ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจทิ้งเรื่องนี้ไว้ชั่วคราว รอต่อไปมีโอกาสค่อยเจาะลึกอีก
และตอนนี้ ปัญหาที่สำคัญที่สุดที่ต้องแก้คือ หลิวเจียฮุยที่อยากเอาชีวิตของลุงโจง
ถ้าไม่มีอุบัติเหตุ หม่าหลันคงจะมาพรุ่งนี้ และถึงมะรืนนี้
ถ้าไม่มีอุบัติเหตุ ฉันจะไปดูคอนเสิร์ตกับภรรยาในคืนมะรืนนี้ และจะเดินทางไปเกาะฮ่องกงทันที
ใยฝนเมื่อจะไปพบหลิวเจียฮุยนั้น ต้องให้ตัวตนและโอกาสที่เหมาะสมกับตัวเอง
เมื่อคิดถึงนี้ เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาทันที และโทรหาหวังตงเสวี่ยน
ตอนนี้หวังตงเสวี่ยนกำลังจัดการธุรกิจอย่างเป็นทางการในห้องทำงาน ไม่รู้ทำไม จู่ๆ ในหัวก็ว่างเปล่า เธอจึงเปิดแท็บเล็ตบนโต๊ะโดยไม่รู้ตัว
หลังจากปลดล็อกแล้ว เธอพบรูปภาพจากอัลบั้มรูปในแท็บเล็ต และมองดูด้วยความเหม่อลอย
ฉากหลังในภาพก็คือห้องทำงานของเธอ
บุคคลในภาพกลับไม่ใช่ตัวเธอเอง แต่คือเย่เฉินที่นั่งอยู่บนโซฟา
หวังตงเสวี่ยนแอบถ่ายภาพนี้ หลังจากที่ครั้งก่อนเย่เฉินมาที่ตี้เหากรุ๊ป
เย่เฉินเป็นคนแปลก ๆ เขาแทบจะไม่โพสต์ในไทม์ไลน์เลย และไม่เคยโพสต์เซลฟี่เลย อยากจะเก็บภาพของเขาไว้ มันยากมากๆ เลย
ดังนั้น หวังตงเสวี่ยนจึงแอบถ่ายหนึ่งรูป และซ่อนไว้แท็บเล็ตของตัวเอง ทุกครั้งที่คิดถึงเย่เฉิน จะแอบเอารูปออกมาดู
ในตอนที่เธอเหม่อลอยเล็กน้อย จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
"เข้าใจแล้ว"เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"งั้นฉันจะโทรหาจือชิวก่อน คุณยุ่งก่อนเถอะ"
หวังตงเสวี่ยนไม่คิดว่าเย่เฉินจะวางสายเร็วขนาดนี้ และพูดอย่างไม่รู้ตัวว่า:"เดี๋ยวค่ะ ประธาน….."
เย่เฉินถามเธอว่า:"ทำไม? เธอมีธุระอะไรเหรอ?"
หวงตงเสวี่ยนรีบพูดว่า:"เอ่อ…..คือ…...คือแบบนี้…...ก่อนหน้านี้คุณรักษาโรคของพ่อฉันให้หาย พ่อแม่ของฉันรู้สึกขอบคุณคุณมากมาตลอด และไม่ได้หาโอกาสที่ดีเลย วันก่อนแม่ของฉันยังบอกฉันด้วยว่า อยากเชิญคุณไปทานอาหารเย็นที่บ้าน ฉันบอกแกว่าคุณอยู่สหรัฐอเมริกา แกจึงถามฉันว่าคุณจะกลับเมื่อไหร่ และถ้าสะดวก มาทานอาหารเย็นที่บ้านนะ"
เย่เฉินรู้ว่า ครอบครัวของหวังตงเสวี่ยนรู้สึกขอบคุณมาตลอด กับเรื่องที่ว่าก่อนหน้านี้พ่อของหวังตงเสวี่ยนถูกวางยาพิษด้วยโรคไตวาย แต่เขากลับยิ้มพูดอย่างสบายๆ :"คุณบอกคุณลุงคุณป้าว่าไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ เรื่องก่อนหน้านี้มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง"
พูดไป เย่เฉินก็พูดอีกว่า:"แต่ว่าเธอไม่ต้องกังวล ฉันจะหาเวลาไปเยี่ยมหลังจากที่ฉันกลับไปแล้ว"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...