ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 435
บทที่ 435
ซ่งหรงวี่ไม่ค่อยเข้าใจในความเคารพที่คุณปู่มีต่อเย่เฉิน
คุณท่านซ่งนับถือเย่เฉินอย่างกับเทพเจ้า เหตุผลก็พอๆกับซือเทียนฉี พวกเขาทั้งสองล้วนแต่เป็นชายชรากันแล้ว ยิ่งอายุปูนนี้ก็ยิ่งรู้ชะตากรรมดี และก็ยิ่งกลัวชะตากรรม พูดง่ายๆก็คือกลัวตาย
แต่ว่า ปีนี้ซ่งหรงวี่ยังไม่ถึงสามสิบปีเลย ถ้าพูดกับเขาแล้ว มีใครมาทำให้เขามีชีวิตอยู่ได้อีกห้าปี เขาคงจะดูถูกดูแคลนอย่างมาก แต่สำหรับคนแก่อายุเยอะแล้ว ถ้ามีใครมาทำให้มีชีวิตอยู่ต่อได้อีกห้าปี นั่นก็คือพระเจ้าที่แท้จริงในสายตาของเขา เปรียบกับพระพุทธเจ้ายังทรงดำรงพระชนม์ชีพอยู่
ซ่งหวั่นถิงเข้าใจความคิดของคุณปู่ไม่มากก็น้อย ถึงอย่างไรตัวเองก็ต่างกับซ่งหรงวี่ ตัวเองก็มียาวิเศษที่เย่เฉินมอบให้ ยาเม็ดนั้นตัวเองเก็บซ่อนไว้ในรถมาโดยตลอด นอกจากตัวเองและเย่เฉินแล้ว ก็ไม่มีใครรู้
มียาเม็ดนั้นอยู่ ซ่งหวั่นถิงยิ่งรู้สึกอุ่นใจอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เพราะเธอรู้ว่า ถ้าตัวเองเจอเหตุการณ์อะไรที่ไม่คาดคิด ขอเพียงแค่มียาเม็ดนั้นอยู่ในมือ ตัวเองก็จะมีโอกาสผ่านวิกฤต เอาชีวิตรอดได้
โอกาสแบบนี้ เพียงแค่พูดให้คนอื่นฟัง ใครๆต่างก็ไม่ได้รู้สึกว่ายอดเยี่ยมอะไร นั้นเป็นเพราะว่าพวกเขารู้ โอกาสแบบนี้ไม่มีทางที่จะมาเกี่ยวข้องกับตัวเอง
ซ่งหรงวี่ก็เหมือนกัน
เขารู้ว่ายาวิเศษของเย่เฉินมีค่าอย่างมาก ถ้าตัวเองได้มาสักเม็ด ก็คงเอามาใช้ประจบคุณท่านได้ เพื่อให้คุณท่านเห็นตัวเองอยู่ในสายตาบ้าง ไม่แน่ในอนาคตตัวเองอาจจะได้สืบทอดทรัพย์สมบัติมากยิ่งขึ้นจากตระกูลซ่ง เขาไม่มีทางเหมือนกับซ่งหวั่นถิง เก็บยาไว้ที่ตัวเอง
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าซ่งหวั่นถิงอกตัญญูต่อคุณท่านนะ บ่อยครั้งที่เธอรู้สึกว่า ยาเม็ดนี้ แสดงถึงความห่วงใยที่เย่เฉินมีต่อตัวเอง
เย่เฉินต้องอยากให้ตัวเองเก็บยาเม็ดนั้นไว้กับตัว ดังนั้น ในใจลึกๆของเธอ ไม่อยากทำให้เย่เฉินผิดหวังกับตัวเอง ยิ่งไม่อยากใช้สิ่งของที่เย่เฉินมอบให้ตัวเอง เพื่อให้ได้รับคำชมจากคุณปู่
คุณท่านซ่งก็เคยดูคลิปวิดีโอนั่น ท่าทางของเขาก็เปลี่ยนเป็นขยะแขยงขึ้นมาทันที พร้อมกับวางตะเกียบลง พูดว่า : “ได้ยินมาว่าลูกหลานของคนในตระกูลอู๋ สองวันมานี้อยู่ที่โรงพยาบาลโรคจิตชิงซานมาโดยตลอด ดังนั้นพวกแกก็ไปทักทายปราศรัยหน่อย หลักๆก็ทักทายกับอู๋ตงไห่ บอกเขาว่าพ่อของแกไม่ได้อยู่จินหลิง จึงมาเยี่ยมไม่ได้ อย่าให้เขาถือโทษอะไรเลย แล้วถือโอกาสถามไถ่ถึงท่านปู่อู๋ของพวกเขาแทนฉันด้วย”
“ได้ครับคุณปู่”ซ่งหรงวี่รีบพยักหน้าทันที
ตระกูลอู๋แห่งซูหาง เป็นครอบครัวอันดับแรกในเจียงหนาน มีอำนาจมากกว่าตระกูลซ่งแล้ว ตระกูลซ่งติดห้าอันดับแรกในเจียงหนาน แต่ไม่ติดสามอันดับแรก
ตระกูลใหญ่อันดับต้น ๆ การไปมาหาสู่และติดต่อกันค่อนข้างที่จะสนิทสนมกันมาก ปกติแล้วเวลาใครมาถิ่นของตัวเอง เจ้าถิ่นจะต้องต้อนรับอย่างเต็มที่ แสดงความจริงใจ
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...