ว ถึงเวลานั้นยินดีต้อนรับคุณมาเชียร์เราด้วย!"
พูดจบ เฉินตัวตัวก็พูดอีกครั้ง:"จริงสิ นายหญิงเย่ ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณและอาจารย์เย่น่าจะอยู่ในโพรวิเดนซ์ใช่ไหม?"
"ใช่ค่ะ!"เซียวชูหรันพยักหน้า
เฉินตัวตัวพูดว่า:"ที่นั่นใกล้กับบอสตันมาก ขับรถไปที่นั่นหนึ่งชั่วโมง ถึงตอนนั้นคุณสองคนต้องมาให้ได้นะ!"
ในเวลาเดียวกัน นอกงาน เฉียงไจ่ขอร้องเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของฮอลล์แสดง:"ผมรู้จักคุณกู้จริงๆ ผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องหาเธอ รีบมากๆ! โปรดช่วยผมบอกคุณกู้ด้วยครับ แค่บอกชื่อของผมเฉียงไจ่ และผู้ชายจากร้านห่านย่างในไชน่าทาวน์ เธอจะต้องรู้แน่นอน!"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเย้ยหยันคำพูดของเขา และพูดอย่างดูถูก:"พอเถอะ คืนนี้มีแฟนคลับหลายคนมาแต่งเรื่องกับฉัน คุณแต่งเรื่องได้แย่ที่สุด! คุณเป็นผู้ช่วยของร้านห่านย่าง คุณกู้จะรู้จักคุณได้ยังไง?"
เฉียงไจ่พูดอย่างใจร้อนว่า:"ที่ผมพูดเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น ถ้ามีสักคำที่ไม่เป็นความจริง ขอให้ฟ้าผ่า! ขอร้องล่ะ คุณช่วยฝากไปบอกหน่อย แค่ฝากไปบอกก็พอ!"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยผลักเขา และพูดอย่างรังเกียจว่า:"พอแล้ว อย่ามาพูดเปลืองน้ำลายเปล่าๆ เลย อย่าว่าฉันไม่เชื่อคุณเลย แม้ว่าฉันจะเชื่อคุณ ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะคุยกับคุณกู้ คุณให้เกียรติฉันเสียจริง! "
เมื่อเฉียงไจ่ได้ยินแบบนี้ ก็อยากจะร้องไห้โดยไม่มีน้ำตาทันที
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...