ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4350

เมื่อหม่าหลันเห็นสร้อยคอเพชรขนาดใหญ่ในมือของเธอ นอกจากจะรู้สึกประหลาดใจแล้ว เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดเล็กน้อย

หม่าหลันไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ดีและร้ายของสิ่งของ เพชรเม็ดโตขนาดนี้ มองแค่แวบเดียวคงไม่ต่ำกว่า 7 หลัก

แต่ว่า เมื่อคิดว่าคนขายได้บิ้วบรรยากาศจนขนาดนี้แล้ว ถ้าตนบอกว่าซื้อไม่ไหว คงจะรู้สึกขอโทษกับคำว่า"สูงสุดในหมู่หญิงชั้นสูง"ไม่ใช่หรอกหรือ

ในตอนที่หม่าหลันรู้สึกไม่สบายใจ สาวพนักงานขายก็วางสมบัติของร้านค้าไว้ข้างหน้าเธอ

หม่าหลันก้มไปมองป้ายราคา ทันใดนั้นก็อุทานในใจว่า:"แม่เจ้า เจ็ด แปด แปด แปด…...หลังเจ็ดมีแปดหาตัว และไม่มีจุดทศนิยม….. นี่มัน 7,880,000เลยนะ!"

สาวพนักงานขายที่อยู่ข้างหน้าดึงสร้อยคอออกมา มองหม่าหลัน แล้วมองไปที่สร้อยคอ เธอส่ายหัวแล้วพูดว่า:"คุณผู้หญิง จู่ๆ ฉันก็รู้สึกว่าสร้อยคอเส้นนี้ถูกบดบัง เมื่ออยู่ต่อหน้าคุณ"

หม่าหลันใกล้จะร้องไห้แล้ว

"สร้อยคอเกือบแปดล้านเส้นถูกบดบัง เมื่ออยู่ต่อหน้าชั้น คุณคิดว่าชั้นคือดวงอาทิตย์งั้นหรือ!"

เฉียนหงเย่นที่อยู่ข้างหลังก็ตกใจ และโพล่งออกมา:"สร้อยของพวกคุณมันแพงเกินไปแล้ว…...8ล้าน เสียภาษีไป อย่างน้อยก็ถูกลอตเตอรีสองครั้ง!"

สาวพนักงานขายพูดอย่างจริงจังในเวลานี้:"จริงๆ แล้ว เงินไม่ใช่ปัญหา ฉันเชื่อว่าด้วยออร่าและคุณค่าของคุณผู้หญิง ซื้อสร้อยคอแบบนี้มันคงจะเหลือเฟือ"

เธอพูดด้วยความเห็นด้วยอย่างยิ่ง:"โอ้ สาวน้อย คุณพูดได้เยี่ยมไปเลย! เยี่ยมจริงๆ!"

สาวพนักงานขายยิ้มเล็กน้อย หยิบสร้อยคอเศษเพชรและจี้เขียวมรกตจากเคาน์เตอร์ข้างๆ ยื่นให้หม่าหลัน และพูดแนะนำว่า:"คุณผู้หญิง ดูโกลเดรสดรีมรุ่นนี้สิ ถึงแม้ว่าเพชรของมันจะไม่ใหญ่นัก แต่เพชรแต่ละเม็ดเป็นเพชรบริสุทธิ์พิเศษที่คัดสรรมาอย่างดี ลวดลายรูปพัดได้แรงบันดาลใจจากรูปแบบสถาปัตยกรรมคลาสสิกของกรุงโรมโบราณ แสดงให้เห็นถึงเสน่ห์เฉพาะตัวของผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จ!"

"สิ่งที่สำคัญที่สุดคืออัญมณีหลักของสร้อยนี้คือเขียวมรกตรูปหยดน้ำ!"

"คุณรู้ไหม คนจีนเราชอบมรกตมาก มรกตเคารพและให้คุณค่ากับสีเขียว แม้ว่าชาวตะวันตกจะไม่เข้าใจมรกต แต่พวกเขายังถือว่ามรกตเป็นอัญมณีที่ดีที่สุด เกิดการวินิจฉัยความงามรสนิยมในสุนทรียศาสตร์ขึ้นพร้อมกัน!"