ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4360

สรุปบท บทที่ 4360 รู้ก็พูด พูดก็ต้องพูดทุกอย่าง: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านสรุป บทที่ 4360 รู้ก็พูด พูดก็ต้องพูดทุกอย่าง จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บทที่ บทที่ 4360 รู้ก็พูด พูดก็ต้องพูดทุกอย่าง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมฆทอง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ยี่สิบนาทีต่อมา

คาดิลแลคสีดำขับรถเข้าไปในวิลล่าที่เกาะลองของนิวยอร์ก

ตอนที่เย่เฉินก้าวเข้าไปในห้องใต้ดิน ก็เห็นหัวหน้ากลุ่มอันธพาลของวันนี้ ซึ่งตอนนี้ถูกตรึงไว้บนเก้าอี้ ดูเฉามาก และกำลังจะตาย

แขนขาที่ถูกตัดออกของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล และปากก็เต็มไปด้วยเลือด เหนือแขนที่ถูกตัดออก มีคนให้น้ำเกลือกับเขา และมีถุงยาแขวนอยู่ข้างบน ซึ่งกำลังลำเลียงเข้าในร่างกายอย่างต่อเนื่อง

ว่านพั่วจวินพูดกับเย่เฉินว่า:"คุณเย่ ผู้ชายคนนี้ต่อต้านอย่างรุนแรงมาตลอด ผมสั่งคนให้ยาระงับประสาทกับเขา และตอนนี้น่าจะสลบไปแล้ว"

เย่เฉินพยักหน้า ก้าวไปข้างหน้า เอื้อมมือออกไปแตะบนหัวอีกฝ่ายเบา ๆ

หลังจากนั้น ก็เห็นร่างของชายคนนั้นสั่นเล็กน้อย แล้วก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น

ชายคนนั้นลืมตาขึ้น และเห็นเย่เฉินตรงหน้า สีหน้าตื่นตระหนกทันที และโพล่งออกมาว่า:"คุณนี่เอง……"

เย่เฉินเยาะเย้ย:"ทำไม? คุณแปลกใจมากเหรอที่เห็นฉัน?"

เมื่อชายคนนั้นคิดว่าเย่เฉินสามารถตัดขาที่อยู่กับตัวเองมากกว่า 20 ปีด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว ก็โพล่งออกมาด้วยความหวาดกลัวว่า:"คุณ…...คุณเป็นใครกันแน่!"

เย่เฉินพูดนิ่งๆ:"ตอนนี้ยังไม่ถึงตาคุณถามคำถามฉัน"

พูดไป เย่เฉินก็จ้องมาที่เขา และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า:"ฟังทุกคำที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ให้ชัดเจน วิธีการของฉัน ฉันเชื่อว่าคุณได้เรียนรู้แล้ว ดังนั้นฉันจะไม่พูดอะไรมาก แล้วจะเริ่มถามตอนนี้ คุณต้องรู้ก็พูด จะพูดก็ต้องพูดทุกอย่าง ถ้าฉันรู้สึกว่าคุณกำลังหลอกฉัน ฉันจะทำให้คุณเหมือนตายทั้งเป็น และจะไม่ให้โอกาสครั้งที่สองกับคุณอีก เข้าใจไหม? ! "

คำพูดของเย่เฉินทำให้ชายตรงหน้าตกใจอย่างมาก

และเขายังจำได้ชัดเจนว่า ตอนที่ตนกัดฟันปลอมให้แตก ตอนที่พิษได้แทรกซึมเข้าไปทั้งร่างกายพร้อมกับเลือด เย่เฉินกลับสามารถใช้พลังลึกลับอย่างหนึ่ง เพื่อดึงสารพิษออกจากร่างกายของเขาได้ทั้งหมด

แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังสามารถรู้สึกได้ชัดเจนว่า พิษเหล่านั้นยังอยู่ในท้องของเขา และพลังลึกลับนั้น ได้ห่อพิษทั้งหมดไว้ให้แน่น จนแยกพิษออกจากร่างกายของตนได้อย่างสมบูรณ์

ดังนั้น ในเวลานี้ ในสายตาของเขา เย่เฉินเปรียบเสมือนเทพเจ้าแห่งความตายที่ถือเคียวอยู่

ด้วยความตกใจ เขาโพล่งออกมา พูดอ้อนวอนว่า:"ท่านครับ ขอร้องล่ะอย่าทรมานฉันเลย......ฆ่าฉันที……"

"คุณอยากตายเลย?" เย่เฉินเยาะเย้ย และพูดนิ่ง ๆ :"พูดความจริง คนที่คุณกำลังจะฆ่าในวันนี้ คือครอบครัวของคุณตาคุณยายของฉัน คุณคิดว่าฉันจะให้คุณตายเลยไหม? ในเมื่อคุณอยากตาย งั้นฉันก็จะทำให้คุณทุกข์ทรมาน และคือการทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต"

พูดจบ เย่เฉินจ้องมาที่เขา และพูดอย่างเย็นชา:"ฉันว่าคุณก็แค่อายุสามสิบกว่าๆ ถึงแม้ว่าจะไม่มีแขนขา แต่ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา ที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกเป็นสิบๆ ปี พอดีเลย ฉันยังมียาอายุวิเศษที่สามารถยืดอายุได้ ให้คุณใช้ชีวิตอีกหกสิบปีหรือเจ็ดสิบปี ให้มันครบเลยคงจะง่ายๆ ตอนนี้มีเทคโนโลยีชั้นสูงมากขึ้นพอดี และมียาบางชนิดที่สามารถทำให้ระบบประสาทของคุณขยายความเจ็บปวดได้หลายร้อยชนิด เมื่อทั้งสองรวมกัน จะทำให้ชีวิตที่เหลือของคุณ มีประสบการณ์ใหม่ทุกวัน!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน